Het Sargasso EK Voetbalgevoel 2008: lessen in relativering en dankbaarheid

Nu de oranjedampen zijn neergedaald en alle welpies ijverig aan het werk zijn gezet om een tower of power te bouwen is het tijd om onze aandacht te vestigen op de aanloop naar de finale van dit zinderende EK. De eerste finalist is de mannschaft van Duytschen bloet. Ik heb de kwartfinale waarin zij moesten spelen tegen de gehavende Turken met plezier overgeslagen. Waarom het onvermijdelijke zien aankomen in de laatste minuut als je ook in een bioscoop kan zitten om de beste film ever te kijken?

“Wij, van SATC, willen graag een proost uitbrengen op de lezertjes van Sargasso. Nou, proost en moge de best gekapte boys winnen.”

Iemand die hoogstwaarschijnlijk ook niet voor de buis heeft gehangen met een bakkie nachos en dip, is Christiano Ronaldo. Portugal werd uit het toernooi getrapt door Duitsland tijdens de kwartfinale. Maar Cristiano ging niet bij de pakken neerzitten. Integendeel! Zo zien we hem hier heerlijk relaxen met zijn vriendinnetje. Hij is het schoolvoorbeeld van hoe je met een tragische nederlaag om moet gaan. Wie ons ook nog een uitstekend lesje weet te leren in relativering, is onze goeie ouwe koningin. Zo tekenen we de volgende Cruijff-achtige uitspraak op uit hare mond: “Soms win je, soms verlies je in de sport.” Ik vermoed dat dit makkelijker gezegd is als je de wedstrijden bekijkt met een haakwerkje op schoot en een vermogen van 270 miljoen dollar achter de hand.

“Ronaldo, wetende dat zonlicht helpt tegen depressieve gedachten, legt zijn vriendin uit dat hij vanavond geen zin heeft in het lopende buffet met braadworst.”

De beste les in dankbaarheid is ons donderdagavond gegeven door de Spaanse mannen in hun pisgele shirtjes – Ramos met matching pisgeel haardbandje! –. Xavi, Güiza en Silva maakten de Russen op effectieve wijze af. De Voormalige Snor en landverrader kan zijn golftas weer inpakken, het chocolade standbeeld mag afgebroken worden. Het Spaanse spel was berensterk, het vizier stond op winnen. Als zij dit gevoel weten vast te houden om Schweinsteiger en zijn kameraden te verpletteren in de finale, dan zingen we samen met keeper en pretty boy Casillas tot diep in de nacht olé, olé, olé, campeones, campeones!

“Iker Casillas is geen fan van lipgloss. Nooit geweest, zo onthulde hij onlangs in een kwartier durend interview met Hugo Borst die zijn ogen niet kon losmaken van zijn vlassige snorharen.”