Recent stierf er weer iemand in een isoleercel. Dan krijg je gelijk de discussie of er wel goed op die man gelet is en wie eventueel verwijtbaar handelen in zijn schoenen geschoven kan worden. De eerste koppen rollen al.
Maar weinig discussie over de vraag of het uberhaupt nodig was die vent in de isoleercel te houden (voor de goede orde, het gaat hier eigenlijk om separeren).
Het isoleren wordt gezien als een middel om in het uiterste geval iemand voor zichzelf en de instelling veilig op te sluiten. Maar hoe komt iemand in die toestand en is dat te voorkomen?
In met name Noorwegen is men actief op dit vlak. Daar zijn ze de overtuiging toegedaan dat isoleercellen eigenlijk vrijwel nooit nodig zijn. Iemand die in een isoleercel terechtkomt maakt een bepaalde escalatie van steeds minder bedwingbare “opwinding” door. En als je weet hoe dat in zijn werk gaat, kan je in een eerder stadium deescalerend werken om zo te voorkomen dat het hoogste stadium ooit bereikt wordt.
Ook in Nederland is men hiermee aan de slag gegaan. Onder de vreemde noemer van “Project dwang en drang” zijn door het hele land opleidingen gegeven om werknemers van psychiatrische inrichtingen te leren de signalen te zien en tijdig op de juiste manier in te grijpen. Zo ook in de betreffende instelling waar recent Wim in isolatie overleed.
Hoe komt het dan dat er nog steeds mensen in isoleercellen zitten? Zoals gebruikelijk een eenvoudige kwestie van geld en korte termijn beleid.
Ook in De Meren werd de training gegeven. Maar de training is intensief. Meerdere dagen over langere periode per werknemer om de basis te leggen. En dan nog een paar keer herhalen. Dat vergt een stevige investering. Vaak blijft het dan bij een paar mensen opleiden en hopen dat die de anderen het kunnen bijbrengen.
Maar in instellingen die toch al onderbezet, overbelast en onderbetaald zijn, is dat een illusie. Dus krijgt het geen voet aan de grond. De werknemers krijgen er geen tijd voor en de bestuurders worden weer van hoger hand gestuurd op korte termijn doelen. En dit is geen korte termijn aanpak. Daar moet een instelling toch snel twee tot drie jaar intensief mee aan de slag voor het echt resultaat oplevert.
Dat is allemaal vreselijk jammer. Want zoals vaker gaat de efficientie weer eens voor de mensen. Juist mensen die psychisch kwetsbaar zijn hebben veiligheid nodig. En juist isoleren is een zeer onveilige situatie. Maar voor het bieden van veiligheid (geborgenheid, zekerheid, respect,ja zelfs ook liefde) is tijd nodig. En dat is er niet. Jammer voor die mensen. Als de targets maar gehaald worden.
Reacties (32)
Niet alleen jammer voor die mensen, maar vooral, jammer voor de maatschappij.
Denk dat ik een van de weinige Sargassianen zijn die daadwerkelijk wel eens in isolatie heb gezeten zowel in klinieken als gevangenis.
Goed voor je karaktervorming en fysieke opbouw.
Zelfmoord is voor de zwakkeren , Darwin rules.
De psychiatrische hulpverlening in Nederland is compleet van de pot gerukt en zou eens goed door de mangel moeten worden gehaald.
Iemand volstouwen met legale dope en en gezellig kletsen is wat men in Nederland verstaat onder therapie.
Ooit een groespmeeting gehad?
Die geestelijke marteling is niet te vergelijken met drie dagen isoleer.
De arts heeft altijd een scoringspercentage van 100 % aangezien niet duidelijk is of de man/vrouw is hersteld uit eigen kracht óf de hulpverlening die persoon mede de dood in heeft gejaagd door gebrek aan daadwerkelijke hulp. Een luizebaantje , categoriseren , drogeren et voilá
En dat voor iets wat niet eens een erkende Wetenschap is.
Indien ik fysieke klachten had gehad, was ik al lang een rechtzaak tegen enkele artsen cq Dr.Death’s begonnen, maar geestelijke schade achteraf is niet te taxeren noch te bewijzen dat het door juist die persoon is ontstaan.
Die kennis bezit slechts jijzelf en jouw mening is niet rechtsgeldig.
Hoe komt het dan dat er nog steeds mensen in isoleercellen zitten?
En hoe komt het dat mensen in verpleegtehuizen en gehandicaptenzorg steven in de Zweedse band (fixatie)? Een middel dat bij een op de tien bewoners van zorginstellingen wordt gebruikt.
