Tussen de kamerstukken zat dit keer een brief van Minister Wouter Bos van Financiën over de kredietcrisis. Dit is al de derde brief dit jaar. Dat geeft wel een beetje aan hoe hard de crisis aan komt.
Voordat ik zelf een paar punten uit de brief haal, bij deze de vraag naar de financieel en economisch deskundigen die hier meelezen om toch vooral jullie inzicht te geven. Het is namelijk best wel complexe materie die echter verstrekkende gevolgen kan hebben.
Zelf heb ik drie punten naar aanleiding van deze brief.
Ten eerste zie ik de reflex naar verder gaande regelgeving om soortgelijke situaties in de toekomst te kunnen vermijden. Basel II is niet genoeg, dus komen er nieuwe zaken bij (BCBS, CRD). Daarbij moet ik denken aan een opmerking van iemand (een deskundige, link helaas kwijt) die aangeeft dat de huidige crisis mede tot stand is gekomen doordat bestaande regelgeving de laatste jaren is versoepeld. Dat roept dus de vraag op of het wel zin heeft nieuwe regels te maken wanneer die na enige tijd, als iedereen de ellende weer een beetje vergeten is, weer verdwijnen. Dan zorgt het alleen maar voor overhead terwijl het weinig resultaat heeft (iedereen is nu toch al voorzichtig).
Verder constateer ik bij de voorstellen voor die regels een neiging om naar kwantificatie van de risico’s te werken zodat financiële instellingen een benoemde hoeveelheid geld reserve moeten houden bij risicovolle financiële constructies. Maar de les die ik uit deze crisis heb meegekregen, was nou juist dat de constructies inmiddels zo complex waren geworden, dat zelfs de specialisten er met geen mogelijkheid meer iets zinnigs over konden roepen. Teveel factoren die een rol zouden spelen. Dus hoe zinvol of haalbaar is zo’n maatregel dan?
Een tweede punt uit de brief is dat duidelijk is dat er niet gewerkt wordt aan een verbod van bepaalde constructies. Daar waar Europa zeer goed is om bijvoorbeeld te bepalen dat een chemische stof verboden is in de productie van kinderspeelgoed (ter dekking van het risico op ziekte/overlijden) doet ze dat niet voor de financiële sector. Terwijl de consequenties verstrekkend zijn, ook al gaat er niemand direct aan dood.
Derde punt is dat er wel even de vinger op een gevoelige plek wordt gelegd met de opmerking:
“De kredietcrisis heeft duidelijk gemaakt dat een onjuist ingerichte beloningsstructuur management en medewerkers kan verleiden tot ongewenst gedrag.”
Maar dat er vervolgens net als met Tabaksblat alleen een setje vrijwillige gedragsregels komt. Dus verandert er niets.
Wat leest u?
En ik ga weer over tot de orde van de dag.
Overigens ben ik van mening dat altijd bekend moet zijn hoe de individuele kamerleden gestemd hebben en dat alle stemmingen direct online beschikbaar moeten zijn.
En mocht u uw ei kwijt willen bij de politiek naar aanleiding van bovenstaand stuk, gebruik dan de site van Mail de politiek.
KSTn = Selectie uit recente KamerSTukken.
Reacties (7)
“Maar de les die ik uit deze crisis heb meegekregen, was nou juist dat de constructies inmiddels zo complex waren geworden, dat zelfs de specialisten er met geen mogelijkheid meer iets zinnigs over konden roepen.”
Ik ben geen specialist, maar volgens mij gaat het vooral om de kans dat een lening default gaat. Daar wordt een rating aan gehangen en die rating was ook fout bij die constructies (die zgn special purpose vehicles). De enige regel die je zou kunnen instellen is dus: “als de constructie zo ingewikkeld wordt, dat je hem niet meer kunt raten, mag hij niet bestaan”. Daarnaast zullen er altijd van dit soort constructies bedacht worden, dus het enige wat je als toezichthouder kunt doen is er bovenop zitten en ze verbieden as they come along.
