Ik was ze alweer een tijdje uit het oog verloren, maar afgelopen vrijdag stonden the Suicidal Birds in de Occii in Amsterdam. Het debuut Z-List stamt alweer uit 2005 en na het vele touren in dat jaar werd het begin 2006 nogal stil rondom de band nadat drummer Roel was gestopt en gitarist Sido aan de dijk was gezet. Zangeres/gitariste Jessie en bassiste Chay besloten verder te gaan als duo en kochten een drumcomputer voor de aanvulling in de ritmische sectie. In maart werd de opvolger Versus Life gepresenteerd en het geheel is een sterk staaltje snedige bluespunk geworden, af en toe afgewisseld met een rustig nummertje om even op adem te kunnen komen. Getuige het concert van afgelopen vrijdag heeft de wijziging in personele bezetting ze geen windeieren gelegd.
De dames uit Bakkeveen gaan flink tekeer op het podium en dat maakt hun show aantrekkelijk om naar te kijken. Jessie heeft een gouden strot die opgeblazen wordt door een echo-apparaat waarmee ze zo nu en dan ook nog eens het geluid van een orgel weet na te bootsen. De nummers starten alle met de drumcomputer want anders is het lastig om de maat te houden en dat maakt tevens dat er strak gespeeld moet worden, omdat een apparaat nu eenmaal geen flexibiliteit kent. The Suicidal Birds draaien er hun hand niet voor om, het dwingende karakter van de machinerie wordt met verve bedwongen, waardoor het geheel klinkt als een klok. Chay zingt af en toe mee en dat mogen ze vaker toepassen; het nummer no summer ratelt lekker voort en samen bezingen zij het gebrek aan zomer vorig jaar. Chay biedt een tegenwicht tegen de schelle en vervormde zang van Jessie en die combinatie maakt het nummer ijzersterk.
Maar er staan meerdere briljantjes op Versus life; de nummers no nada en friendly land beuken er lekker in en into the black en no light zou men zelfs zwartgallige ballades kunnen noemen. De dames hebben het album zelf opgenomen en uitgebracht op hun label Tocado omdat ze de regie dan in eigen handen kunnen houden en het geluid zo kunnen neerzetten zoals ze dat op het podium doen. Ik verwacht dat the Suicidal Birds dankzij dit album veel te zien zullen zijn in het club- en festivalcircuit deze zomer. Voorafgaand aan het optreden waren ze nog te gast bij Leen Steen van het Vpro programma Plaat voor je Kop waarin een aantal nummers van Versus life zijn te horen, gevolgd door bands waar zij hun inspiratie uit hebben geput.
Maar, het was niet het enige goede dat er die avond te zien was in de Occii. Ilse Lau deed de aftrap en omdat zij samen met the Suicidal Birds door het land hebben getourd, wil ik graag ook even aandacht aan dit Duitse drietal met zingende drummer besteden. Het is lastig om Ilse Lau in een hokje te plaatsen; ze maken indie-rock, math-rock en hebben veel jazzelementen in hun nummers verwerkt. Het mooie van al is dat ze in hun teksten onvervalst Duits-Engels klinken, hoewel men ook meer Duitstalige nummers ten gehore bracht deze keer.
Ik zag ze voor het eerst ongeveer twee jaar geleden in café de Diepte in Amsterdam en toen viel me al op dat we hier met drie rasmuzikanten te maken hebben. Een drummer die zingt is vaak al apart, maar deze heeft ook nog eens een minimaal uitgeruste drumkit, waarschijnlijk omdat hij toms een overbodige luxe vindt bij het verkrijgen van strakke ritmes. Gitarist Ansgar Wilken demonstreerde destijds al zijn virtuositeit door zijn hand als tremolo te gebruiken en het lijkt er nu ook op dat hij zijn schroom van zich af heeft geworpen door steeds vaker de zangpartijen voor zijn rekening te nemen. Ilse Lau draait al wat jaren mee; de eerste cd Cie De Koe stamt al uit 2000 en in december vorig jaar werd nummer 6, Abbreviation Hits uitgebracht. Het probleem bij dit soort bands is jammerlijk genoeg dat ze alles in eigen beheer moeten doen. Labels zitten vaak niet te springen om bands die ondefinieerbaar zijn en net zoals men schrijvers-schrijvers kent, is Ilse Lau een echte band-band; gewaardeerd in een kleine groep muzikanten die echter in hetzelfde schuitje zitten.
Ilse lau is op 27 april in ORKZ in Groningen te zien.
Suicidal Birds is o.a. op 19 april in Flexbar in Amsterdam, op 20 april op het Bazhart festival in Den Haag, op 28 april in Iduna in Drachten en op 4 mei in de Acu in Utrecht te zien.
