#Dezeweek | De #intocht

COLUMN - @Buurtvader volgde #dezeweek de intocht van Sinterklaas op Twitter. En vergat even alle wereldproblematiek.

Vorige week zei ik nog dat ik nooit televisie keek. Daar moet ik toch op terug komen. Ik heb afgelopen zaterdag expres de intocht gekeken. Sterker nog: ik heb twee uur met een drukke trein gereisd om dat bij mijn ouders te kunnen doen. Ik heb zelfs mijn wekker gezet.

Het Sinterklaasfeest werd bij mij thuis altijd intensief gevierd. Schoenen zetten, zingen, tekeningen maken. In de pyjama met een bakje pepernoten Dag Sinterklaas kijken. De voorpret duurde vaak al weken, maar het mocht van mijn moeder altijd pas écht beginnen als de intocht was geweest. Dit werd vaak beperkt tot de intocht op televisie. In mijn herinnering ben ik eenmaal daadwerkelijk aanwezig geweest bij een intocht. Toen heb ik de oogballen uit mijn kassen gehuild, dat was niet voor herhaling vatbaar.

Nog altijd kijk ik de optocht en nog altijd stop ik pas pepernoten in mijn mond als de goedheiligman zijn voeten op Nederlandse aarde heeft gezet. Bij het kijken hoe de Sint dat dit jaar in Roermond deed, hield ik Twitter in de gaten.

De organisatie van de intocht had geprobeerd mensen via Twitter op de hoogte te houden van ontwikkelingen. Het lijkt er echter op dat ze het wachtwoord van het account waarmee ze dat deden zijn kwijtgeraakt. De laatste tweet die het account de lucht in slingerde was namelijk op 4 oktober. Gelukkig zit de Sint zelf nog op Twitter, net als enkele pieten en hulpsinterklazen. Alsof dat nog niet genoeg was, twitterde de rest van intochtkijkend Nederland ook wat er gebeurde. Ik herkende twee trends. Pieten herkennen, of semi-komisch reageren.

Dit alles resulteerde erin dat binnen enkele minuten na het begin van de uitzending, de hashtag #intocht in het lijstje top tien wereldwijde trending topics stond. Daar bleef het ook nog enkele tijd staan. In een wereld waarin de oorlog in Israël op het punt van escaleren staat (of toch niet?) en we nog steeds waden in een economische crisis (of toch niet?) neemt men blijkbaar in grote getalen de tijd om te tweeten dat ze heus wel weten dat Valerio de piet met die bos bloemen was. Wat moeten we hier in godsnaam mee?

Niet zo veel lijkt me. Hoewel er in de media vaak nog enige waarde aan een trending topic wordt gehangen, is het uiteindelijk natuurlijk niet veel meer dan een weergave van de waan van de dag. Dat wil zeggen, de waan van twitteraars. Er zitten veel tieners op Twitter, dus soms is de waan het nieuwe kapsel van Justin Bieber. Er zitten (blijkbaar) veel voetbalkijkers op Twitter, dus soms is de waan Ajax – Borussia Dortmund (#ajabor). Het is geen evenredige vertegenwoordiging van de samenleving, dat lijken de media wel eens te vergeten.

Toch deed het mij deugd dat er blijkbaar zoveel over de intocht werd getweet. Zoals ik dit weekend nog naar mijn ouders vertrok om in een jeugdsentiment te ontsnappen aan de universitaire beslommeringen, zo leek ook de wereld eventjes bevrijd van de problematiek. Danku Sinterklaasje.