Zouden twee geestelijk gehandicapte mensen een kind mogen krijgen? Dit bericht in de Volkskrant pleit daar tegen (geencom/geencom), daar bij tweederde van de kinderen sprake is van een tekort schietende opvoeding.
Onderzoekers van de UvA en de VU stelden dit vast middels een vragenlijst die zij voorlegden aan enkele honderden huisartsen en instellingen. Ze schatten het aantal gezinnen met gehandicapte ouders op 1549.
In 789 gezinnen is de Raad voor de Kinderbescherming ingeschakeld of zijn kinderen uit huis geplaatst. In nog eens 253 gezinnen is sprake van â??problematisch ouderschapâ??.
Een moeilijk probleem. Natuurlijk zijn geestelijk gehandicapten net zo goed mensen met rechten. En er zijn dus ook gezinnen waar alles (met professionele begeleiding) goed gaat. Maar toch neig ik te zeggen dat zulke mensen geen kinderen mogen krijgen. Ten eerste moeten de belangen van het kind voorop staan. Ten tweede, om een vergelijking te maken, mensen met slecht zicht mogen ook geen auto rijden.
Reacties (7)
Het gaat hier om geestelijk gehandicapte ouders toch? Lijkt me wel een belangrijk onderscheid.
Ik ken een verhaal van een kind met minderbegaafde ouders (IQ 80-100), dat op haar 12e al intelligenter was dan haar ouders en daar verschrikkelijk onder leed (zij ging toen naar het gymnasium). Haar ouders konden er niet mee omgaan.
Als dit al opgaat voor minder begaafde ouders, vraag ik me af hoe het zit met geestelijk gehandicapte ouders (IQ<80).
Rechten zijn leuk, maar inderdaad, het kind moet wel een toekomst hebben. Ik heb ooit eens een docu gezien waarin een verstandelijk gehandicapt paar zo’n beetje eens per negen maanden er een (eveneens gehandicapt) kind uitspuugden.
Maarrrrr…. Hoe zit dat dan met heroïne verslaafde hoertjes? Gevangenen? Enz. Enz. Met andere woorden, waar ga je een grens trekken?
Helemaal leuk als je een vergelijking trekt met het adoptieproces, waar je aan allerlei onderzoeken wordt onderworpen of je wel in staat bent een kind op te voeden. Argh.
“Helemaal leuk als je een vergelijking trekt met het adoptieproces, waar je aan allerlei onderzoeken wordt onderworpen of je wel in staat bent een kind op te voeden.”
Ja, want zo’n arm hongerkindje uit Sudan wil best naar nederland komen, maar heeft zo zijn eisen wat betreft zakgeld en huisvesting…
Ik ben er ook niet tegen dat het gebeurd, zorgvuldigheid is natuurlijk geboden.
(Ik ben overigens tegen adoptie in het algemeen)
Waar het mij om gaat dat er wederom met twee maten wordt gemeten.
Ja, ik heb artikel aangepast, het betrof idd geestelijk gehandicapten.
Waar trek je de grens? Nou, in ieder geval dus bij IQ onder de 80. En de heroine hoertjes… die lijken me idd ook niet geschikt als ouder. Tjsa, het is denk ik meer een probleem van hoe zo’n wet uit te voeren. Wat doe je als ze toch een kind krijgen? Ze van ze afpakken? Steriliseren gaat me veel te ver.
Behalve steriliseren zijn er nog andere mogelijkheden, zoals voorbehoedsmiddelen in eten e.d.
Maar goed, de link met Nazi Duitsland zal er wel voor zorgen dat we dit soort dingen nooit gaan doen.
We geven die mensen geen enkele financiële verantwoordelijkheid, want dat kunnen ze niet aan, maar vervolgens mogen ze zich wel voortplanten.
Je bedoelt financiele verantwoordelijkheden als in dat ze niet hoeven te werken? Niet helemaal waar geloof ik.
Iig blijft mijn punt staan dat het moeilijk tot wetgeving te verwerken is.
Nee, veel geestelijk gehandicapten worden wilsonbekwaam verklaard. Dan blijven de ouders/verzorgers verantwoordelijk nadat de persoon wettelijk gezien volwassen is, zodat er geen problemen kunnen ontstaan betreffende schulden, betalingen en bijvoorbeeld stemmen (voor of tegen een grondwet :-).