MINIMAX - Mart Smeets stond onder de douche. Al anderhalf uur. En toch wilde hij maar niet schoon worden. Integendeel. Het werd alleen maar erger. Hij leunde met gestrekte armen tegen de muur. Kin op de borst, water kletterend over dat grote hoofd en die machtige schouders. Hij keek naar zijn penis. Die hing roerloos en volmaakt onschuldig op het doucheputje gericht. Mart hief zijn hoofd op. Hij keek naar zijn handen en begreep ineens als bij toverslag wat het was waardoor hij zich nu al wekenlang zo smerig voelde. Raar eigenlijk dat het kwartje nu pas viel.
Het was nog niet makkelijk om dat armbandje over die enorme klauwen heen te krijgen. Rubber wordt toch wat stroef door water. Maar het lukte. Hij slaakte een oerkreet en vervloekte de Texaanse oplichter in bewoordingen waar de honden geen brood van lusten.”Mag ik dat zeggen”, grapte Mart toen hij uitgeraasd was.
Later die ochtend zouden Mart en Tjerk nog een flinke ruzie krijgen over wie de beste basketballer van dit moment was. Terwijl ze het gele bandje uit de doucheput viste, hoorde mevrouw Smeets hoe haar zoon zijn vader de tyfus toewenste. Ze borg het bandje veilig tussen zijn sokken. Voor het geval Lance ooit bereid zou zijn toch nog een keer met hem voor de camera te verschijnen.
Reacties (2)
Toch knap hoe Mart Smeets zich heeft weten te ontpoppen van grootste spleetlikker tot grootste en meest verontwaardigde aanklager van al die corrupte wielrijders in Nederland.
Meer dan veertig jaar loopt hij al mee in het vak; een goed deel waarvan hij de ongekroonde koning is van de Nederlandse sportjournalistiek. Tour na tour versloeg Smeets: en hij had al die tijd niets door.
Mart had al die dopingzondaars al die tijd gewoon geloofd op hun blauwe en bruine ogen. Hij kon er niet bij: ze hadden hem gewoon al die tijd keihard voor staan liegen. Hém, Mart Smeets, de god van de wielerjournalistiek! On-be-staan-baar!
Dat Mart al die ontkenningen voor en buiten het zicht van de camera met een korreltje zout had moeten nemen, en iemand in dienst had moeten laten nemen om de vuilnisbakken na te zoeken om te kijken wat er in die colablikjes verborgen zat, of dat de NOS dat alsnog moet gaan doen, dat besef heeft Mart niet.
Daar is z’n ego namelijk net een paar maatjes te groot voor.
Jammer dat ik geen +10 uit kan delen.
Vooral voor Max, maar prediker mag ook wel wat plusjes hoor.