ACHTERGROND - Onverwachts sloot Europa de afgelopen weken akkoorden over vijf belangrijke problemen. De beloofde versterking van de eurozone is echter weer uitgesteld.
Vlak voor de start van de Europese Raad van 28 en 29 juni trokken de vakministers samen met het Europees Parlement vijf vastgelopen grote projecten los. Meteen daarop bereikten de staatshoofden en regeringsleiders overeenstemming over de aanpak van het volgens hen meest dringende probleem van vandaag: de jeugdwerkloosheid in de zuidelijke EU-landen. Voor het overige was het in Brussel een weinig spectaculaire bijeenkomst.
De vakministers kwamen verrassend tot akkoorden over de eerder omstreden financiering van de EU tot 2020; over het aansprakelijk maken van de beleggers bij toekomstige bankfaillissementen; over een vergroening van de landbouwpolitiek en het uitbreiden van de EU met twee Balkanstaten. Er is dan ook lof voor de ijverige Ieren die afgelopen halfjaar het ministerieel beraad voortreffelijk hebben geleid. Sedert 1 juli is de voorzittershamer van de Raad van Ministers in handen van debutant Litouwen.
Miljarden voor jongeren
Daar waar meer dan een kwart van de jeugd werkloos is, gaat een ‘jongerengarantieplan’ van start. Deze jongeren krijgen binnen vier maanden de keuze uit ofwel een baan, of een stageplaats of verdere opleiding. Daarvoor komt volgend jaar en in 2015 samen ruwweg acht miljard euro Europees geld beschikbaar. Oorspronkelijk was voor de periode 2014 – 2020 hiervoor zes miljard uitgetrokken.
De Europese Raad verhoogde dit bedrag naar acht miljard en besloot bovendien deze gelden in twee jaar tijd versneld te besteden. De Europese Commissie had graag nog aanzienlijk meer uitgetrokken. Volgens insiders was dat echter een slag in de lucht omdat de deelnemende landen geen programma’s hebben om zoveel verantwoord te besteden.
In Griekenland en Spanje zit volgens Eurostat bijna zestig procent van de jongeren thuis. Het gaat dan om de jongeren voor zover die niet studeren of op stage zijn. In Italië en Portugal is dat ruim veertig procent. In Frankrijk gaat het om meer dan een kwart. In totaal gaat het om zes miljoen jongeren (op een totaal van 26 miljoen werklozen in de EU). Deze landen stellen nu een actieplan op om met steun van Brussel vanaf 1 januari 2014 jongeren aan het werk te krijgen. Bovendien komen enkele zwaar getroffen regio elders, zoals het oosten van Slovenië, voor de premieregeling in aanmerking.
Het jongerengarantieplan is een voornamelijk Duits initiatief. Het wordt gezien als een handreiking richting de landen die onder druk van Berlijn pijnlijke bezuinigingen moeten ondergaan. Op 3 juli heeft kanselier Angela Merkel in Berlijn de regeringsleiders nogmaals bijeengeroepen om onderling hun ‘beste praktijken’ uit te wisselen. PremierMark Rutte en minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid Lodewijk Asscher, waren daar eveneens aanwezig.
Het met enig tam tam bereikt jongerengarantieplan lokt intussen scepsis uit. De gezaghebbende Brusselse denktank Bruegel verwacht weinig van de maatregelen. Zolang in de betrokken landen de economie krimpt, valt daar met overheidsgeld geen banen te scheppen.
De Finse premier Jyrki Katainen en de woordvoerder van voorzitter Herman Van Rompuy van de Europese Raad zien de bui al hangen. Zij onderstrepen nu ineens dat niet de EU maar de nationale regeringen verantwoordelijk zijn voor de werkgelegenheid. ‘Europa kan slechts een duwtje geven’, aldus de Fin in Brussel. Martin Schulz, de voorzitter van het Europees Parlement, ridiculiseert de hele aanpak als ‘slechts een druppel in de oceaan’. SPD-leider Peter Steinbruck beschuldigt kanselier Angela Merkel van populistische hypocrisie in de aanloop naar de Duitse algemene verkiezingen van september.
