Hieronder volgt een gastbijdrage van Arjan.
Al sinds een aantal weken staan ze er, de jonge jongens en meiden van de OV-chipkaart brigade in hun blauwe uniformen. In groepjes zijn ze de afgelopen weken opgedoken op alle stations in de hoofdstad om hun boodschap te verkondigen: de poorten gaan dicht!
Ook vandaag zijn ze er. Een jongen staat te praten met een beveiliger terwijl een jonge vrouw met een vriendelijke glimlach de werking van de verkoopautomaat uitlegt aan een beduusde reiziger. Ze kijkt netjes weg terwijl de man zijn pincode ingeeft en feliciteert hem even later met zijn nieuwe OV-chipkaart. De man loopt naar het poortje en kijkt enigszins twijfelachtig terwijl hij het pasje langs de lezer haalt. Een korte piep volgt en ik zie nog net hoe het display de man een goede reis wenst voordat ik zelf aan de beurt ben.
Terwijl ik op mijn lijn wacht speelt de muziek onopvallend in de achtergrond en wisselen het nieuws en reclame elkaar af op een van het plafond gehangen beeldscherm. Een paar minuten later kan ik in de metro stappen en aan mijn reis beginnen. Bij de uitstaphalte is het even wachten voordat ik aan de beurt ben om uit te checken, de vier poortjes kunnen de stroom van mensen maar moeilijk aan.
Op de terugweg wordt ik gestopt door aantal agenten voor een preventieve foullieeractie. Ondanks het cameratoezicht is dit station aangewezen als risicogebied en moet ik wachten terwijl een agente mijn schoudertas doorzoekt. Na enige momenten krijg ik mijn tas terug en kan ik verder naar huis.
Terwijl ik de trap oploop klinkt er een vrouwenstem door de speakers van het perron: “Vanaf 27 augustus is de OV-chip kaart de enige kaart in de metro”. Ze heeft een duidelijke stem, helder, zonder accent. Haar toon is professioneel, niet persoonlijk maar wel ontworpen om je op je gemak te stellen. Het werkt: terwijl het staalglanzende poortje zich geruisloos achter mij sluit voel ik me al beter: morgen ga ik met de fiets.
Reacties (11)
Hier is de tag “OV chipkaart”, dààr is ie anders.
Gaap. Saai stukkie. Met alle privacy-problematiek en falende technologie tijdens de invoering van de OV chipkaart is er toch wel iets beters te melden dan dit?
Bovendien; “twijfelachtig” is ’te betwijfelen; dubieus’, volgens de Van Dale. Dat bedoelt Arjen niet denk ik.
Ik zie die fout steeds vaker, voor nu de voornaamste reden om toch te reageren.
Fijne dag verder,
de Taalnazi
Tijdens een kort verblijf in Rotterdam vier keer met de metro geweest. Drie keer gebeurde het dat tijdens het ‘uitchecken’ iemand ‘per ongeluk’ tegen me opliep en samen met mij door het poortje glipte. Zwartrijden wordt dus nauwelijks tegengegaan. Daarvoor is toezicht nodig, geen twijfelachtig poortjessysteem (zo goed, Quartz?)
:)
Zou het dan moeten zijn: ‘De man loopt naar het poortje en kijkt enigszins twijfelend terwijl hij het pasje langs de lezer haalt.’ ? Kan iemand twijfelend kijken?
Fijne dag verder,
Taalnazi in opleiding
@5 Ja dat is beter!
De lezer twijfelt enigszins, loopt het poortje? De man: naar. Het pasje kijkt.
Je bent vergeten erbij te vertellen hoe je, al lopend ondergronds, al die reclames hebt gezien die je direct aankeken en aanspraken. Of heb je je RFID-injectie nog niet gehad ?
Dubieuze personen kom jij tegen in de metro, Hanedop.
Tada – ching
Dat preventief fouilleren is wel consequent. “Alles, alles willen we van u weten! Waar u heen reist, wat u meebrengt — alles.”
Op de fiets! In de auto!
het openbaar vervoer moet en zal minder aantrekkelijk moeten worden gemaakt voor de mensen die het hard nodig hebben. wij willen alleen captains of industry in onze metro, iedereen met een onbetrouwbare smoel en een ingebouwd wantrouwen tegen autoriteit is niet welkom.
het zal mij benieuwen hoe die poortjes zich houden bij een brand.