Een memorabel lid van mijn voorgeslacht was oom Nico Bosboom, die liefdevol is opgevoed door Johannes de schilder en Tante Truitje (A.L.G. Bosboom Toussaint). Oom Nico was een echte houwdegen, die een flitsende carrière maakte in het leger. Begonnen als sergeant, werd hij op een gegeven moment commandant van het zesde commandement (Stellingen van het Hollandsch Diep en het Volkerak, van de Monden der Maas en het Haringvliet en werken aan de Westerschelde) en daarna zelfs commandant van de Gele Rijders!
Oom Nico was geïnteresseerd in politiek. Als militair medewerker van de Nieuwe Courant bekritiseerde hij de toenmalige Minister van Oorlog. Deze kwam ten val en oom Nico volgde hem op! Tijdens de Mobilisatie in 1914, onder premier Cort van der Linden, bereikte oom zijn hoogtepunt.
Toen ging het mis. Wegens zijn bruuske optreden kon hij moeilijk overweg met Kamerleden en bovendien kwam hij in conflict met opperbevelhebber Snijders en de Koningin. Oom Nico was nu eenmaal geen kontlikker à la de huidige premier. Wat dat betreft was hij een echte Bosboom (net als ik).
Oom Nico werd afgezet en hij bleef de rest van zijn leven mokkend in zijn kamertje zitten. Zijn hoge onderscheidingen (Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw en Commandeur in de Orde van Oranje-Nassau) had hij weggesmeten, maar mijn grootmoeder (zijn nichtje) had ze gevonden en haar leven lang bewaard. Ze zijn nu in mijn bezit. Af en toe speld ik ze op, puur voor de gein.
Reacties (9)
Geweldig een echte houwdegen in de familie! Wat een verhaal, 100 jaar geleden kon je nog gewoon iemand bekritiseren en hem vervolgens opvolgen?!
“onder premier Cort van der Linden, bereikte oom zijn hoogtepunt”
Je vermijdt het onderwerp tot nu toe, maar ik verwacht van elke gegoede, degelijke Hollandse familie een volwassen collaboratie historie. Erop vertrouwende…
De volgende premier is pas een kontlikker!
Waar kan ik het prachtige, krijgshaftige boezeroen( zonder dignitia) verkrijgen ?
bicat weet meer dan ik,
wie wordt het? vertel op !
JN, heb je eigenlijk genoeg anecdotes uit de familie om een boek te vullen? Dat soort familie histories zijn altijd buitengewoon aardig, bovendien leuk voor op je CV en in de kroeg. Helaas kom ik zelf niet verder dan smokkel tijdens de oorlog en vanaf het kerkdak op de pastoor pissen, net niet genoeg voor een historie.
Er moeten vast en zeker allerlei dagboeken bestaan van dat soort types, genoeg om een voorschot bij een uitgever los te peuteren en een 2 jarige werksabbat in te lassen.
Een pvda’er die wèl gezond lijkt.
een pvda’er die u waarschijnlijk een draaikont en latent homosensueel vindt wellicht?