Investeringsplan voor Europa
De conclusies van de bijeenkomst bevatten een uitvoerig ‘nieuw investeringsplan voor Europa’. Het gaat om een stimulans vanuit de EIB samen met de Europese Commissie om de stilgevallen Europese economie op gang te duwen. Via de recente kapitaalverhoging met tien miljard (waarvoor Nederland 454 miljoen naar de EIB overmaakte) wil de bank haar uitleencapaciteit tot 2015 met circa veertig procent uitbreiden. Als gevolg daarvan ligt de kredietverlening van de EIB dit jaar, vergelijken met 2012, tot nu toe al 66 procent hoger.
De bank mikt het kader van de (jeugd)werkloosheid op jobcreatie bij kleinere en middelgrote bedrijven. De EIB verwacht daar dit jaar zestien miljard weg te zetten, ofwel de helft meer dan vorig jaar. Volgens haar ontstaan aldus een half miljoen banen. Tegelijk gaat het EIF (Europees Investeringsfonds, aftakking van de EIB) meer uitlenen.
Dit zijn overigens allemaal leningen van de EIB aan commerciële banken die als intermediair dienen naar het bedrijfsleven. De risico’s blijven bij de banken en de vergelijkbare kredietverleners. Het voordeel voor de lenende ondernemer is dat EIB-kapitaal door de AAA-status van de bank, goedkoper is.
Geen euro masterplan
Zowel de dringend vereiste versterking van de eurozone, als het ambitieuze Pact voor Groei en Banen, beide daterend uit 2012, zijn op de lange baan geschoven. De officiële reden is dat de problematiek taaier is dan gedacht en meer gecompliceerd. Belangrijker is (aldus diplomaten die het beraad volgen) dat met Bondsdagverkiezingen aan de horizon kanselier Merkel geen concessies meer wil doen.
Kanselier Merkel weerspreekt het laatste overigens. Zij wijst op de reeks genoemde akkoorden. ‘Voor Duitsland is het goed functioneren van de Europese Unie belangrijk. Ik ken echt geen enkel Europees besluit dat is vertraagd als gevolg van de komende verkiezingen in mijn land’, aldus Merkel in Brussel. Zij kreeg bijval van de Franse president François Hollande.
Juni vorig jaar sloot de Europese Raad een Pact voor Groei en Banen. Daarvoor zou niet minder dan 120 miljard beschikbaar komen, deel via de EIB en verder uit ongebruikte Europese fondsen. Een jaar later ‘staan wij qua uitvoering nergens’, aldus een hoge EU-official in de Financial Times van 28 juni.
Afgelopen december zou de Europese Raad bovendien zijn tanden zetten in de ambitieuze Roadmap Towards A Genuine Economic and Monetary Union , ofwel het Masterplan Van Rompuy-Barroso-Juncker-Draghi. Dat debat is toen verdaagd naar deze bijeenkomst in juni. Nu de klad zit in dit beraad, besloten kanselier Merkel en voorzitter Van Rompuy begin juni om de aandacht te verleggen naar de jeugdwerkloosheid.
Genoemd alomvattend plan voor de EMU is voor de toppolitici minder dringend nu de crisis in hun ogen voorbij lijkt. ‘De beoogde versterking van de eurozone is op de lange baan geschoven’, concludeert expert Janis Emmanouilidis van de Brusselse denktank EPC.
Als gevolg van een politieke crisis in Portugal wakkerde bij het afsluiten van deze analyse de vrees voor een terugkeer van de eurocrisis weer aan. Portugal financiert zijn overheidsuitgaven uit de Europese noodfondsen en het IMF. Het land moet in ruil drastische en pijnlijke hervormingen doorvoeren. Volgens Commissievoorzitter José M. Barroso is de redding van zijn land weer in gevaar. Tegelijk komen uit vergelijkbaar Griekenland onheilspellende berichten. Wordt het weer een ‘eurocrisiszomer’ zoals vorig jaar en in 2011?
