Hoort u stemmen?

In het ‘communistische’ Vietnam worden de mensen op straat op gezette tijden via luidsprekers getracteerd op partijboodschappen en eventuele waterstanden. In het Vrije Westen gaat het bespelen van de burger uiteraard een stuk subtieler. In de Verenigde Staten wordt tegenwoordig een bestaande techniek uit musea om geluid via een bundel te richten op een bepaalde plek nu ingezet voor reclame op straat. In de New Yorkse wijk SoHo wordt de niets vermoedende voorbijganger opgeschrikt/verrast (doorstrepen naar gelang uw kwade geweten) door een vrouwenstem die zegt “Who’s there? Who’s there?” . Het blijkt reclame voor een documentaireserie over paranormale verschijnselen.

Opzich een handige techniek die geluidsoverlast op straat tot een minimum beperkt. “If you set up a loudspeaker on the top of a building, everybody’s going to hear that noise. But if you’re only directing that sound to a specific viewer, you’re never going to hear a neighbor complaint from street vendors or pedestrians. The whole idea is to spare other people.” (AdvertisingAge) . Maar het er zitten ook spookachtige aspecten aan. Zo zouden psychisch labiele mensen wel eens totaal kunnen doordraaien bij het horen van de ontraceerbare stemmen en misschien is het wel een geavanceerde manier op ons onbewust te beïnvloeden?

Het is aan u om het meest creatieve misbruik voor deze techniek te verzinnen. Voorzetje: Jan Marijnissen die commandeert: “Stemp Tegen!” , Fatima Moreira de Melo die fluistert: “Rabobank is seksss seksss seksss….”