“Als het gaat om de natuurherstelwet wint Kamerlid Van der Wal het van minister Van der Wal“, kopte dagblad Trouw op 12 maart. De Volkskrant kopte een week eerder: “VVD-Kamerlid Christianne van der Wal fluit natuurminister Christianne van der Wal terug“.
De minister voor Natuur en Stikstof is een van de zeven Kamerleden die in het (demissionaire) kabinet zitten. Ook Dilan Yeşilgöz, Erik van der Burg, Rob Jetten, Mariëlle Paul, Hans Vijlbrief en Aukje de Vries zijn kabinetsleden én Kamerleden. Van der Wal is de tweede die onder haar twee petten twee verschillende gezichten opzet.
De eerste die afgesproken en goedgekeurd kabinetsbeleid om zeep wilde brengen was minister van Justitie Dilan Yeşilgöz. Als fractievoorzitter van de VVD diende ze een motie in die tot doel had dat de Eerste Kamer de Spreidingswet niet zou behandelen.
De Eerste Kamer trok zich er niets van aan en keurde de wet goed. In februari trad die wet in werking. Yeşilgöz en mede indieners van de motie Van der Plas (BBB), Wilders (PVV) en Omtzigt (NSC) hadden het na kijken.
Nu opereerde Yeşilgöz op eigen initiatief. Van der Wal torpedeert afgesproken en goedgekeurd kabinetsbeleid (*.*), afgedwongen door een motie van Van der Plas en Hertzberger (NSC). Daarin werd ze verzocht in de Europese Raad van Ministers tegen de Europese Natuurherstel-verordening te stemmen (motie ingediend 29 februari jl.). De minister ontraadde de motie.
In een brief aan de Tweede Kamer (1 maart jl.) schreef de minister nog:
Alles afwegende is het kabinet daarom voornemens om in te stemmen met de verordening, zoals aangegeven in eerdere Kamerbrieven, en wil hierbij middels een stemverklaring de Nederlandse zorgen en uitgangspunten nogmaals benadrukken
De BBB-NSC motie kwam 5 maart in stemming en werd met 99 tegen 46 stemmen aangenomen. Er werd hoofdelijk gestemd en in het verslag van de vergadering is dus te zien wie de voor- en tegenstemmers waren. De gehele VVD-fractie, uitgezonderd de toen afwezige Yeşilgöz, stemde voor de motie.
Het is niet erg aannemelijk dat minister Van der Wal op eigen houtje een gewijzigd standpunt namens de Nederlandse regering in de Europese Milieuraad gaat verkondigen. Het zou dan ook aardig zijn als bekend wordt gemaakt of en hoe er in de minsterraad over is gesproken. Want de Tweede Kamer ontving op 11 maart een brief waarin Van der Wal bekend maakte dat de Nederlandse regering tegen de Natuurherstel-verordening zal stemmen.
Zal het allemaal wat uithalen? Dat is niet te verwachten. Na jarenlange discussie is er nu een sterk afgezwakte verordening waar het Europees parlement en de Europese Raad het over eens zijn geworden. Het Europees parlement stemde op 27 februari voor de Natuurherstel-verordening (329 stemmen voor, 275 tegen, 24 onthoudingen).
Het ziet er naar uit dat ook Van der Plas (BBB), Hertzberger (NSC) en zelfs Van der Wal (VVD) ook in deze zaak het na kijken krijgen.
(*.*)
Minister Van der Wal heeft zich namens de Nederlandse regering ook lang verzet tegen de Natuurherstel-verordening en heeft daarmee bijgedragen aan het afzwakken van de oorspronkelijke voorstellen.
Reacties (6)
Een coalitie-akkoord is geen contract waarvan naleving bij de rechter afgedwongen worden kan.
Dus het houdt stand tot 1 van de partijen niet meer meedoet.
Uiteraard is er een kans dat een partij wacht tot zijn favoriete wetten aangenomen zijn, en daarna de kont tegen de krib gooit.