Tóch akkoord over begroting
Belangrijk is dat het Europees Parlement op 3 juli het Meerjarig Financieel Kader (MFK), dus de financiering van de Unie voor de jaren 20140-2020, accepteerde. Maandenlang dreigde het parlement er mee het conceptakkoord, in februari in de Europese Raad moeizaam gesloten, te verwerpen. Krachtens het MFK bewegen de uitgaven van de Unie zich tussen twee plafonds. De uitgaven mogen tot 2020 908 miljard belopen. De claims die zich over meerdere jaren uitstrekken (de vastleggingskredieten) belopen tot 2020 maximaal 960 miljard.
Voor het eerst in de geschiedenis van de EU gaan de uitgaven omlaag en wel met ruwweg drie procent. Dat gebeurt op aandringen van de landen die veel meer bijdragen dan zij via Europese subsidies later terugontvangen. Dat zijn o.a. Duitsland, Nederland, het Verenigd Koninkrijk, Zweden, Oostenrijk en Denemarken. Deze ‘zuinige landen’ ontvangen een korting op hun bijdrage. Voor Nederland beloopt die 1,1 miljard jaarlijks.
Gedurende de avonduren van de Europese Raad kibbelden PM David Cameron, president Hollande en de Italiaanse premier Enrico Letta er nog langdurig over wie moet opdraaien voor deze compensaties. Uiteindelijk vonden zij elkaar op een uitermate gecompliceerd compromis.
Het Europees Parlement moet instemmen met het MFK. Het parlement wilde met de Commissie aanvankelijk de uitgaven tot 2020 met minimaal tien procent verhogen. Omdat dit in een tijdperk van overheidsbezuiniging op een ‘njet’ stuit bij diverse regeringen, heeft het parlement de uitgavenplafonds met tegenzin aanvaard. Van belang is dat de uitgaven ter versterking van de concurrentiekracht van de bedrijven met 37 procent zullen stijgen.
In de praktijk resulteert de financiering van bijvoorbeeld de landbouwpolitiek (38 procent van het totale EU-budget) of de structuurfondsen (circa veertig procent) jaarlijks in een overschot. Dat komt omdat Brussel tevoren altijd ruim begroot. Tot nu toe gaat een dergelijk overschot jaarlijks helemaal retour naar de nationale hoofdsteden.
Voortaan flexibel EU-budget
Onder de noemer ‘flexibiliteit’ kreeg het Europees Parlement nu gedaan dat financiële overschotten voortaan naar het volgende jaar worden overgeboekt. Dit betekent dat in werkelijkheid hoogstwaarschijnlijk de EU-uitgaven toch niet omlaag gaan. Op sterk aandringen van Nederland en andere ‘zuinige landen’ wordt deze flexibiliteit voor 2018 beperkt tot zeven miljard in totaal, voor het jaar daarop tot negen miljard en voor 2020 tot tien miljard maximaal.
Het Europees Parlement heeft zo doende op totale uitgaven van 908 miljard 26 miljard extra binnengehaald. Voor de periode vóór 2018 verwacht premier Marc Rutte geen substantiële flexibiliteit. In 2016 volgt op aandringen van het Europees Parlement een tussentijdse herziening van de Europese begroting.
Verder mag voor jeugdwerkloosheid, voor stimulering van de MKB’s (kleine en middelgrote bedrijven), wetenschappelijk onderzoek en innovatie toekomstig beschikbare financiën vervroegd gebruikt worden. Tenslotte moet Nederland slikken dat voor dit jaar de uitgaven aanvullend met 7,3 miljard extra omhoog gaan, wat onze schatkist ruwweg een half miljard kost.
Beleggers in banken aansprakelijk
Wankelende Europese grootbanken kunnen in de toekomst rechtstreeks een beroep doen op het noodfonds ESM. Er komt daartoe 60 miljard beschikbaar.
Het principe van daanpak is Duitsland, Nederland, Finland vorig jaar door de strot geduwd. Na langdurig intensief beraad bereikte de EcoFin vlak voor de Europese Raad overeenstemming over de details. Inzet is de ‘Richtlijn tot vaststelling van een kader voor crisisherstel en afwikkeling van kredietinstellingen en beleggingsondernemingen’. Uit de titel valt de vaagheid van de aanpak af te lezen en de onenigheid over de aanpak.
