Franse vakbonden reageren gematigd op hervorming arbeidswet

ELDERS - Het buitenland kent de Franse vakbonden vooral van stakingen. Opmerkelijk genoeg blijven de protesten tegen plannen van de regering-Hollande voor een vergaande afbraak van werknemersrechten voorlopig beperkt tot een gezamenlijke verklaring. 

De Franse minister van Arbeid Myriam El Khomri heeft een groot aantal wijzigingen in het Franse arbeidsrecht aangekondigd. Het ontslagrecht wordt versoepeld en de regels voor de 35-urige werkweek zullen minder rigide worden gehanteerd. De werknemer van wie het contract bij de rechter is ontbonden krijgt niet langer 30 maanden maar maximaal 15 maanden salaris doorbetaald. De socialistische regering van premier Manuel Valls verdedigt de maatregelen als middel om de werkloosheid (meer dan 10%) terug te dringen. Tot nu toe is de Franse regering daarin niet geslaagd ondanks forse injecties van staatswege in de Franse economie.

De bescherming van de Franse werknemers gaat in vergelijking met de meeste andere Europese landen vrij ver. Of eigenlijk: terwijl in veel landen de bescherming sinds eind vorige eeuw stapsgewijs is afgebroken zijn de Franse vakbonden er tot nu toe in geslaagd hun achterban te vrijwaren van al te drastische maatregelen. Het idee van de verzorgingsstaat leeft nog in Frankrijk, tot groot verdriet van de grote werkgevers die al jaren aandringen om het land nu eindelijk eens te voegen naar de wetten van de neoliberale economie die elders in Europa al door steeds meer regeringen worden omarmd. Het laatste jaar van een ten dode opgeschreven socialistische regering biedt een uitgelezen kans voor de noodzakelijke hervormingen. Maar hoe zullen de vakbonden reageren?

Nou, dat valt nogal mee. Of tegen, al naar gelang het standpunt dat men inneemt. Het Franse Dagblad Liberation schrijft woensdag dat de gezamenlijke vakbonden na een lange sessie een nogal timide verklaring hebben uitgegeven zonder oproep tot acties, hetgeen tamelijk uniek genoemd mag worden in de Franse vakbewegingsgeschiedenis. De regering kan voorlopig opgelucht ademhalen, schrijft de krant.  Althans voor even. Het gezamenlijke front van de gematigde CFDT en de linkse, van oorsprong communistische CGT stelt zich nu nog niet erg vijandig op. Maar het is afwachten hoe er aan de basis van de CGT over de aantasting van het arbeidsrecht wordt gedacht. Voor een petitie tegen de nieuwe wetsvoorstellen zijn in enkele dagen 400.000 steunbetuigingen verzameld. Jongerenorganisaties gaan zich ook voorbereiden op protestacties.

Tegelijkertijd is deze week een aanval gelanceerd op het duo Hollande/Valls vanuit een links gezelschap onder aanvoering van de socialistische burgemeester van Lille Martine Aubry. Trop, cést trop roept zij in een manifest, samen met Daniel Cohn Bendit voormalig leider van de Groenen in het Europese Parlement en Jannick Jadot, een andere Franse groene politicus. De hervormingen van het arbeidsrecht, de Franse reserves bij de oplossing van het vluchtelingenvraagstuk en de fel omstreden wetswijziging die terroristen het Franse paspoort ontneemt : het is te veel voor links en voor Frankrijk als geheel. Links zit in een impasse en als er niet van koers wordt veranderd stevenen we af op een desastreus verlies. Aldus Aubry. De plannen voor hervorming van het arbeidsrecht zijn volgens haar gebaseerd op onwaarheden en misvattingen. “Ik geloof er niets van dat ondernemingen beter renderen bij een verzwakking van de positie van de werknemers.”

Is dat niet de grootste misvatting van de socialisten?