Dat je kunt leren hoe je tijdig escalatie kan voorkomen, ook bij die ver van de wereld lijken te zijn, begint gelukkig steeds bekender te worden.
De kursussen beginnen vruchtjes af te werpen.
Alleen meerdere dagen over langere periode per werknemer om de basis te leggen. En dan nog een paar keer herhalen is niet genoeg. Continu up-to-date blijven, omdat inzichten veranderen, hoort er ook bij.
En ja, dat is een belasting voor de werkgevers en werknemers in relevante sectoren. Naast alle andere kursussen om bij te blijven of veranderende regelgeving onder de knie te krijgen.
En: zoals vaker gaat de efficientie weer eens voor de mensen.
Mensen die in tal van soorten zorg werken vinden helemaal niet dat hier sprake is van efficientie. Eerder van onmacht en onkunde, die ze graag verholpen zien worden.
Dat gebeurt te weinig en dat is één van de redenen waarom het personeelstekort ontstaat: men houdt het op een gegeven moment voor gezien om het werk met kwalijke middelen t moeten doen.
Goed stuk, Steeph.
De bottomline is gewoon: wij willen niet meer betalen voor betere zorg. En zolang de zorg niet weer gewoon uit de staatsruif wordt betaald, zal dat zelfs niet gaan gebeuren als we het wel willen. En dan gaan stilaan chronisch zieken, HIV-patienten, mensen die kanker hebben gehad, stokoude medemensen en andere mensen die gewoon heel erg veel geld zullen kosten lekker aansluiten bij dit type gebrek-aan-zorg.
Bij sommige van dit soort gevallen is simpelweg langdurig fulltime 1:1 zorg nodig wil je dit soort situaties voorkomen. Dan heb je het dus over pak hem beet 4 stuks verplegend personeel voor 1 zo’n geval. Rekent u even uit over hoeveel ton per jaar we het dan hebben? (En ondertussen groeit de bankrekening van de patient met duizenden euros niet besteed “Persoons Gebonden Budget”…).
Maargoed. Eigenlijk heeft niemand het recht om hier iets over te zeggen behalve het personeel in de psychiatrische zorg dat weet hoe het is om iemand die 2x zo zwaar is in bedwang te houden terwijl je nog een gekneusde rib hebt die je gisteren hebt opgelopen en maar met 1 oog kunt kijken omdat in het andere oog een klodder spuug is beland terwijl je onderwijl het hartverscheurende gekrijs van weer een andere bewoner moet aanhoren die in de veronderstelling is dat zijn imaginaire puppy zojuist overleden is terwijl een andere bewoner zojuist voor de 3e keer deze week al zijn muren heeft ondergesmeerd met ontlasting en voor de 5e keer deze week een spiksplinternieuw matras aan gort heeft gescheurd, waardoor je je nu ook nog eens zorgen mag gaan maken over het gebrek aan kamers en je ineens bedenkt dat je nog een tetanusspuit moet halen omdat je arm vanochtend is opengekrabt. Tel daarbijop dat je als hoogopgeleide verpleegkundige voor dat klotewerk net zoveel betaald krijgt als je directe collega die SPH heeft gedaan en je begint een ietsiepietsie minibeetje een beeld te krijgen van het echte probleem.
Wellicht dat u dan ook beseft hoe misplaatst kleinerend arrogant het is tegenover de mensen die dit werk doen om het over een “cursus” te gaan hebben?
Maargoed, ik heb ook geen benul, dus ik moet ook mijn mond houden, maar bovenstaande situatie is aan de orde van de dag in de Nederlandse psychiatrische en gehandicaptenzorg, zo weet ik uit de eerste hand. De hoeveelheid centen die nodig is om dit naar een significant hoger niveau te tillen, is voor ons ooit redelijk rijke land simpelweg niet te betalen. We hebben immers ook een betuwelijn nodig…!
Ik moest bij het lezen van het artikel denken aan een stukje dat Michael Moore over Noorwegen heeft gemaakt, maar uiteindelijk uit ‘Sicko’ was geknipt. Misschien even doorspoelen tot halverwege.
In 2007 kwam de Inspectie voor de Gezondheidszorg met een rapport (hier in pfd-formaat), waaruit bleek dat dwangopnames (op last van burgemeester of de rechter) in vier jaar tijd met 128% was toegenomen.
In diezelfde tijd (tussen 2002 en 2006) was ook het aantal dwangmaatregelen in de ggz(separeer, gedwongen medicatie, vastbinden, etc.) van 4.662 gevallen opgelopen naar 12.656.
De inspectie constateerde dat de toename per provincie en per instelling aardig kon verschillen.