Wat jij hier voor financiele risico’s voorstelt is vergelijkbaar met wat Teeven en Hearsma Buma met terrorisme willen: “hoe heeft dit ooit kunnen gebeuren en het mag nooit meer gebeuren”. Het hele idee van (her)verzekeren is risico afdekken. Daar draait een groot deel van de financiele wereld op. Wat hier gebeurde is dat de hoge risico constructies, die van lage risico “infecteerden” waardoor de rating nergens meer op sloeg en de solide, lage risico basis die banken aanhouden niks meer waard was.
Het kwantificeren van het risico is dus alleen maar goed. Want dan wordt je gedwongen om te kijken waar je nu precies een financiele constructie op bouwt. Daar is het vooral mis gegaan: dat de banken niet meer keken naar wat ze nou eigenlijk precies aan het kopen, stapelen, opknippen en doorkopen waren, maar dat de werkelijkheid die erachter zat (specifieke huizen) compleet gevirtualiseerde zaken geworden waren en het enige wat er toe deed een of andere vage rating was.
toevoeging @1 Dit schijnt een goede uitleg te zijn (en nog vermakelijk ook). De crux zit hem in “somewhere this bunch of dodgy debts stops being a bunch of dodgy debts and starts being a Special Investment Vehicle.” De ingewikkelde constructies (het opknippen en doorverkopen), komt daarna pas.
“De kredietcrisis heeft duidelijk gemaakt dat een onjuist ingerichte beloningsstructuur management en medewerkers kan verleiden tot ongewenst gedrag.”
Hoe is de stand van zaken in Nederland wat dit betreft??
Voor JSK is het allemaal al “water under the bridge”, m.a.w. je moet het gewoon ook in Nederland mis laten gaan.
Mijn eerste reflex zou zijn: Minder regels, maar dan ook zelf opdraaien voor als het fout gaat.
Neem bv Freddie M. en Fannie M., de financiële Bonnie en Clyde van deze tijd. Oorspronkelijk als een soort New Deal ‘gemeentegarantie’ opgezet door FDR om de zelfgemaakte crisis in de jaren ’30 te bezweren (wat natuurlijk niet lukte, zo gaat dat met zachte heelmeesters en stinkende wonden), en in de ’60 jaren verzelfstandigd door LBJ (pro memori, dus schiet me niet neer) met z’n ‘Great Society’ om maar niet de liabilities op de begroting te hebben.
Nu doen de amerikanen een bail out. Ik zou zeggen: Ok, maar dan ook doorpakken. Stop het geld van de us-taxpayer er maar in, maar breek het in kleine stukjes op en verzelfstandig het.
Uberhaupt raar dat je zo’n enorme underwriter hebt op zo’n gigantische hypotheekmarkt als de amerikaanse.
Ten tweede:
Ik begrijp dat Wouter vindt dat we een crisis hebben. Maar waar bestaat die crisis dan uit? Huizenprijzen stijgen met 3%, de inflatie is ook ong 3% en de werkeloosheid is 4%.
Ik zou eens beginnen met het oud hollansche spel ‘Benoemen en Bouwen’, en eerst maar eens benoemen waar dat probleem dan zit en eens eventjes nadnken of overheidsingrijpen de situatie niet zoals gewoonlijk verslechterd. Qua goede bedoelingen en zo.
Als Woutertje iets wil doen (en zoals je weet staan de socialistischen menschen altijd te springen om aan te pakken ;-) dan kan hij beter
– Uitkeringen afschaffen
– Huursubsidie afschaffen
– Hypotheekrente aftrek afschaffen
– Loonbelastingdruk verlagen
– Dividentsbelasting verlagen
– etc etc etc.
Maar wel allemaal tegelijkertijd, anders komen er brokken van!
Veel te doen!
Waar laat je die 100.000 of wat mensen zonder dak boven ’t hoofd richard?
Of heb je soms een hele grote schuur?
@5 Wat heeft dat in hemelsnaam met de kredietcrisis te maken?
Grappig dat je zelfs dat tot “het is allemaal de schuld van links” weet terug te lullen.