Deze zondag kwam ik samen met mijn kinderen thuis van een lange en vermoeiende reis. Mijn oudste zette de televisie aan waarop het grote Sinterklaasfeest uit 2014 A.D. te zien was. In dat jaar kwam het Sinterklaasjournaal met Peter Faber in de rol van Opa Piet op de proppen. Aan het slot van dat jaar reed de pikzwart geschminkte Opa Piet gebroederlijk naast de ongeschminkte Sinterklaas weg, de duisternis tegemoet. Diezelfde avond zat Dieuwertje Blok bij De Wereld Draait Door waar zij, samen met Matthijs van N., de loftrompet over de schrijvers liet klinken. Dat jaar viste het Sinterklaasjournaal net naast een Nipkow-schijf. De jury vond dat het Sinterklaasjournaal de angel uit de zwartepietendiscussie had gehaald en alle ruziënde volwassenen in hun hemd had gezet.
Dat was het begin van het grote pappen en nat houden. Met een zwart geschminkte Sinterklaas was het probleem namelijk helemaal niet opgelost. Integendeel zelfs. Bovendien, in het jaar erna was opa Piet in geen velden of wegen meer te bekennen. Er werd toen een magische steen geïntroduceerd waarmee de Pieten alle deuren konden openen, zodat ze niet meer door de schoorsteen hoefden. Wie dacht dat dit een opmaat was naar Natuurlijke Pieten (in alle kleuren die een mens kan aannemen), had buiten het Sinterklaasjournaal gerekend. Die magische steen bestaat enkel nog in het hoofd van mijn kinderen.
Dit jaar lijken ze bij het Sinterklaasjournaal definitief het spoor bijster. We zien Zwarte Pieten naast Witte Pieten naast Roetveegpieten naast Mosgroene Pieten. Daarnaast hebben ze een heel blik hulpsinterklazen opengetrokken. Mijn dochter, die nog tot de gelovigen behoort, zal het allemaal worst wezen. Ze is zes jaar oud, ze weet niet beter dan dat Piet elke kleur kan hebben die er bestaat. Haar geloof maak je niet zomaar kapot.
Hoogstwaarschijnlijk goochelt het Sinterklaasjournaal met al die kleuren om het iedereen naar de zin te maken. Ze bereiken echter het tegenovergesteld. Of je nu pro- of anti-Piet bent: het Sinterklaasjournaal wordt inmiddels door iedereen gehaat. De enigen die naast mijn dochter nog een beetje warmlopen voor het Sinterklaasjournaal, zijn bepaalde vaders die kriebels in hun pietje krijgen van Zielepiet.
Ik krijg steeds meer het gevoel dat ze bezig zijn om het vuurtje op te stoken. Ze willen er een eind aan maken.
Dit weekend kwam de Goedheiligman in Dokkum aan, zoals u ongetwijfeld weet. In de dagen ervoor was er een verhaallijn over Bauke Berenburg (Peter Tuinman) die informatie aan het verzamelen was over Bonifatius. Hij deed nogal geheimzinnig, ontvluchte de camera en wilde liever niet vertellen waarom hij nu zo nerveus deed. Uiteindelijk kreeg de razende reporter van het Sinterklaasjournaal hem te pakken. Bauke stond voor een beeld van Bonifatius. Dit beeld had, net als Sinterklaas, een mijter op. Bauke Berenburg durfde niet te zeggen waarom hij zo zenuwachtig dee. ‘Er kijken kinderen mee’, zei hij.