Alleen levensvatbare banken die bovendien over een realistisch saneringsplan beschikken worden gered. Na uiteraard de aandeelhouders worden voortaan de achtergestelde schuldeisers, de obligatiehouders en de spaarders (particulieren en bedrijven) boven de ton tegoed aangesproken. Vervolgens komt de regering van het betrokken land aan de beurt. Elk land legt daartoe een speciaal fonds aan. Pas nadat al deze instellingen hun bijdrage hebben geleverd komt de weg vrij naar het genoemde ESM. De aanpak betekent een stap naar de beoogde Europese Bankenunie.
Volgens deze formule draait niet langer de belastingbetaler er voor op zodra een bank omvalt. Tot nu toe is dat wel zo omdat de steun komt van de nationale schatkist dan wel via de regeringen van de Europese noodfondsen. Tussen 2008 en 2012 hebben de regeringen in de EU aldus maar liefst 4500 miljard aan garanties en kredieten moeten beschikbaar stellen, allemaal belastinggeld. Voortaan is de belastingbetaler pas in allerlaatste instantie (nadat de beleggers en de grote spaarders zijn leeggemolken) het haasje.
De nieuwe aanpak lijkt op die gekozen voor Cyprus op initiatief van Eurogroepvoorzitter Jeroen Dijsselbloem. Hij kreeg destijds een golf van kritiek over zich heen, maar had dus toch gelijk.
De richtlijn moet nog voor goedkeuring naar het Europees Parlement. Zij geldt pas vanaf 2018 volledig en bevat opzettelijk loopholes om nationale overheden meer vrijheid te geven. Frankrijk kreeg gedaan dat een nationale regering toch uit eigen schatkist een bank mag blijven redden. Dat is dan weer wel voor rekening van de burgerij. Duitsland, Nederland bereikten dat de burgers alleen opdraaien voor de eigen banken.
De ‘transferunie’, het uitsmeren van schulden over de nationale grenzen heen, blijft taboe. Eveneens blijft het aanspreken van de spaarders met een tegoed beneden 100.000 euro uitgesloten.
Brusselse adviezen overgenomen
In het kader van het Europees Semester nam de Europese Raad de jaarlijkse ‘landen specifieke aanbevelingen’ van de Commissie zonder veel discussie over. Deze in veel hoofdsteden omstreden adviezen moeten als leidraad dienen bij het opstellen van de begroting voor 2014. Voor Nederland gaat het om vier aanbevelingen die het kabinet inmiddels heeft omarmd:
- Beperking van het tekort op de overheidsbegroting.
- Hervorming van de woningmarkt (o.a. de fiscale aftrek van de hypotheekrente).
- Hervorming van ons pensioenstelsel (de vergrijzing van de bevolking).
- Verhoging van de arbeidsparticipatie (langer werken, meer vrouwen).
Landbouwpolitiek gemoderniseerd
Na twee jaar onderhandelen bereikten Landbouwministerraad en Europees Parlement kort voor de Europese Raad overeenstemming over herziening van het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid (GLB). Het nieuwe beleid koppelt de prijzen die de boeren ontvangen voor hun producten sterker aan die van de wereldmarkt. De quota, productiebeperking per bedrijf voor suikerbieten en melk, verdwijnen. Vergroening, dus milieuschoon boeren, is voorwaarde voor het ontvangen van inkomenssteun.
In het nieuwe beleid hangt de inkomenssteun die boeren ontvangen voortaan af van het aantal hectares en niet meer van hun productieomvang. Vooral de telers van zetmeelaardappelen (Groningen-Drenthe) en kalvermesters (de Veluwe) krijgen daardoor lagere toeslagen. Tot nu toe ontvingen de Nederlandse boeren de hoogste steun in de EU en die in Oost- en Midden Europa de laagste.
