De Nederlandse televisie kan worden opgeheven. Wat ze tegenwoordig uitzenden, stelt niets voor. Als je een beetje kranten leest, weet je meer dan een televisiekijker. Op Nederland 24 zie je soms nog wel iets aardigs (een documentaire, Kunst en Kitsch, het journaal), daar blijft het bij. De zender Cultura bijvoorbeeld blijft ons maar vervelen met Grachtenfestivals en met BIM-concerten en zo.
Het zou misschien een goed idee zijn om dat hele Hilversum maar eens op te doeken en in handen te geven van een stel onafhankelijke lieden die nu nog bezig zijn op het internet. Mensen als Max Molovich bedoel ik. Lieden die een stóp zetten op die wanstaltige Volendammerachtigheid van het medium, en die ook een stop zetten op die, ik maak me kwaad, die… stúmperigheid. Die lompheid. Die lome benadering van de kunsten, bijvoorbeeld. Bij Kunst en Kitsch bijvoorbeeld zou ik vervolgprogramma’s willen zien over Nieuw-Guinea of China of Delfts blauw, als dat aan de orde komt. Ik wil daar simpelweg een link naar krijgen.
Ze beginnen, in tegendeel, in Hilversum te praten, in het journaal, over de knieschijf van een prinses, die is gevallen ‘tijdens een wandeling’. Dat ze dit tot een onderwerp van het Nederlandse journaal hebben gemaakt, diskwalificeert uiteraard de redactie. De Story op de tv.
Het moet dus anders. Hoeveel zenders heb je nodig: Nederland 1 en 2, meer niet. Een zender voor de jongeren en een zender voor de ouderen. Wat de jongeren zoal willen zien, dat weet ik niet, en daar wil ik me ook niet mee bemoeien. Voor mijn part draaien ze de gehele dag ninja-muziek, of hoe dat gedrag ook heet.
Wat er op de andere zender zoal te zien zal zijn, laat ik over aan de Max Molovichen van deze wereld. Ik laat me graag verrassen. Ik zou me bijvoorbeeld wel eens willen laten informeren over de werkwijze van Rafael Rozendaal. Ik zou Oud Zeikwijf op reis sturen naar de plaatsen waar haar familie zoal heeft gewoond; daar zou ik graag beelden van zien (graag met haar eigen commentaar) en het maakt me niet uit hoe die beelden geschoten worden. Voor perfect geschoten, professionele beelden kun je wel naar de commerciëlen gaan, of naar de BBC bijvoorbeeld. Ik wil alleen maar geïnformeerd worden. Dat onze Max er ook af en toe een cabaretier tussendoor gooit, is een onuitroeibare gewoonte, maar dat zal ik door de vingers zien. Ook films mogen, al zal ik er niet naar kijken.
Dat is één oplossing van het televisieprobleem. Een andere oplossing: StumbleUpon. Daar zit ik nu een jaar of vijf bij. Het bestaat al een jaar of tien. Het is een programma waarin je websites, video’s, foto’s etc. kunt delen. Het nadeel is dat het bijna puur Amerikaans is: Nederlandse, Franse, Italiaanse websites zul je er nauwelijks tegenkomen. Je moet in het begin je interessegebieden opgeven (het is het handigst om zo’n veertig onderwerpen te kiezen), je kunt daarbij kiezen uit een rij van wel honderd onderwerpen (van American movies tot paleoantropology). En dan zeg je: kom maar met, zoals ik het vaak doe, een willekeurig iets. Je kunt je ook per onderwerp laten informeren natuurlijk. Mijn liefde voor de jazz van 1955-65 is bijvoorbeeld groot geworden door de vele video’s die ik op StumbleUpon heb opgehaald (kijkt u maar naar het Profile van het account ‘benhoogeboom’).
Reacties (10)
StumbleUpon is dan meer een alternatief bedoel je?
Wat een cultuurbarbaar! Beter gezegd: weer zo iemand die zijn eigen persoonlijke smaak tot cultuur bombardeert en vervolgens kersen gaat plukken om te proberen die mening enige algemene legitimiteit te geven.
Ik heb slechts één advies voor hem: als de inhoud van de zender cultura hem persoonlijk niet bevalt, moet ie naar een andere zender gaan kijken. Er zijn namelijk heel veel mensen, die wel van de grachtenfestivals of de jazz uit het Bimhuis houden.
Of vergis ik me soms helemaal, en is dit satire? Zijn laatste regel doet immers vermoeden, dat hij al wel eens eerder van het Bimhuis gehoord zal hebben…
Ik volg op dit moment helemaal geen televisie meer. Met twitter krijg ik meer dan voldoende informatie binnen. Dan zijn er ook nog een paar podcasts over technologie en electronica. Want Discovery laat het tegenwoordig ook gewoon helemaal afweten met al die reality series over gevaarlijke beroepen.
Dan bestaat er voor entertainment nog youtube en de rest kan ik downoaden en bekijken wanneer ik wil.
Ik doe het ongeveer hetzelfde, zij het dat ik niet op Twitter zit en wel op Facebook zat, maar daar langzamerhand genoeg van gekregen heb. Voor mijn dagelijkse informatie (‘het krantenuurtje’) gebruik ik Google Reader. Voor de speciale, leuke informatie – daarover komt overmorgen een stukje in Sargasso te staan – heb ik StumbleUpon.
Trouwens, ik wil de redactie niet op hopeloze ideeën brengen, maar ik zou een plasmascherm aanschaffen wanneer er dagelijks Sargasso TV was.
“Ik zou me bijvoorbeeld wel eens willen laten informeren over de werkwijze van Rafael Rozendaal. Ik zou Oud Zeikwijf op reis sturen naar de plaatsen waar haar familie zoal heeft gewoond; daar zou ik graag beelden van zien (graag met haar eigen commentaar) en het maakt me niet uit hoe die beelden geschoten worden.”
Weet je, ga het vooral zelf eens doen. En val ons niet lastig met die troep. En dat geldt eigenlijk voor de hele publieke omroep. Voor een krant, theatervoorstelling, concert, museum of andere culturele uitspatting betaal je toch ook?
Knies chij ff verder, ik lees het gaarne!
Tsja, waarom lijkt de tulufisie niet op het internet? Omdat het een andere medium is, net als radio. En voor dat laatste heb je ook geen clickable links. En waarom zou het ook? Als je graag je mediale fix wilt hebben zoals het internet, dan gebruik je dat toch? En tussen kunst en kitsch: WTF!?!
Ik?
Ja, Max. Ik dacht: wie is er nu uitstekend geschikt voor dat soort werk en ik dacht meteen aan jou. Maar even in ernst, hoewel ik nooit grapjes maak, dat weet je. Ik vind echt dat Hilversum zoals het nu draait, wel opgedoekt kan worden. Het levert waardeloos werk: nooit en never laten ze iets nieuws zien. Nou ja, een héél enkele keer. Volgende zondag komt er na Zomergasten een aardige documentaire, uitgezocht door Van Dis. Dat soort documentaires zouden veel méér op de publieke omroep te zien moeten zijn.
In mijn stukje van de 23ste komen nog een paar onderwerpen waarover ik graag een documentaire zou willen zien.
Voor mij kunnen de Nederlandse kranten ook worden opgeheven.
Ik lees nu al meer dan tien jaar geen krant meer, en mis niets.
Wat tv betreft kunnen we een voorbeeld nemen aan België, vermoedelijk door ontbreken van commercie daar is Belgische tv van hoog niveau, qua voorlichting.