Het einde van oranje

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De bewoners van de stad namen ze mee naar huis, de ongeschoren jongens uit West-Oekraine die hun tenten hadden opgeslagen in Kiev. Ze kregen een douche, een flinke maaltijd en meestal bleven ze slapen. Er was hoop, zelfs de treurige buitenwijk van K. had iets vrolijks. Aan het klimrek van een verlaten speeltuin hing een oranje lintje. Grootmoeders uit het hele land vulden hun magere pensioentjes aan door bij metrostations oranje shawls en mutsen te breien. In de metro werd gezongen, op straat heerste euforie. En angst. Duizenden mijnwerkers uit het Oosten zouden met hun pikhouwelen naar de hoofdstad komen om de revolutie uit elkaar te slaan. En ze kwamen. Er werd gepraat, ze maakten grapjes en er werd vooral gedronken. De volgende ochtend gingen de foto’s de wereld over, de blauwe mijnwerkers met hun Janoekovitsj-vlaggen innig zoenend met de blonde vrouwen in hun oranje Joesjtsjenko-shawls.

De grimmige landen van de voormalige Sovjet-Unie zouden voorgoed veranderen. De Europese Unie doneerde zelfs een kerstboom met 25 blauw-gele ballen en een 26ste, oranje bal. In het holst van de nacht werden we naar de kleine ondergrondse kantoorjes geloodst waar de jongerenorganisaties hun werk deden. Per koerier kwam het geld van George Soros binnen. Ze hadden het momentum, een paar weken later hield Joesjtsjenko zijn inauguratiespeech. De held van ‘die andere’ revolutie, Michail Saakasjvili, hield een toespraak in vloeiend Oekrains. Mijn vrienden hadden tranen in hun ogen. De revolutie had zelfs een eigen televisiezender. Maar het echte werk is nooit begonnen. De monster en het meisje braken met elkaar, de nieuwe ministersposten werden voor veel geld verkocht en de pijnlijke maar broodnodige hervormingen werden nooit doorgevoerd.

De beloftes van de oranje-revolutie zijn nooit waargemaakt. Volgens een recent onderzoek is Oekraine er alleen maar corrupter op geworden. Sterker nog, de overheid van premier Joelia Timosjenko gaat zo slecht met de financien om dat de wereldbank vorige maand een miljardenlening weigerde. De kaarten lijken dan ook geschud voor Viktor Janoekovitsj, vijf jaar geleden nog de schurk die de verkiezingen fraudeerde, nu de belangrijkste kanshebber op het presidentschap. In de tussentijd heeft Janoekovitsj westerse PR-specialisten in dienst genomen, spreekt hij behalve Russisch ook Oekrains en zoekt hij tegenwoordig warme betrekkingen met de Europese Unie. Diplomaten geven na een paar glazen whiskey toe dat er met hem beter te werken valt dan met de opportunistische Joesjtsjenko. Het land waar op economisch vlak tot drie jaar geleden de bomen tot in de hemel groeide is inmiddels bankroet. Al mijn revolutionaire vrienden van toen, K. inbegrepen, wonen tegenwoordig in New-York, Madrid, Moskou, Amsterdam of Kopenhagen. De revolutie verslindt haar kinderen.

Reacties (8)

#1 HansR

Ja. Wie had dat gedacht.
En wat is nu het achterliggende proces en hoe voorkom je dat?
Is dat te voorkomen?

Goed verslag trouwens: teleurgesteld maar constaterend.
Ik dacht ondertussen: die Olaf, daar hoor je niet zoveel meer van.

  • Volgende discussie
#2 Hanedop

Inderdaad een mooi verslag. Maar gloort er geen hoop? Een paar jaar terug dreigde de oekraine af te stevenen op een scheuring van West dat zo westers mogelijk wilde en Oost dat een herboren sovjetunie verlangde. En nu blijkt Oost langzaam wat opgeschoven naar West en kan het land als een geheel verder. Zie zelfs nog een mooie impuls uitgaan van het EK-voetbal in 2012 dat het land zal binden. De Oekraine komt er wel, al is het niet in het marstempo dat de oranje-revolutie beloofde.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#3 Hemaworstje

Oekraïnse revolutionairen die binnen 3 jaar economische vluchtelingen zijn geworden en verhuizen naar Westerse landen.

De revolutie verslindt haar kinderen of eet het kapitalisme ze op?

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#4 HansR

@Hemaworstje
De revolutie verslindt haar kinderen of eet het kapitalisme ze op?

Is hetzelfde.

Revolutie is altijd de wolf in schaapskleren. Je denkt dat het beter wordt maar dezelfde soort mensen drijft naar de macht en het wordt weer hetzelfde of erger. Geen revolutie die dat patroon niet laat zien. Idealisten blijven nooit lang aan de macht of falen. De laatste grote was Vaclav Havel. En je moet eens kijken naar echte Tsjechen in en rond de macht. Rotvolk. Niet gek dat Havel zoveel rookte. Eigenlijk liever dood dan Tsjech.

Zal wel ongeveer hetzelfde zijn als in Oekraine.
Emigreren en elders je geluk beproeven is een soort dood maar dan als je niet wilt roken. Vlucht in vrijheid naar een ander gevangenis. Met dezelfde eikels aan de macht.

Pas tegen de tijd dat je dood gaat snap je hoe het werkt en maken je kinderen dezelfde fouten.
Te laat! Ze luisteren niet meer.

Kijk naar China.
God bewaar ons – China komt eraan.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#5 Ron

Goed verslag. Ik ben nooit zo pro ‘Oekraine in EU’ geweest. Ik denk dat Oerkaine beter functioneert als land tussen Oost en West. Grensland. Laat dat nou ook betekenis van deze mooie naam zijn.

Oekraine… soort Rusland maar dan net anders. Denk dat Rusland en Oekraine ongeveer even veel verschilen als Vlaanderen en Nederland. Vlaanderen in EU en Nederland erbuiten? Kan ik me ook niet voorstellen.

Laat Oekraine maar nauwe banden onderhouden met Rusland. Maar wel als open, vrij land. Maar niet in EU. En zeker niet in NAVO.

Zelfde geldt natuurlijk voor Georgie!

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#6 SalonSocialist

4. HansR

Vluchten in vrijheid naar een andere gevangenis?

Jongeren die aldaar inmiddels de kennis (veelal 2 of 3 talig) en kunde hebben om te kunnen concurreren met westerse vakgenoten. Werken voor een westers loon in een westers land of voor een appel en een ei in eigen land blijven. Ik begrijp ze wel die jongeren. Weg is weg denken ze. Of er ook dezelfde eikels aan de macht zitten intreseert ze geen biet.

Liever New York, Manchester of Hamburg dan
de grijze buitenwijken van een stofstad ergens in de voormalige Sovjet-Unie.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#7 music_animal

Gisteren nog Oekraïense vrienden over de vloer gehad. Nadat ik zei dat ik gelezen had dat de oranje revolutie helemaal over was, zeiden ze lachend: ‘ach, over een jaar of twee krijgt ons land toch wel weer een revolutie: misschien de blauwe, of de gele’. Dus wat dat betreft hadden ze ook geen vertrouwen in revoluties. Ik weet natuurlijk niet of en in hoeverre ze representatief zijn voor de rest van Oekraïne maar het was zeker een veelzeggende opmerking.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#8 Henk van S tot S

Goed artikel.

Off topic…

Er is hoop voor de republikeinen: men kan dus af van Oranje(s) ;-)

  • Vorige discussie