Geen kind dat begreep waar dit over ging. Nu weten u en ik, in tegenstelling tot de meeste kindertjes in Nederland, wel hoe het met het bezoekje van Bonifatius in Dokkum is afgelopen. Die kon dat niet navertellen. Na de intocht van Sinterklaas in Dokkum heb ik niks meer van Bauke Berenburg en het Bonifatius-verhaal vernomen. Ik vermoed dat het Sinterklaasjournaal rekening hield met een aanslag op Sinterklaas. Met Bonifatius hadden ze een verhaallijn achter de hand dat daar naadloos op zou aansluiten. Diep vanbinnen hoopte het Sinterklaasjournaal misschien zelfs dat Sinterklaas hetzelfde lot als Bonifatius zou ondergaan. Konden ze eindelijk afscheid nemen van dat hele kutsinterklaasjournaal. Echter: niet Sinterklaas, maar een bus met anti-Pietenmissionarissen kreeg te maken met de bekrompen stugheid die Bonifatius 1262 jaar geleden het hoofd kostte. Nu zult u zeggen: er zit toch wel een verschil tussen iemand onthoofden en een bus tot stilstaand brengen. Maar dat moet u in de tijd zien. Lees de tweets uit het jaar 754 er maar op na. Er zijn er nogal wat die van mening waren dat Bonifatius het zelf over zich had afgeroepen. Had ie maar niet naar Dokkum moeten gaan, met z’n blijde boodschap.
Reacties (9)
Mijn dochter van 6 is al enkele dagen de belangstelling voor het sinterklaasjournaal kwijt. Of dat nu komt omdat er op school niet meer over gepraat wordt of juist door de inhoud van het journaal weet ik niet, maar het zou ook kunnen omdat het nu duidelijk is dat niet alle pakjes overboord zijn geslagen (zoals in de eerste twee afleveringen werd gesuggereerd). Ze sloeg echter nog wel aan op een verhaaltje uit een boek (wij lezen veel voor) waar het (vervangende) paard van Sinterklaas “Dieuwertje” heette. Waar die kinderen het allemaal vandaan halen is me een raadsel
Ik denk dat als iemand de illegale vuurwerkdragers in Dokkum had ingefluisterd dat dit jaar wit niet enkel zwart geschminkt was maar zwart ook wit – als gebaar van goede wil richting antizwartepieten – we vrij snel van de Sint en daarmee het Sinterklaasjounaal verlost zouden zijn geweest, gezien de explosieve sfeer die er heerst.
Mijn dochter, die nog tot de gelovigen behoort, zal het allemaal worst wezen.
Dit vind ik zo denigrerend, en die verhaallijntjes van het sinterklaasjournaal zijn zo debiel… Ok ze gelooft nog, en ze zal niet zomaar stoppen met geloven. Maar ze zou echt wel een betere ervaring hebben, en later betere herinneringen, als die verhalen wat beter waren.
Er zijn zulke goede kinderboeken geschreven en kinderprogramma’s gemaakt die gewoon ook leuk zijn voor volwassen, die echt eng zijn, of echt verdrietig en niet zo ongelofelijk kleinerend. Roald Dahl, Annie M.G. Smith, De Zevensprong, oorlogswinter, Pippi Langkous, Alfred Jodocus Kwak, alleen op de wereld, kruistocht in spijkerbroek.
Die rotzooi van het sinterklaasjournaal ‘door een regenboog gevaren’ ‘een magische steen die alle deuren opendoet’ en het jaar erna is die hele werkelijkheid weer gewist en wordt er weer een andere slechte gimmick bedacht. Alsof het niet mogelijk is elk jaar een spannend verhaal te vertellen in een wereld die wel consistent is. Dit doet me denken aan van die basisschooljuffen die dan met zo’n kinds toontje tegen de kinderen praten. De rillingen lopen me er van over de rug.
Bonifatius respecteerde de inheemse cultuur en identiteit van de Friezen niet.
@3: ”Alsof het niet mogelijk is elk jaar een spannend verhaal te vertellen in een wereld die wel consistent is.” Hehehe juist ja, een soort van NPO-Sinterklaas-Universe? Je begrijpt wel dat je in een soort spagaat zit; inhoudelijk hang je naar vroeger, maar qua structuur verwacht je een moderniteit (de consistente universa zoals sinds jaar en dag populair in Hollywood). Ik betwijfel of Dikkertje dab, Jip en Janneke en Floddertje in de zelfde consistente wereld leven. Sowieso heb je het probleem dat NPO, Nickelodeon en nog anderhalve (jeugd-)zender elk hun eigen Sinterklaas feuilleton hebben….en dus het hele sinterklaas verhaal richting de kinderen inconsistent maakt. Maar volgens mij zijn het vooral papas en mamas die zich daaraan storen, de meeste kids zal het echt worst wezen. Sterker die maken vervolgens op basis van al die inconsistentie hun eigen Sinterklaas verhaal dat ze met Lego, Playmobile, Barbie en houtblokken (de horror, verschillende soorten speelgoed door elkaar gebruiken, hoe inconsistent…) naspelen.