Dat zou ertoe leiden kunnen dat het coalitie-akkoord wordt uitgewerkt in 1 wet, zodat alle coalitie-partijen zeker weten dat ze niet achter het net vissen.
(ik geloof dat in de VS zoiets gebruikelijk is, met elke begrotingswet).
Het was vernederend. Het was bepaald niet zo dat de stem van kamerlid van der Wal wat uitmaakte en ze was zichtbaar niet blij met de positie waarin ze gebracht was. Had haar gewoon niet laten stemmen het was tenslotte ook niet belangrijk genoeg voor Yeşilgöz om op te komen dagen.
Ik weet niet of het door het gepraat met de pvv komt maar de vvd begint zich steeds hufteriger te gedragen. Wat ze met van der Burg deden, achter zijn rug om nota bene, was van eenzelfde niveau. Die kliek om en inclusief Yeşilgöz en Wetzels komt over als onbetrouwbaar en van laag allooi.
De VVD heeft lang de electorale strategie gevolgd die door nogal wat ‘deskundigen’ werd aanbevolen: extreemrechts de wind uit de zeilen nemen door een aantal van hun punten over te nemen. Ze hebben zichzelf daarmee zodanig vergiftigd dat ze zelf radicaal rechts zijn geworden. Dat komt ervan als je je basisprincipes inruilt voor electoraal opportunisme.
Lang is relatief maar ik ben het met je eens. Ik heb geen betrouwbare interne bronnen bij de VVD top maar als ik een analyse op basis publieke informatie zou moeten maken zou dat ongeveer zo gaan. Waarschuwing, het volgende bevat speculatie op basis van openbare informatie.
Die rechts-populistische koers is pas echt ingezet toen Wetzels het voorzitterschap overnam. Tot die tijd deed de vvd wel dingen om de populisten de wind uit de zeilen te nemen maar van samenwerking was geen sprake meer na het gedoog experiment. Ik heb Rutte niet heel hoog staan maar achteraf lijkt hij wel één van de bepalende factoren te zijn geweest die el rubio buiten de deur heeft gehouden.
Wetzels was in het zadel geholpen door de meer rellerige achterban van de vvd en is volgens mij de voornaamste architect achter de aanslag op het kabinet vorig jaar over een enkele nareiziger. Wetzels en zijn achterban wilde van de linkse coalitiegenoten af omdat die volgens hen veel te veel in te brengen hadden gehad bij de formatie in 2021 met een door de toeslagenaffaire verzwakte Rutte/vvd.
Dat Rutte daarbij gewipt is was volgens mij vanaf het begin de intentie geweest, niet van Rutte maar van Wetzels en zijn kornuiten. Getuige het weekend na de breuk en de draai die daar op volgde door Rutte waarbij hij zijn vertrek aankondigde. Dan moet de conclusie haast zijn dat het bestuur hem verteld heeft dat hij niet de nieuwe lijsttrekker zou worden. Rutte zat duidelijk meer aan de Onno Hoes kant van de interne strijd, dat kon de kersverse rebelvoorzitter natuurlijk niet gebruiken. Ook al kan het doel de middelen geheiligd hebben, de meeste kiezers wilde van Rutte af en hij had alle hints dat het tijd was tot nu toe genegeerd, dat zou hoe dan ook een judasstreek zijn geweest.
Als je een kabinet wilt opblazen moet je niet zelf opstappen. Daar houden kiezers niet van. Je moet één of meer van je coalitie genoten voor een onoverkomelijk probleem stellen en wachten tot die vertrekken. Ze dachten dat gevonden te hebben met gezinshereniging van vluchtelingen. Als je de pvv buiten beschouwing laat is dat een perfect recept.
Je stelt je hard op voor het rellerige rechts-populistische deel van je achterban op een thema waar veel kiezers zich blijkbaar druk om maken en dwingt een andere partij te breken omdat je weet dat het recht tegen de kernwaarden ingaat. Gezinshereniging verhinderen gaat er gewoon niet in bij de christen-unie en hun hoeksteen van de samenleving. De vvd wist precies wat ze deden toen ze de hakken juist daarover in het zand zetten.
