Deze week was premier Rutte te gast bij Buitenhof. Hij sprak onder meer over bestuurlijke drukte, zoals het feit dat de jeugdzorg zowel door gemeenten, provincies als Rijksoverheid wordt geregeld. Rutte vertelde dat dit gaat veranderen op een groot aantal terreinen. Zo gaat jeugdzorg helemaal naar de gemeenten, en natuur helemaal naar de provincies. Dit moest de indruk wekken dat overheden efficiënter gaan werken, en dat het beleid beter, effectiever en goedkoper wordt. Bij de bijstand had dit volgens Rutte ook heel goed gewerkt. Tot zover de theorie. Nu de praktijk.
Jeugdzorg in crisis
Wat gebeurt er als het Rijk taken afstoot aan lagere overheden? Een aardig voorbeeld is de jeugdzorg, die nog maar een paar jaar geleden voor een aanzienlijk deel de taak werd van de provincies. Heeft dat minder inhoudelijke bemoeienis van de landelijke politiek opgeleverd? De jeugdzorg was in crisis, er waren diverse schandalen en dus vergaderde de Tweede Kamer zich suf over een taak waar de provincies inmiddels een belangrijke stem in hadden. De bemoeienis bleef. Zal dit nu gaan veranderen? Kamervragen van deze week suggereren van niet.
Deze week stelden drie PvdA-Kamerleden vragen aan de regering over lokale lasten. Een nieuwsbericht suggereert dat de lokale lasten voor ondernemers omhoog gaan. De Kamerleden vragen zich af hoe dit zich verhoudt met een toespraak van Rutte, die stelde dat de gemeenten “de lokale lasten niet gaan gebruiken om bezuinigingen ‘over de rug van ondernemers op te vangen'”. Vervolgens willen de Kamerleden dat er maatregelen komen om de belofte van Rutte aan ondernemers alsnog na te komen.
Luisteren naar Rutte
Waar Rutte in Buitenhof burgers wilde laten geloven dat het beter is als de Rijksoverheid soms taken afstoot, laat dit voorbeeld precies zien wat de relatie tussen de landelijke politiek en lagere overheden is. De minister-president kan niets beloven over lokale lasten, want gemeenten trekken zich niets van zijn woorden aan. Als de gemeenten echt de jeugdzorg moeten gaan regelen, en de provincies de natuur, zou dat moeten betekenen dat de landelijke politiek nog nauwelijks inbreng heeft op deze terreinen.
Maar dat zal ook niet gebeuren, zo leren ons de Kamervragen van de PvdA-ers. Je kunt allerlei taken naar lagere niveaus afstoten, maar als die overheden dan iets doen wat de landelijke politiek niet wil, staan ministers en Kamerleden vooraan om te roepen dat het anders moet. En dat leidt dan weer tot heel veel extra beleid en pressie om die lagere overheden alsnog tot het gewenste gedrag te dwingen. En zo krijgen lagere overheden wel veel taken, maar weinig ruimte om die taken naar eigen inzicht uit te voeren. Want de detailpolitiek van Kamervragen over lokale en provinciale incidenten blijft gewoon bestaan.
Reacties (3)
Tegenwoordig worden er zelfs al kamervragen gesteld naar aanleiding van incidenten gemeld in krantenberichten.
Dat er vragen gesteld worden over lokale en provinciale incidenten, kan mijn verwondering dus niet wekken.
Nou Rutte, practice what you preach, uit het regeerakkoord, pagina 5:
“Het bestuur zal worden georganiseerd vanuit de principes “Je gaat erover of niet” en “Je levert tijdig”. Alleen dan kan een krachtige, kleine en dienstverlenende overheid worden gevormd met minder belastinggeld, minder ambtenaren, minder regels en minder bestuurders”
En over de jeugdzorg heeft het rijk weinig recht van spreken, klik m’n link. Het stelsel vóórdat de provincies de Bureaus Jeugdzorg gingen aansturen was nog veel hopelozer dan dat van nu, zie de rapporten uit 1994 (!). Hoe (kleine) gemeenten indicaties moeten gaan stellen voor gespecialiseerd aanbod voor jeugdzorg op (boven)provinciaal niveau is een raadsel. Ja, laten we weer heel veel energie stoppen in een zinloze reorganisatie. De kinderen betalen de rekening.[/cynisme modus uit]
@2 ‘.[/cynisme modus uit]’
Dus wat je zegt is minder cynisch waar je minder cynisch bent?