De bij als vredestichter

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
, , Serie:

Op weg naar duurzaamheidIn onze rubriek Op weg naar duurzaamheid verkennen we oplossingen voor milieuvraagstukken naar aanleiding van de documentaireserie Earthrise van Al Jazeera. Deze week: hoe een bijenhek vrede sticht tussen Keniaanse boeren en olifanten, ecotoiletten op Haïti en duiken naar hardhout in Belize.

Bijenhek

In de jaren tachtig werd de Keniaanse olifantenpopulatie gedecimeerd. Tegenwoordig neemt hij dankzij een succesvol beschermingsprogramma weer toe. Dat leidt echter tot flink wat problemen. Intussen is de mensenpopulatie namelijk verviervoudigd en treft de olifant op zijn traditionele migratieroute allerlei gebouwen en wegen aan. Olifanten hebben echter geen boodschap aan grenzen. Plunderende kuddes verwoesten huizen en oogsten. Ten einde raad grijpen de boeren naar extreme maatregelen als het vergiftigen of afschieten van de olifanten.

Een gezamenlijk project van de universiteit van Oxford en Save the Elephants biedt uitkomst. Het blijkt namelijk dat olifanten panisch zijn voor bijen. Zet om elk veld een hek en plaats om de tien meter een bijenkorf, en het aantal plunderingen door olifanten neemt drastisch af.

Ecotoiletten op Haïti

Na de natuurrampen die Haïti de afgelopen jaren teisterden, verblijven er nog steeds veel mensen in kampen voor ontheemden. Een groot probleem in die kampen is het ontbreken van een goed rioleringssysteem. Dat bedreigt de bevolkingsgezondheid, door onder andere uitbraken van cholera. Bovendien leidt het tot een groot milieuprobleem, want rivieren en meren raken zwaar vervuild.

SOIL (Sustainable Organic Integrated Livelihoods) bouwt daarom over heel Haïti ecotoiletten. Het afval wordt omgewerkt tot compost. De Haïtianen gebruiken die compost om hun gemeenschapstuin te bemesten. Zo sla je twee vliegen in één klap, want hierdoor hebben zij ook weer gezond voedsel tot hun beschikking. Een mooie kringloop.

Verborgen rijkdommen in Belize

Wereldwijd verdwijnt er elke seconde 0,6 hectare regenwoud als gevolg van de intensieve houtkap om aan de vraag naar hardhout te voldoen. In Belize pakt men het nu anders aan. Men spaart de levende bomen in het bos en vist in plaats daarvan oude bomen op uit de rivier.

De Belize-rivier wordt al sinds de achttiende eeuw gebruikt om uit het hele land boomstammen te vervoeren naar Belize Stad. Bijna de helft van de boomstammen zonk tijdens die reis over de rivier naar de bodem. Daar liggen ze nu nog. De door het rivierwater goed geconserveerde oude boomstammen, waaronder veel mahonie, vinden hun weg naar de Europese en Amerikaanse markt.

Sargasso is benieuwd naar uw suggesties om onze milieuproblemen aan te pakken. Kent u mooie initiatieven die meer aandacht verdienen, plaats ze dan in de reactieruimte.

Reacties zijn uitgeschakeld