Het moge duidelijk zijn dat het nog aanwezige personeel het niet meer aan kan.
Wie schiet ze te hulp?
Nu nog inzien dat ‘opsluiten is geen zorg’ ook geldt voor ‘criminelen’.
@zmc: Ik heb acuut het woord “cursus” door “training” vervangen. “Cursus” is inderdaad niet de juiste term hiervoor. (Stom dat ik het gebruikt heb, want de informatie komt van een voormalig “co-trainer” op het project).
@Peter: Waar ik het woord efficientie gebruikte was dat licht cynisch als in “zoveel mogelijk patienten in zo kort mogelijke tijd verwerken.”
@Steeph, #8: :-)
Maar toch denk ik dat veel verzorgend personeel hun kunde nu al zelden ten volste kan toepassen door gebrek aan tijd, geld, ruimte, personeel, materiaal etc. Volgens mij kunnen we dat beter eerst oplossen. Maarja dat is eigenlijk precies wat jij in het artikel zegt;-)
@zmc: Ay. Het is een dubbel probleem. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de wens om dit in de opleidingen zelf te stoppen.
@9 Steeph: Dat was me duidelijk. Met mijn reactie in #3 wilde ik dat ondersteunen.
Die efficiëntie-wens wordt helemaal niet efficiënt gerealiseerd. Zeker, het zou heel mooi zijn als zoveel mogelijk patiënten in zo kort mogelijke tijd worden geholpen.
Maar ze worden dus niet geholpen. En belanden, soms nog zieker dan voorheen, op straat of worden “draaideur-patiënt”.
De kosten komen dan voor rekening van andere potjes: meer blauw op straat, uitbreiding mo-opvang en de rest mag door vrijwilligers worden opgeknapt.
De hoop voor de patiënten zit in de overgebleven werkers in de ggz die, tegen de werkdruk in, hun aanpak verbeteren.
Daarin verdienen ze dan wel de steun, die nu ontbreekt.
zmc ook ik heb wel eens een verpleegster voor de vlakte geslagen ,moet je mij niet aanrekenen.
dat zijn bijverschijselen van de stoornis of ziekte tel daar bij op dat het merendeel nog erger is dan nurse Rachid uit one flew over the Cuckoo’s nest en je weet genoeg.
Als je al bereidt ben om zo’n klotenjob vol te houden met half gaar gereedschap tgen slechte betaling ben je geen knip voor de neus waard en moet je acuut stoppen met hulpverlenen. je bent toch vakman of niet?
Geen anwb flapdrol die met een panty er voor zorgt dat je thuiskomt, die krijgt inderdaad een mep want het is niet waarom ik heb gevragd noch al die jaren belasting voor heb betaald.
Dus op een of andere wijze moet ik haar duidelijk maken dat het beleid zó niet werkt.
Praten kan men goed, luisteren is lastig. derhalve de nogal theatrale non verbale expressie van de patiënt.
Wees blij dat hij of zij zich uit en tenminste nog fysiek actief is.
Bottomline is er gaan kapitalen naar de hulpverlening maar wordt misbruikt.
Het is je job maar ook je roeping dus niet zeuren over salariëring of een mep, dat deed majoor Bosshardt ook niet.
Dank je de koekoek.
Betrokken mensen hebben we nodig, geen mensen die het als een beroep zien.
Dan heb je die zweedse band niet nodig
had je de muren niet onder de poep , en was de puppy misschien nog in leven.
-1 #13
Aha..uit de kast, and down the Drain 4me…echt hema.
En ziet zelf overal een trol.
Zielig.
Bij dit onderwerp van zorg aan ouderen en zwakkeren.
Daarmee meet je de beschaving…
Tja een project dwang en drang opstarten en mensen een cursus laten volgens lijkt erg mooi:
Maar als er vervolgens geen man/vrouwkracht is om het in de praktijk te brengen, kost het cursus geven alleen maar tijd ;-)
@13 Hema: …. dat deed majoor Bosshardt ook niet
Nee, en nog aarzelen ze dat te doen bij het LdH, de roeping, hè?
Ik kan je vertellen dat dat nou juist de makke is bij die club en er daarom nog aardig op los getimmerd wordt.
Al wat mionder, ondat inmiddels ook deze club zich aan het “professionaliseren” is.
Goed stuk Steeph!
Misschien zou het een oplossing zijn om isoleren alleen toe te staan onder toezicht van iemand die die opleiding afgerond heeft waar je over sprak.
Ik kan me voorstellen dat de isoleer een makkelijke oplossing is in het geval er onderbezetting is.