Dit verschil gaat vanaf 2015 verminderen. Per jaar leveren de Nederlandse agrarische ondernemers aldus 100 miljoen inkomenssteun in. Totaal ontvangen zij tot 2020 toch nog 5,4 vijf miljard steun. Dit akkoord was (wegens de budgettaire gevolgen) verknoopt met de hiervoor genoemde overeenstemming over de financiering van de Unie tot 2020.
Het Europees Milieubureau en NGO’s op dat terrein wijzen het akkoord af. Volgens hen legt de landbouwpolitiek met bijna veertig procent een te groot beslag op het budget. Bovendien vinden zij de vergroening onvoldoende. Staatssecretaris van Landbouw, Sharon Dijksma (PvdA) en voorzitter Albert Jan Maat van LTO Nederland, zijn echter wel tevreden.
Europa neemt met deze zoveelste herziening van het GLB afscheid van het markt en prijsbeleid dat Sicco Mansholt in de vorige eeuw lanceerde. Op basis van die formule ontvingen de boeren garantieprijzen met echter als gevolg overproductie (de boterberg en de wijnplassen).
De Balkan haakt aan
De Europese Raad heeft tenslotte een stap gezet in de voortdurende uitbreiding van het aantal aangesloten landen. De komst van Kroatië (4,4 miljoen inwoners) als volwaardig 28e lid sedert 1 juli wordt in de conclusies van de bijeenkomst verwelkomd. De zojuist aangetreden Kroatische eurocommissaris, Neven Minica, (59) krijgt in Brussel de portefeuille consumentenbeleid.
De Europese Raad besloot toetredingsonderhandelingen te beginnen met Servië (7,4 miljoen inwoners), voorheen de kern van het vroegere Joegoslavië. Tegelijk streeft de EU naar een associatieakkoord met naburig Kosovo. Deze besluiten zetten het beoogde aanhaken van de reeks landen op de Balkan in gang. Letland ten slotte kreeg felicitaties omdat het glansrijk voldoet aan de normen en per 1 januari 2014 de euro als munt zal invoeren.
Reacties (31)
Blijkbaar vindt een aantal “EU-haters” dat de boodschapper moet hangen en wordt een verslag ook al van “minnetjes” voorzien.
Wonderlijk!
@1: Zeer wonderlijk inderdaad. Het is misschien een wat droge opsomming, het lijkt me toch nuttig om dit soort belangrijke beslissingen samengevat te zien.
Precies. Droge, doch leesbare, welkome opsomming.
Ik mis de allerbelangrijkste: stappen om het democratisch tekort op te heffen.
Totdat de EU haar democratische legitimiteit heeft geborgd wijs ik alle andere hervormingen af. Eerst het fundament en dan pas in de hoogte bouwen.
Bij Telegraaf reacties kun je nu meer dan 1200 negatieve reacties lezen over de laatste stunt van Dijsselbloem, ‘ouderen moeten meer uitgeven”.
In welke wereld deze man leeft, ik weet het niet.
Dat een dergelijke dwaas voorzitter is van de euro groep, er zijn geen woorden voor.
Onze ‘elite’ moet vooral doorgaan met de EU en euro idiotie, op enige termijn komen sterke mannen aan de macht omdat de democratie niet meer werkt.
Die sterke mannen slaan wel eens krijgshaftige taal uit, en dan heeft de EU precies het tegenovergestelde bereikt van wat die EU pretendeert.
De EU aanpak van de jeugdwerkloosheid is ook weer zo’n lachertje.
Toen er nog geen euro was konden landen door devaluatie van vandaag op morgen concurrerend worden.
Het Montesquieu instituut zal ook wel door Brussel betaald worden van ons geld, om ons te overtuigen hoe wij onze ondergang moeten nastreven.
Helaas kunnen slachtoffers nooit door propaganda er van worden overtuigd dat ze geen slachtoffers zijn, de Telegraaf reacties spreken voor zich.
@1:
Het lijkt een verslag, maar het is propaganda, ondanks dat het wel waar zal zijn wat er staat.