Reacties (33)
Deze post sluit misschien een beetje aan op de “Nederpop” discussie (Doe maar). Dat er nog best legio interessante bands in Nederland opereren waar ik als niet (meer) clubganger geen enkele weet heb. Een dieptrieste vercommercialiseerde verarming bij de platenbazen/ media misschien…
Tja..wil je daaruit ontsnappen…schrijf 1 eenvoudig “ik hou zo van jou-ik blijf je eeuwig trouw”- nummertje zou ik zeggen…een lekker bekkend refreintje (ogen dicht?)..maar?…
Heel jammer…
De oplossing ligt er waarschijnlijk in om niet meer naar de commerciele radiostations te luisteren en dit ook te eisen op je werk, in de winkel, het magazijn en vooral ook de bouwvakker op de steiger of in de keet te verbieden er nog naar te luisteren?
Pff..you tell me…hoe wil je die noot gekraakt…
Probleem, probleem … Ik ken goede & succesvolle acts zàt die het zo doen, bv. beginnen met ’n eigen label met zelfgeperste cd’s, alle hoezen zelf ontwerpen en laten drukken en enkel nog een distributiedeal nodig hebben, hoewel je in bepaalde cult circuits ook kan leunen op internationale friend-helps-friend distributie àls je branché bent. I.e. als je goéd bent. En dat was dan nog pré My Space… Au fond is het vandaag gemakkelijker om jezelf zichtbaar te maken of access te hebben tot de media bij wie je op aandacht en promo hoopt. Ongeacht de lyrics. Volgens mij wordt elke beloftevolle act die volhoudt en ‘smart’ genoeg is, ooit wel opgepikt.
De vraag is misschien niet “vercommercialisering” (tenzij in de media) maar meer “oversubsidiëring”, in NL ? De aanhouder wint, maar hij moet wel haar kweken op z’n tanden.
Want NL heeft toch ook z’n fora ? Indien niet Oor (nog slechts ’n schim van de krant van vroeger) of VPRO (niet even 7/7 als StuBru, helaas), dan toch via niche sites, shops, festivals, enz ?
Goed punt. Je moet op e.o.a. manier in beeld komen/ willen komen. Drang whatever…
Maar het manco van een soort “kanaaltje”..zeg maar zoals VPRO TV in jaren ’70 – 80 zou niet misstaan…
hmm ondefinieerbaar? niet mee eens.. best leuke muziek hoor maar ik heb dit toch al veel vaker (en beter) gehoord.. als je een willekeurig kraakpand binnenstapt waar een concert is krijg je de ( betere) en ongepolijste versies
De oversubsidiëring is er in elk geval niet. Als er ooit een teveel aan subsidie was dan is dat al lang ongedaan gemaakt. Er is nog wel een subsidieregeling voor bands, met name voor promotie en marketing en zo in het buitenland, maar als je geen label en geen management hebt is het vrijwel onmogelijk om daarvoor in aamerking te komen. Enkele uitzonderingen daargelaten.
Oor is inderdaad hopeloos, en de VPRO is ook niet meer wat het geweest is vind ik (teveel ego’s die meer geïnteresseerd zijn in zichzelf dan in muziek). En dus blijft er veel muziek in Nederland hangen in de marge, zonder de kans om daar ooit uit te komen. Zolang onze publiek omroep meent dat ze de commerciëlen met hun eigen wapens moeten verslaan, zal daar weinig aan veranderen, vrees ik.
# 6
Niet alleen m.b.t ontwikkelingen in de muziek.
VPRO is/ lijkt op een paar uitzonderingen (Tegenlicht, zembla) na compleet versplinterd, ontleed en verkracht.
Heel jammer.
Rottenberg bij DWDD moet ik gelijk geven.
Toch één lichtpuntje m.b.t. de VPRO: de digitale 3voor12 zenders. Daar is nog wel iets van de ouderwetse bevlogenheid te zien en te horen. Ze hebben er nauwelijks budget volgens mij, het lijkt allemaal ook nog een beetje met elastiekjes en touwtjes aan elkaar te hangen, maar daar gebeuren wel dingen die nog een beetje hoopvol stemmen.
Ja..ze zetten hoog in..digitaal…hele mooie dingen inderdaad..
Konden we de boel maar es flink opschudden.
@ YP: Je zou kunnen beginnen met opschudden door je Blof cd’s het raam uit te kieperen… (Sorry, ik heb een enorme hekel aan die band.)
…en je speelt zelf ook een aardig deuntje in een band Oplawaai, hoewel ik dat niet kan beoordelen want geen idee,…als je alleen de flight- cases van Blof zou mogen dragen zou je zo blij zijn als een kind..
In deze…als het ware…
Waarom zou een band als deze zich afhankelijk van een platenmaatschappijtje moeten maken? Niet voor de financiering en distributie van hun cd’s want blijkbaar kunnen ze dat zelf nu ook al. Promotie gaat via concerten. Ze zouden meer hebben aan een betere webmaster.
Klopt niet helemaal. Concerten helpen, maar enige bekendheid helpt weer om meer optredens op betere locaties te krijgen. Je hebt mediabelangstelling nodig om het circuit van spelen in kroegen te ontstijgen.
