Een tent bij het Catshuis

De zaterdagcolumn van Felix Rottenberg uit de papieren editie van het Parool verschijnt iedere zondag, maandag of dinsdag op Sargasso.

De show van het kabinet maandagavond bij Knevel & Van den Brink deed af en toe denken aan het debuut van de leerlingenraad. Een beetje truttig, vooral omdat mensen tegen wie je eigenlijk wilt opkijken, excellenties, staatsmannen en staatsvrouwen, pr aan het bedrijven waren. Het is ernstig dat de spindoctors en beeldvormingsexperts de macht hebben.
Jack de Vries, de verkiezingstrateeg van het CDA, heeft het allemaal uitgedacht en dit trucje van hem wordt ook nog bejubeld door de voormalige Niet Nix-campaigners, de vrienden van Wouter Bos.
Balkenende en Bos kunnen veel beter. Zij hebben ongetwijfeld de memoires van Bill Clinton gelezen en moeten zich dus dat indrukwekkende initiatief van Clinton herinneren, in december 1992. Clinton was op dat moment ‘elected president’, maar nog niet geinaugureerd. Eigenlijk de mooiste weken in het bestaan van een staatsman. Iedereen is vol verwachting, je slaapt tussen de verhuisdozen met de spullen uit je oude huis, moet wennen aan lijfwachten en het nederige gedrag van zelfs je beste vrienden. Alles is mogelijk.

Clinton belegde in Little Rock, waar hij als gouverneur van Arkansas woonde, een tweedaagse informele conferentie over de toekomst van de wereld. Ik heb ademloos naar CNN gekeken, de sessies werden urenlang rechtstreeks uitgezonden. Alle liefhebbers van politiek aten hun vingers er bij op, dit was een brainstorm van uitzonderlijke kwaliteit.
Clinton zat het voor, alert, bezeten en geduldig. Toen al bleek zijn grote kennis van zaken, maar ook dat hij echt kan luisteren. Dit was wat je van politici verwachtte: geen geforceerd ‘praten met de mensen in het land’, nee, de beste experts, de elite van denkers en strategen werden ondervraagd, geconfronteerd met de lastigste opgaven waar Clinton en zijn regering voor zouden komen te staan.
Clinton had als gouverneur enorm veel ervaring opgedaan als operator, het in gang zetten van veranderingen, bijvoorbeeld het uitvoeren van milieubeleid in zwaar vervuilde gebieden. Hij kon denken en organiseren. Hij was zijn eigen perswoordvoerder, middelmatige consultants keek hij letterlijk de kamer uit.
Wouter Bos en Jan Peter Balkenende hadden samen een tape van de Clintonsessies moeten bekijken. “Zoiets Jan Peter, zullen we dat gaan doen?”
Een beraad in de tuin van het Catshuis, in een grote tent. Over de AOW met Flip de Kam en Lans Bovenberg, over huren en kopen met Hugo Priemus en Elco Brinkman, over moraal met Huub Oosterhuis en Dorien Pessers, over bureaucratie en kleinschaligheid met de inventieve voorzitter van het VNO, Bernard Wientjes en de beste manager van Nederland, Truze Lodder, de directeur van de Nederlandse Opera.