Eurocritici de mond gesnoerd

Op Sargasso is regelmatig plaats voor gastbijdragen, zeker vanuit de hoek van landelijke en Europese politici. Vandaag dan ook een bijdrage van de voorzitter van de VVD in het Europarlement, Jules Maaten.

Deze week viert Europa het tienjarige bestaan van de Euro. De afgelopen maanden hebben we kunnen zien hoe belangrijk onze munt is geworden.

Vanaf het moment dat de Euro werd ingevoerd, kreeg de nieuwe munt te maken met veel kritiek. Nederlanders verlangden al snel terug naar de vertrouwde Gulden, en critici wezen steeds maar weer op de nadelen die de invoering van de Euro zouden hebben. De afgelopen jaren werden de Eurocritici steeds milder in hun betoog. De Euro bleek een stabiele munt te zijn, die al snel de op één na meest gebruikte valuta van de wereld werd. Heimwee naar de Gulden en Peseta werd steeds minder.

Dit komt doordat de Euro in de laatste tien jaar een succesverhaal is gebleken. Critici die beweerden dat de Eurozone al snel uit elkaar zou vallen hebben ongelijk gekregen: deze wordt zelfs uitgebreid. De Europese Centrale Bank is er bovendien in geslaagd de inflatie laag te houden. Dit heeft bijgedragen aan de economische stabiliteit van de Eurozone. Het succesverhaal ten spijt, kreeg de Euro zijn echte test pas aan het einde van zijn eerste decennium.

Toen de financiële crisis in 2008 met geweld losbarstte, grepen Eurocritici de algemene onzekerheid opnieuw aan om de munt aan te vallen. De Euro zou niet bestand zijn tegen het geweld van omvallende banken en de onbetrouwbaarheid van de financiële markt. Weer kregen de zwartkijkers het deksel op de neus. De Euro heeft niet alleen de zware storm vooralsnog onbeschadigd doorstaan, hij heeft zelfs nieuwe steun gevonden uit onverwachte hoek.

Van Denemarken tot Hongarije, van Zweden tot Polen: overal verschuift de publieke opinie over de Euro. In moeilijke tijden is het nou eenmaal gevaarlijker om alleen te staan. Denemarken, dat tot twee keer toe de Euro per referendum afwees, denkt na de afgelopen turbulente periode serieus na over eventuele toetreding tot de Eurozone. Nadat de Deense Kroon in de problemen kwam door gespeculeer op de nationale munt, zien de Denen de voordelen van de Euro ineens duidelijker in. Vierenveertig procent van de Denen is nu voorstander van toetreding tot de Eurozone. Hetzelfde geldt voor de Polen. Na een plotselinge sterke daling van de Poolse Zloty tegenover de Euro, werd al snel besloten toetreding tot de Eurozone na te streven. Zelfs in het ronduit Eurovijandige Groot Brittannie is het niet langer ongehoord om zich positief over de Euro uit te laten.

In tijden van financiële en economische crisis wil iedereen schuilen onder de grote paraplu van de Euro. Wat er kan gebeuren met landen die niet het voordeel van een grote en sterke munt hebben, heeft de hele wereld kunnen zien in IJsland. IJslandse banken stonden op de rand van de afgrond, toen de nationale munt in korte tijd 80% van zijn waarde tegenover de Euro verloor. Het IJslandse voorbeeld is een spookverhaal geworden voor andere landen buiten de Eurozone. IJsland zelf zoekt ineens sterk toenadering tot de veilige Europese Unie.

Na de eerste tien jaar succesvol te hebben volbracht, mag dus best gezegd worden dat de Euro een zegening is gebleken. Keer op keer heeft de munt zijn critici de mond gesnoerd. Natuurlijk is het belangrijk ervoor te waken dat de munt ook in de toekomst een veilige haven blijft. Dit moet gebeuren door degelijk financieel beleid en streng toezicht op landen die al bij de Eurozone horen, of daartoe willen toetreden. Als dat gebeurt zullen we nog vele jaren kunnen rekenen op een sterke munt, net als we de afgelopen spannende maanden hebben kunnen doen. Na tien jaar Euro is het dan ook de hoogste tijd dat critici de munt op waarde leren schatten.