@ YP: Ik vind het al erg genoeg om na een optreden met mijn eigen spullen te lopen sjouwen. Laat staan dat ik blij zou zijn als ik met flightcases van anderen zou moeten zeulen.
Maar internet kan best soelaas bieden…zie dat meisje in haar kamertje op YT..
Als je echt wat te bieden hebt….
@Kalief: het is de wens van veel bands die inderdaad zoals Oplawaai beschrijft het hen bekende wel eens willen ontstijgen. Als je al tien jaar op dezelfde locaties speelt en in Paradiso of zo nauwelijks binnen komt, krijg je daar wel op een gegeven moment genoeg van. Een label kan helpen om een zetje in de rug te krijgen en sneller ingangen te vinden elders, bijvoorbeeld in het buitenland zodat de muzikanten niet alles zelf hoeven te doen en zich op hun favoriete ding kunnen richten, namelijk muziek maken.
Iemand overigens nog wat van die 3FM awards meegekregen? Wat een aanfluiting… (en inderdaad, Blof was er ook bij)
@ YP: Het kan wel, maar je zal toch aan promotie moeten doen. Of héél veel geluk moeten hebben. Alleen maar een website met muziek, hoe briljant die ook is, werkt hoogwaarschijnlijk niet.
Verder, als speciale service aan u, een paar spamlinkjes naar bandjes waar ik op het moment op één of andere manier bij betrokken ben deze, deze, deze en soms mag ik nog meespelen met deze mevrouw en als invaller meedoen met deze band. D’r blijft op deze manier eigenlijk ook geen tijd over om met de Blof flightcases te sjouwen….
En als er spetterender bands in omloop zijn dan dat commerciele getokkel van Blof die routinematig prijsje bij gebrek aan beter kwamen incasseren…zal ik dat natuurlijk graag vernemen Heeren…
Ga Ervoor!
*o.i.d.*
Als we dan toch over beste-Nederlandse-band-met -distibutie–en-erkenningproblemen spreken: eind mei verschijnt een nieuwe cd/dvd/boek van de enige beste band van Nederland: Gone Bald. Geheel DIY, dat spreekt voor zich.
/inde plug
Van het weekend op Motel Mozaique “The moi non plus” gezien, ook een aanrader. 2 kerels die samen wel een mooie bak herrie produceren. Vooral die drummer viel op, die was aardig aan het rammen. Maar bij Plato de CD halen zit er niet in.
http://www.myspace.com/themoinonplus
En dat moet allemaal vooral zo blijven. Beroepskunstenaars zijn zielepoten van het ergste soort, iedereen een baan, en dan mag je in je vrije tijd doen en zeggen wat je wilt.
muziek van Suicidal Birds op hun website klinkt behoorlijk simpel als je het mij vraagt. Zang klinkt wel goed qua geluid.
Ilse Lau, mwaw.
Volgens maken er teveel studenten muziek. Studie en kunst is finest voor hartheid en echtheid in de muziek, misschien zou het helpen als je zou stoppen met iedereen te subsidieren, en er wat sociale realiteitszin zou doordringen in des mensen hersen pannen, ipv dit vrolike vrijblijvende gekleuter.
Nou caprio, bedankt voor deze duiten in het zakje. Daar komen we allemaal een heel stuk verder mee…
@Peter: dat is precies de band waar ik impliciet op doelde.
@caprio: goh, je hebt je stokpaardje weer eens van stal gehaald…
Ik ben het zeker eens met Caprio dat er iets mis is met het subsidieklimaat. Wie wel eens in een popzaal buiten de randstad komt, weet wat ik bedoel.
3FM doet gewoon wat ervan wordt verwacht: concurreren met 538 en andere leuter- en hitradio. En dat zou anders moeten, inderdaad.
De VPRO is trouwens al sinds dag één versplinterd. Net zoals de hele rest van het alternatieve muziekcircuit.
@ peter: En wat kopen muzikanten voor al die subsidies aan die veel te grote zalen?
@Oplawaai:
Geen reet. Muzikanten moeten zelf initiatieven ontplooien en het niet overlaten aan culurele centra en dergelijke. Organiseer je eigen activiteiten. Als een programmeur van een zaal met een capaciteit van 600 man bands boekt die 40 man publiek trekken dan is er dus geen markt voor. Stop daar dus mee. De Dijk, Ilse de Lange en Blof passen prima in een theater, daar is geen popzaal voor nodig.
Voordelen: minder frustratie door spelen voor lege zaal en minder geldverspilling.
Nadelen: minder euhm…
#9+20A + #15 : touché. DIY incl. promo, en daarna het opstapje, wie weet. Ceterum : elke generatie maakt toch z’n eigen sien, met eigen independent labels, enz. ?
Overigens, als de link in #48 over Doe Maar (klikmelinkhier) kan bestaan, dan is het zo erg toch niet gesteld. Al weet ik niet hoe succesvol Musicfromnl is. Hoe dan ook, m.i. heeft een beginnende band vandaag meer kansen dan dertig jaar geleden – nà.