Dat de informatie op basis waarop de aanslag gepleegd was uit de hoek van Yeşilgöz kwam lijkt mij geen toeval. Yeşilgöz wist of had dat in ieder geval kunnen weten dat er geen reet klopte van de claims over nareizigers maar bleef volhouden dat het probleem enorm was. Binnen een week viel het kabinet en werd Rutte gelost. Een tweetrapsraket die de deur naar populistische-rechts wagen wijd open gooide. Dat idee wordt versterkt doordat de partij onder leiding van Yeşilgöz direct begon te flirten met de pvv.
Natuurlijk kan het allemaal toeval zijn geweest maar zoals hier wel eens gezegd wordt: één keer is een ongeluk, twee keer is toeval en drie keer is een patroon.
Dat het een enorme fout was met dat onderwerp nieuwe verkiezingen in te gaan is inmiddels wel duidelijk. Een fout die ze zelf nota bene aangewakkerd hebben door de pvv weer salonfähig te maken. Iets waar het kamp van Rutte sinds de gedoogsteun breuk mordicus tegen was.
Dus als ik nu naar de top van de vvd kijk zie ik op dit moment een club onbetrouwbare mensen die niet te beroerd zijn om uit opportunisme niet alleen coalitiegenoten maar ook partijgenoten bij herhaling een mes in de rug te stekken en publiek te vernederen terwijl ze zelf van de ene in de andere strategische blunder rollen. Ze zijn flink omweg het nieuwe CDA te worden.
Wat is er mis met ‘De Januskop van Minister Van der Wal’ ?
Die hele affaire laat nog iets anders zien. Dat betreft niet de VVD maar het NSC van Pieter Omtzigt. Wat zie je als je het handelen van NSC langs hun verkiezingsprogramma legt? Dan zie je dat de opportuniteit van de dag het grandioos wint van de hoogdravende principes die Omtzigt in het verkiezingsprogramma heeft opgeschreven over hoe er bestuurd zou moeten worden.
“Onze eerste prioriteit is het bestuur van Nederland te veranderen, te herstellen. Ons programma begint niet met oplossingen voor problemen, maar met oplossingen voor het bestuur.” Aldus Pieter Omtzigt in het voorwoord van Tijd voor herstel. Vertrouwen. Zekerheid. Perspectief¸ het verkiezingsprogramma van NSC. Die ‘oplossingen voor het bestuur’ worden in het eerste hoofdstuk van het verkiezingsprogramma verder uitgewerkt. Daar is te lezen: “Aan overheidsbesluiten stellen we de eis dat deze zorgvuldig tot stand komen, consequent worden uitgevoerd en kritisch worden getoetst. Hierbij dient het algemeen belang voorop te staan en de mens centraal.” En onder het kopje Het waarborgen van de democratie twee pagina’s verder, wordt het wat concreter gemaakt: “De regering en het parlement zijn verantwoordelijk voor integrale afwegingen in het algemeen belang van het land. De regering kan en moet uiteraard overleggen met relevante organisaties in de samenleving om goed beleid te kunnen ontwikkelen. Maar het parlement is geen stempelmachine voor akkoorden met sectortafels. Het afwegen van brede maatschappelijke belangen is voorbehouden aan de politiek” Hierbij wordt, door deze woorden vet af te drukken en te onderstrepen, de nadruk gelegd op integrale afweging. Nog iets verder lees ik: “Belangrijke wetten zullen in detail behandeld worden en per artikel. Een kleine fout in een wetsartikel heeft immers grote gevolgen. De (Grond)wet zal zo gewijzigd worden dat aangenomen wetten in zijn geheel in werking moeten treden binnen een periode na aanname door de Staten-Generaal en dat suppletoire begrotingen alleen in absolute noodsituaties kunnen leiden tot uitgaven zonder instemming van de Staten-Generaal.”
En wat zien we: een stempelmachine van het deelbelang van de boeren. Zonder enige vorm van inhoudelijk debat wordt iets neergesabeld. https://ballonnendoorprikker.nl/2024/03/14/keizer-kleermaker-en-het-kind/