Zoals prof John Gray zei in Buitenhof, waarom het nog wel tien of vijftien jaar zal duren voor de EU in opstanden en burgeroorlogen ten onder gaat: ’too many individuals and institutions have planned their careers on the EU’.
“◾Hervorming van ons pensioenstelsel (de vergrijzing van de bevolking). ”
Bij een kapitaaldekkingsstelsel is vergrijzing geen probleem, gemiddeld betaalt iedereen z’n eigen pensioen.
Het kan dus alleen over de AOW gaan.
Het woord hervormen is tegenwoordig een eufemisme voor verslechteren.
Helaas zijn er berichten, en zo langzamerhand houd ik alles voor mogelijk, dat Brussel het Nederlandse pensioenvermogen over alle ‘Europeanen’ wil verdelen.
@7: Je zou wel eens gelijk kunnen hebben, gezien de slaafse volgzaamheid van dit kabinet t.o.v. Brussel betalen wij straks – mede – de pensioenen van de Grieken, Cyprioten, Slovenen ……..
@5:
“Öuderen moeten meer uitgeven”……….inderdaad een giller. Dijsselbloem is niet alleen vergeten dat ouderen sowieso straks al meer moeten uitgeven aan zorg, AWBZ en eventuele medische hulpmiddelen(inclusief de eigen bijdrage in de ziektekosten die door ouderen vrijwel altijd in zijn totaal wordt uitgegeven), dat men van plan is de ouderkorting in bv. het OV af te schaffen, dat ze gekort worden op hun pensioenen…..maar ook dat diezelfde ouderen wel goed en oud maar niet gek zijn, met al deze maatregelen van D E Z E regering in het vooruitzicht houden ze datgene wat ze nog hebben stijf in de knuisten geklemd, want ze zullen het mogelijk nog hard genoeg nodig hebben in de toekomst.
@ 5 & 8,
Wat heeft de opmerking van Dijsselbloem over de ouderen met dit artikel te maken?
@6:
Alleen de hoogdravende titel boven het artikel heeft al een propagandistisch bijsmaakje.
“Europa ruimt reeks problemen op”
Oh ja? Eerst laten zien, dan zo hoog van de toren blazen.
@11: “Europa ruimt reeks problemen op”
Dat is gewoon een feitelijke weergave van wat er gebeurd is. Er waren een aantal besluitvormingsproblemen, en daar is een beslissing over genomen. De ‘problemen’ in de titel slaan niet op problemen in de samenleving, maar op problemen in de besluitvorming.
Maar blijkbaar is het gebruik van het woord ‘Europa’ tegenwoordig al propaganda.
@10:
Dijsselbloem’s opmerking, net als die van Diederik over pensioenfondsen die geld in Nederland moeten uitgeven, toont aan wat voor volslagen idioten ons regeren vanuit Brussel.
Het hele verslag van de geweldige daden van de EU hierboven moet in dat licht worden gezien, uiteraard.
Verder toont die opmerking aan, gezien de reacties, nog nooit zag ik binnen een twee uur zeshonderd reacties verschijnen bij Telegraaf, hoe ver onze ‘elite’ af staat van de gewone mensen.
Die reacties staan bol van weerzin en hoon.
Dit gaat natuurlijk politiek gezien gillend mis, ik zag bij BBCW een commentaar dat Britse politieke partijen, waarvan de leiders ook schijnen te denken dat de landen niet meer bestaan, niet weten wat ze aan moeten met de opvattingen van hun achterban, die gewoon Engeland wil houden.
Vandaar de schreeuwpartijen van het mannetje Verhofstadt tegen Ukip Farrage in het EU parlement.
Een aardige opmerking was ‘Spekman wil toch zo graag nivelleren, nou, binnenkort is hij even ver als Groenlinks’.
Als inderdaad SP en PVV de meerderheid krijgen is Leiden echt goed in last.
De PVV beschikt over niemand van regeringsniveau, bij SP is het niet veel beter.
@12:
Klets.
Europa ruimt helemaal geen problemen op.
Europa neemt weer een serie besluiten waar de gewone man niets van weet.