@4: Zijn konvooi werd dan ook op het zandpad richting Dokkum geblokkeerd door een aantal diehard Friese boeren die hun ezels en karren overdwars op het zandpad plaatsten…En volkomen terecht natuurlijk, gelukkig maar want daardoor is de Friese cultuur bewaard gebleven en spreken ze daar nog steeds een soort diverse vormen van oud-engels-brabbeltaaltjes.
@3: Dat ze een betere ervaring zou hebben als de verhalen beter waren, ben ik met je eens. Het ging mij in dit geval met name om de kleur. Haar geloof in Sint & Piet wordt niet aan het wankelen gebracht doordat er ongeschminkte Pieten rondlopen. Ze gaat mee met het verhaal, ook al slaat het verhaal nergens op. Maar je hebt gelijk. Het Sinterklaasjournaal faalt keer op keer door van het Zwartepietenissue een verhaal te maken, dat ook nog eens alle kanten opschiet.
Sinterklaasblockjournaalblog https://medium.com/@natashagerson/indrukken-vanuit-het-hinterland-444282015c24
@5 Ik zie de spagaat niet… ?
Ten eerste kinderen mogen natuurlijk spelen wat ze willen, ik had het over het vertellen van pakkende en consistente verhalen aan kinderen zodat ze er meer van genieten :) Mogen ze alles mee doen wat ze willen. En dat is natuurlijk niet iets moderns, ik haal juist tal van fantastisch geschreven werk uit het verleden aan.
Je hebt wel gelijk dat sommige voorbeelden die ik opnoemde losstaande verhalen zijn waarbij consistentie niet zo relevant is (al zijn er natuurlijk tal van jip en janneke boekjes verschenen), maar in geval van Sinterklaas zit je er nu eenmaal wel aan vast aan bepaalde karakters (sinterklaas, pieten, paard) en verhaallijnen (stoomboot, spanje, kadootjes, binnenkomen in huizen), en dan vereist goede story-telling nou eenmaal dat je ook een consistente wereld er om heen schept. Bovendien als je niet toevallig een toptalent als schrijver in huis hebt, dan kun je door wat moeite in die wereld te stoppen toch de kwaliteit van het verhaal wat hoger tillen, als je nadenkt over een wereld met een paar regels kom je er namelijk vanzelf wel achter wat wel en niet binnen die wereld past. En ja die kwaliteitsslag zie je ook in Hollywood.
Maar er is toch nergens een tegenstrijdigheid in wat ik zeg?
En wat betreft NPO v commercieel, die regisseurs/schrijvers hoeven maar een middagje bij elkaar te zitten en een paar basisregels met elkaar af te spreken. Zo moeilijk is dat allemaal niet. Het hoeft geen wereld met tolkien-complexiteit te zijn natuurlijk…
2 acteurs die in beide meespelen omdat er daar maar één van is, mss in kleinere rol of alleen genoemd, sinterklaas en hoofdpiet of zo. Even de basis van de verhaallijnen met elkaar doornemen zodat ze niet al te tegenstrijdig zijn (bij ene omroep zijn alle pepernotenn vergeten, bij andere omroep strooien ze lustig in het rond). Geen nieuwe magie behalve wat al in het standaardverhaal zit. Voor de rest heeft de ene omroep de wegwijspiet en het zielepietje en de andere de directeurpiet en de dokterpiet, en van andere specialistische pieten kunnen er natuurlijk meer zijn (een motorpiet, klimpiet of een pepernotenbakkerspiet). Ene omroep pakjesboot 12, andere pakjesboot 7. Makkelijk zat.