Ik zeg: stuur een mooie brief aan de minister / staatsecretaris en zet de reactie op sargasso.nl. Als een handtekening van Cramer/Kramer een rede is voor een spoeddebat, kan hier toch ook wel een antwoord op gezocht worden.
@hemaworst: Er zijn te weinig perfecte en idealistische mensen in deze wereld, you should know.
@hema
Wel een beetje hypocriet: je klaagt op dit blog steen en been over onze maatschappij en de politiek, maar iemand die tegen een laag salaris op z’n bek wordt geramd moet dit niet alleen accepteren (omdat Majoor Bosshardt ook niet klaagt), maar eigenlijk ook blij mee zijn, want de patient is in ieder geval fysiek nog actief?
@21 De patient betaalt het salaris van de oetlul die hem op zijn bek ramt. Dat beetje kwaaie bloed van Hema begrijp ik dan wel weer.
M44
Je bedoelt: De patient betaalt het salaris van de oetlul die hij op zijn bek ramt.
De patient is degene die in het betoog van Hema ramt.
Jaja, die patient zit echt aan de onderkant van het geluk wou ik maar zeggen.
Want hij krijgt ze met rente terug van de broeders. (24bis)
Update: de kliniek wordt gesloten:
http://www.nu.nl/news/1756266/10/Psychiatrische_kliniek_gesloten_na_sterfgeval.html
*marinus, ik heb niet 22 jaar gewerkt en 60 procent inkomstenbelasting betaald om vervolgens een absurde hulpverlening in te donderen waar geen vakman te bespeuren is noch dat er gerichte hulp wordt verstrekt.
Mijn bedrijfsarts van de UWV heeft erop aangedrongen te stoppen met therapie aangezien de hulpverlening in mijn regio één grote ellende is.
Dus beslist hij voor mij dat ik beter thuis kan blijven voor mijn gezondheid.
Dat is ze dan goed gelukt ,met 43 jaar ben je niet meer sollicitatieverplicht en kan ik met mijn reet in Thailand gaan zitten indien ik zou wensen.
En zullen we niet zo dramatisch doen over een zuster op de bek slaan , als dat kreng mij in isolatie wenst te stoppen krijgt ze een mep simpel.
Nou jij weer.
@28: Tuurlijk Hema, zou ik waarschjnlijk ook doen in zo’n situatie. Alleen sta niet gek(?) te kijken als broeder of zuster dat tegenwoordig weten te pareren, nog voor ze een blauw oog hebben.
Je bent blijkbaar “ervaringsdeskundige”. Da’s in dit geval niet leuk voor je. Heel jammmer, dat ook jij het mee heb moeten maken.
Als ervaringsdeskundige weet je ook wel dat je als patiënt, en zeker als de wat mepperige patiënt, altijd aan het kortste eind trekt.
Juisr daarom is het maar beter dat er, ook al is het soms tegen de stroom in, pogingen gedaan worden dat eens te veranderen.
Zijn de mensen die dat doen geen knip voor hun neus waard?
@Hemaworstje, #27: Ik betwijfel of het commentaar op uw #13 nou ging over de mep die u verkocht hebt. In mijn geval in ieder geval niet. Het is de rest van uw reactie, met name de laatste alinea, die afkeurende reacties oproept.
Precies, zmc. Ik vind het ook niet echt normaal om iemand op z’n bek te timmeren, maar ga in dit geval uit van verminderde toerekeningsvatbaarheid.
Het ging mij meer om de volgende zin (en soortgelijke):
Het is je job maar ook je roeping dus niet zeuren over salariëring of een mep, dat deed majoor Bosshardt ook niet.
okay laatste zin trek ik terug, meneer de voorzitter wilt u dat schrappen van de dagelijkse notities dank U.
Patienten moet je geen medelijden mee hebben, begrip is meestal voldoende, 2 gebroken benen vallen nou eenmaal meer op dan een paar losse draadjes in je hersenpan.
Echter mensen die tegen de stroom in geestelijke hulpverlening
( brainfucking ) “verstrekken” kunnen
bezig zijn met levensgevaarlijk werk.
stress en een rotsalaris? tja , dat wist je toch voordat je solliciteerde naar die baan.
Klagen doe je dus maar bij de buurman.
Je laat toch een johnny van de hoek niet sleutelen aan jouw Mercedes 500 SEC waar je de rest van je leven mee verder moet?
bordje tomatensoep accoord maar anders geef het leger des Heils ook maar een permit voor gratis lobotomie.
Deze hoort hier wel thuis. PvdA over dwang en drang:
http://www.allepersberichten.nl/persbericht/12588/1/Gebruik-isoleercel-voorkomen/