Die denkt b.v. nog dat pensioenen een nationale zaak zijn.
Daarmee creëert Europa weer meer problemen.
Dus zijn dit soort verhalen propaganda, geen enkele kritische noot.
@4:
Het democratisch Europa houdt in dat de meerderheid frauderende en slecht georganiseerde landen de kleine minderheid van goed georganiseerde landen kan plukken.
Dat daaraan gedacht wordt blijkt uit het juichverhaal: geen transfer unie.
Kennelijk moest besloten worden dat diefstal tussen landen nog niet aan de orde is.
Mocht het zo ver komen, en met de euro bonds die Frankrijk zo graag wil gebeurt dat al weer, naast de honderden miljarden die wij al in de zuidelijke beerputten gegooid hebben, dan kan de opstand niet ver meer zijn.
@9:
Je leest dat bij vele Telegraaf reacties.
Uiteindelijk is dit alles irrelevant als niet besloten wordt dat:
1) De 3% norm losgelaten wordt
2) De ECB een dual mandate krijgt (inflatie en werkloosheid)
3) Dat de targetinflatie permanent op ongeveer 4% gezet wordt.
De rest is leuk voor de bühne
@17:
Het mandaat van de ECB staat in het verdrag van Maastricht, waarde euro overeind houden, no bail out, geen monetaire financiering.
Wat Draghi nu doet is volledig daarmee in strijd.
Zoals Lagarde vrolijk opmerkte: als de regels niet werken maken we nieuwe.
EU democratie.
@ objectief:
Toch wel wat obsessief; je verliest de objectiviteit toch wel een beetje uit het oog ;-)
@19:
Het zou mooi zijn als ik kon reageren.
Dit soort beweringen laten dan niet toe.
@20: Objectief, de Europese eenheid was een droom van de meest invloedrijke politicus van de vorige eeuw, een man die jij regelmatig probeert te rehabiliteren,
dus wat zeur je nou?
@20:
Ok! iets duidelijker:
Indien een minister of andere inwoner van de EU, die iets over Europa zegt, dat niet anti is, werkt bij jou als een rode lap op een stier.
Goeie kans dat je alleen al bij het horen van het woord uitslag al krijgt.
Je reacties zijn derhalve wat ongenuanceerd en niet al te objectief.
Vandaar dus mijn opmerking die ik bij #19 plaatste:
“Toch wel wat obsessief; je verliest de objectiviteit toch wel een beetje uit het oog ;-) “
@18
Het maakt mij niet uit waar het mandaat in beschreven staat. Het punt is dat het mandaat het onmogelijk maakt om de crisis effectief te bestrijden en dus aangepast moet worden.
1) De waarde van de euro kan je ook overeind houden met 4% targetinflatie. Die 2% is op zich niet een of ander magisch getal en eigenlijk te laag, omdat je als je echt in een crisis terechtkomt je de rente niet voldoende kunt verlagen. Daarnaast beschouwt de ECB – onbegrijpelijkerwijs- de 2% als een maximum, en niet als de target, zodat het soms iets hoger en soms iets lager zal zijn. De 4% is als target prima te handhaven – Amerika in de jaren ’80 bijvoorbeeld, nadat Volcker de stagflatie van de jaren ’70 gebroken had- en is voor Europa extreem belangrijk omdat het bij een asymmetrische economische schok in de muntunie de concurrentieverhoudingen sneller normaliseert.
2) Het zou beter zijn als de ECB wel echt als lender of last resort kan optreden en dat ook gewoon direct kan doen. Alle plekken waar een centrale bank wel echt die rol pakt zie je de rentes ook bij hoge tekorten veel lager blijven.
@21:
Wie was dat ?
@23:
Wat jou niet uitmaakt is heel boeiend.
Wat afgesproken is toen de euro werd ingevoerd is dat de ECB uitsluitend tot taak had de waarde van de euro op peil te houden.
Daartoe werd afgesproken ook dat landen zelf verantwoordelijk waren voor hun economisch beleid, geen bail out, Griekenland had dus gewoon in surseance moeten gaan, dat was dan de zesde keer geweest sinds het land in 1828 werd opgericht.
