Giorgio de Chirico, Ettore e Andromaca, 1973
Een stuk met een verhaal. Iemand met verstand van zaken die dit allemaal aan elkaar kan knopen?
Kunst op zondag | Giorgio de Chirico
Foto:
Giorgio de Chirico, Ettore e Andromaca, 1973
Een stuk met een verhaal. Iemand met verstand van zaken die dit allemaal aan elkaar kan knopen?
Reacties (10)
Tsja, nou ben ik niet gekwalificeerd om te antwoorden, maar kan het toch niet laten (excuses, vandaag mijn pilletje niet gekregen).
Hector en Andromache dus (hier nog veel meer).
Hector en Andromache spreken dus erg tot De Verbeelding.
Zijn de dames onder “dit” en “allemaal” soms levende standbeelden?
Ja, Hektor en Andromache. Idealisering van een relatie? Het drama van Andromache niet te kort gedaan maar als het verhaal iets is is het het verhaal van het gevolg van oorlog. De verwarring toont zich in Euripides’ stuk beter dan in de beelden die hier getoond worden. De symboliek van de afgestompte armen zie ik niet helemaal. Of het moet de onmogelijkheid tot omarmen zijn agv de oorlog. Het gevolg van de oorlog voor de relatie.
Overigens verbaast het me dat op Sargasso nog geen aandacht is voor het overlijden van Dennis Hopper. Na alle in memoriams die hier de revue zijn gepasseerd mis ik hem wel. Ik meen me ook te herinneren dat hij hier in KOZ ooit eens te gast was.
Bij deze dan maar @Dennis.
Maar dat is het natuurlijk!!
Hier is het afscheid dat Sargasso van Dennis Hopper neemt gesymboliseerd…..
:)
Nu weer de Alterstil van De Chirico, als KOZ consequent buitenbeentjes binnen een oeuvre gaat behandelen wordt het nog een boeiend rubriekje ook! Mijn tip: het late werk van Magritte.
kil en koud (afstandelijk)
BTW: Dennis had in zijn vroege en late jaren wat meer moeten ejalculeren.
Doe je dat niet dan geld survival of the fittest..oud zaad…lang verhaal..een carcinoom..zaaien..je bent niet meer nuttig voor het behoud van de soort..exit.
ot..i know but still: http://www.aolhealth.com/conditions/ejaculation-frequency-and-prostate-cancer
Na een zondag, zonder enige kennis van zaken de beelden nog eens laten bezinken. Er blijft maar een woordje hangen: afscheid.
Nu vraagt Steeph wel nadere deskundige duiding, maar ik vermoed dat hij het verhaal al kent.
Steeph: verlos ons (sorry, mij) van de ondeskundigheid en vertel eens: wat is nu dat verhaal?
@peter: echt, ik weet het niet. Kunstgeschiedenis en de klassieken zijn door mij jaren verwaarloosd (dwz, nooit interesse voor gehad).
@Steeph: Ah. Ik dacht even dat je een puzzeltje presenteerde, waarbij wij moesten raden hoe de afgebeelde symboliek bij de een of andere actualteit paste.
Dan blijft dus alleen die Trojaanse oorlog over, met Hector en Andromache als hoofrolspelers aan Trojaanse zijde, die zo veel kunstenaars inspireerde tot hun werken.
Dan blijf ik er bij dat de afgebeelde kunstwerken over afscheid gaan. Het moment waarop Hector er weer eens op uit gaat om een robbertje te knokken en Andromache in zijn armen snikt en zegt dat ze wel snapt dat hij zo nodig moet, maar het wel jammer vindt. Ze kust hem gedag en weet even later dat ze een nieuwe vent zal moeten zoeken.
Een geschiedenislesje dat vandaag helaas nog steeds wordt herhaald. Diebeelden van al die Andromaches die hun Hectors uitzwaaien op kades en vliegvelden en dan wat later de kist thuis mogen ontvangen.
Excuses voor de lengte, maar dat drama duurt veeeeel langer.