GeenStijl 2 jaar, en één dag

Vandaag bestaat GeenStijl volgens eigen zeggen twee jaar. In die tijd zijn ze uitgegroeid tot één van de drie grootste logs van Nederland en hebben inmiddels een grote schare trouwe fans achter zich. Dat bewijzen ze door de GeenStijl chips en het winnen van negen Dutch Bloggies, die verkiezing reducerend tot een farce.

Eigenlijk bestaat GeenStijl al iets langer. De domeinnaam werd geregistreerd op 4 april 2003, en de Waybackmachine wijst uit dat op 9 april 2003 al een paar stukjes verschenen. Deze eerste dag werd er alleen gepost door Dominique Weesie, en dat niet eens onder zijn latere schuilnaam Fleischbaum. Getuige de eerste reacties was GeenStijl, of liever Weesie, vanaf het eerste moment al redelijk controversieel.
Wie krijgt anders op één van de eerste dagen van z’n weblog al een flame over zich heen.

De tijd daarna groeide GS uit tot een maatschappijkritisch log dat regelmatig op de rand balanceerde van wat wel en niet kon. De bezoekers waren veelal studenten en nerds, maar langzaam werd de site door het grote publiek ontdekt. En met die bezoekersaantallen kreeg het weblog macht. Trudy “Pinokkio” Prins heeft het geweten.
Even leek het erop dat GS zichzelf had opgeblazen, toen de redacteuren er een half jaar vantussen gingen, maar zelfs zonder dat de site werd bijgehouden waren er nog steeds duizenden bezoekers per dag.
Een half jaar later zag GeenStijl nieuwe stijl het daglicht. Commerciëler en rechtser, maar ook met een heuse midlife crisis. Die is nu over, GeenStijl gaat tegenwoordig door het leven als de online variant van de Telegraaf, maar dan met een nog uitgesprokener mening. Veel onderbuikgevoel en stemmingmakerij, maar af en toe nog wel eens een interessante scoop of artikel. Of dat een goede of slechte ontwikkeling is weet ik niet, maar er is blijkbaar wel een markt voor. Echt vernieuwend is GeenStijl daardoor niet meer, maar spraakmakend zullen ze vast wel blijven…

Hier nog een screenshot uit de begintijd.

Het “o-wat-zijn-we-goed” artikel op GeenStijl.