Ook geen monetaire financiering.
Wat we nu doen is een bodemloze put dempen, en de waarde van de euro ondergraven.
Wie dat allemaal wil, mij best, maar zorg er dan voor dat verdragen worden veranderd, niet ter zijde geschoven.
Ik zet nog even een linkje neer waar een macro econoom dit desastreuze ‘beleid’ uitlegt.
http://lexhoogduin.com/episodes/knaw-minisymposium-jaap-van-duijn-14-juni-2013
@19:
Als je op termijn een continent ten onder ziet gaan in opstanden en burgeroorlogen, niet alleen ik, kun je niet obsessief genoeg zijn.
@24
“Wat afgesproken is toen de euro werd ingevoerd is dat de ECB uitsluitend tot taak had de waarde van de euro op peil te houden”
En dat is dom. Aanpassen die hap dus. Dual mandate: inflatie en werkloosheid.
Ga nou in op de inhoud van wat ik zeg, in plaats van te zeggen dat we het zo niet met elkaar hadden afgesproken.
Lagarde heeft gelijk: als iets niet werkt, moet je iets anders doen. Iets met ezel, steen.
Maar jij denkt dus dat de 3%-norm problemen voorkomt en hard money precies is wat de Eurozone momenteel nodig heeft?
Lees het redactioneel van de NRC van vanavond ” de grenzen van de ECB” en lees de artikelen op het Burgerforum. Leest en laat u niet in de luren leggen!
@17: Je miskent hoe het besluitvormingsproces in de EU werkt. Dat is meestal traag, stapje voor stapje. Elk stapje op zich is wellicht onvoldoende en betekenisloos, maar ze tellen wel op en uiteindelijk is er wel een grote verandering bereikt.
Het lijkt met dat het best mogelijk is om te zeggen dat het nog niet genoeg is, maar ook het stapje in de goede richting te verwelkomen.
De ECB werkt al naar een dual mandate toe, nu ze toegezegd hebben de rente hoe dan ook laag te houden. De 3% wordt massaal overschreden, en ook in het onderliggende debat is de focus verschoven van bezuinigen naar terugdringen van de werkloosheid.
@27:
De drie procent is domme bureaucratie.
Wij moeten van de euro af, dan kan elk land weer het economische beleid voeren wat bij dat land past.
Het idee dat dat veel geld kost is propaganda, het geld is al weg, Griekenland krijgt net weer miljarden, terwijl het niet aan de voorwaarden voldoet.
Het probleem is dat die euro niet is ingevoerd vanwege economische overwegingen, maar vanwege ideologische, het echte einde van de wereldoorlogen van de vorige eeuw: het opheffen van Duitsland als land, door de EU super heilstaat in te voeren.
Waarom Kohl, terwijl hij wist dat de euro niet kon werken, Duitse economen legden hem dat indringend uit, toch accoord ging is gissen.
Misschien werkte het Duitsland aangeprate schuldcomplex, het kan ook zijn dat hij verwachtte dat Berlijn door de euro de hoofdstad van het vasteland van Europa zou worden, Hitler’s droom.
Overigens was Hitler’s droom dus beperkt tot het vasteland, Hitler bewonderde het Britse imperium.
Hij had dan ook niet verwacht dat Churchill dat door oorlog te gronde zou richten.
http://www.trouw.nl/tr/nl/5009/Archief/archief/article/detail/2668114/1997/02/14/Verzet-tegen-Europese-muntunie-krijgt-steun-van-70-economen.dhtml
http://www.policyexchange.org.uk/images/WolfsonPrize/wep%20shortlist%20essay%20-%20roger%20bootle.pdf
http://lexhoogduin.com/episodes/knaw-minisymposium-jaap-van-duijn-14-juni-2013
http://www.hoedurvenze.be/
Lees het volgende.
Wie na lezing nog niet door heeft welk monster de EU is is echt gestoord.
http://politiek.thepostonline.nl/2013/07/09/kabinet-wil-dat-eu-nederlandse-pers-met-rust-laat/