De bankiers hebben de slechte naam, maar er is nog een beroepsgroep in Nederland die zich verrijkt met belastinggeld. Het gaat weliswaar om tonnen en niet om miljoenen, maar de groep is behoorlijk groot, dus het het tikt aan. Ik heb het over de artsen.
Gisteren verscheen in het NRC een artikel over hoe door een fout in het declaratiesysteem het jaarinkomen van een arts-microbioloog is verdrievoudigd van 225.000 tot 675.000 euro. Dat is een foutje en ze vinden het zelf ook een beetje veel, dus dat zal wel recht gezet worden. Maar die ?225.000 zelf is al erg hoog.
Wie in de salarisschalen van de universiteit (.pdf) kijkt, ziet dat een professor in de microbiologie nooit meer kan verdienen dan ?8622 per maand. Waarschijnlijk is het zelfs minder, omdat die hoogste schaal is gereserveerd voor mensen als de rector. Dit betekent dus dat degene die uitvindt wat de arts-microbioloog als uitvoerder in een streekziekenhuis moet doen de helft minder betaald krijgt. Anders gezegd: het loont meer om standaardtestjes op chlamydia uit te voeren, dan om onderzoek te doen naar nieuwe behandelmethoden.
Nog groter is het verschil met de mensen die veel van het uitvoerende werk voor die arts-microbioloog doen. Een ervaren goede analist kan qua expertise heel dicht in de buurt komen van zijn of haar baas (zoals die dingen gaan zijn analisten vaker vrouwen en artsen vaker mannen). Op de universiteit zitten analisten in schaal 9, met een maximum maandsalaris van ?3422. De ziekenhuisschalen zijn vergelijkbaar.
Artsen krijgen dus vaak veel meer betaald dan mensen in vergelijkbare beroepen. Zelf mogen ze hier graag tegen inbrengen dat ze hardwerkende zelfstandige ondernemers zijn, maar die vlieger gaat niet op. De markt voor de gezondheidszorg is zwaar gereguleerd en wordt grotendeels betaald uit belastinggeld. Dat van het harde werken is waar, maar dat geldt ook voor Balkenende of een legerofficier. Dat zijn ook personen die verantwoordelijkheid dragen voor mensenlevens.
Ook die professor microbiologie komt overigens meestal wel aan 60 uur per week. Misschien wat minder vaak tot diep in de nacht, maar door de aard van veel wetenschappelijke experimenten gebeurt zelfs dat regelmatig.
Er is ook geen enkel ondernemersrisico; die wachtkamer zit elke ochtend weer vol. Door een combinatie van kortzichtig beleid van de overheid en slim verdedigen van hun belangen door de artsen wordt hun aantal kunstmatig laag gehouden, zodat er altijd net te veel werk is. Het meeste daarvan wordt overigens afgeschoven op co-assistenten en artsen-in-opleiding middels een bijna feodaal aandoend meester-leerling systeem. Het tekort geeft ook mooi de gelegenheid het “harde werken” argument in de discussie te gebruiken.
Om de door de vergrijzing uit de hand lopende kosten te beperken, zou het goed zijn om eens te kijken naar het salaris van artsen. De Balkenendenorm is een goed begin, maar nog wel erg ruimhartig. Er is geen enkele reden te verzinnen waarom artsen meer zouden verdienen dat andere academici in vergelijkbare functies in overheidsdienst, waarbij vanzelfsprekend wel rekening dient te moet worden gehouden met de onregelmatigheid van het werk. Maar dat geldt ook voor militairen, politieagenten en, voor wie terugdenkt aan de lange nachtelijke vergaderingen rond de Fortis-affaire, zelfs soms voor bureauambtenaren.
Reacties (40)
Misschien moeten we eerst eens wat doen aan die belachelijke balkenende-norm.
Oftewel, je ziet geen aanleiding in Martijn’s argumenten om de salarissen te verlagen? Je wil ze liever verhogen?
Gek dit, ik dacht dat het hebben van een grote collectieve sector juist een sociale/nivellerende uitwerking had…
Misschien moet je ook even meenemen dat een zelfstandig ondernemer ook zijn eigen pensioen, aansprakelijkheidsverzekering en AOV betaalt. Met name de 2e kan nogal in de kosten lopen voor artsen.
Ook wordt gemakshalve niet vermeldt of dit een loon is of de kosten van een praktijk of vennoot binnen een maatschap o.i.d., want dan mag je er nog eens enkele tienduizenden euro’s aftrekken voor verschillende kosten.
Blijft nog steeds een riant inkomen over, maar geen 2 ton meer.
vermeld
@3: het hebben van een collectieve sector zegt niets over de beloningen in die sector en zegt dus ook niets over een nivellerende werking. En wat je met sociale werking bedoelt is volstrekt onduidelijk. Als ergens een collectieve sector is, heeft die sector een sociale functie gekregen, omdat we daar voor kiezen.
@4: ik betaal ook pensioenpremies, verzekeringen, enz, van mijn brutoloon, hoor. En wat volgens jou gemakshalve niet vermeld wordt, staat wel degelijk in het artikel. Het gaat om het loon, dat een arts in dienst van een ziekenhuis krijgt. Wat hij in zijn maat of vennootschap daarnaast nog binnen haalt, komt daar dus nog boven op.
Ik heb meestal wel het een en ander aan te merken op het artsencultuurtje, en zes ton slaat nergens op, maar om te zeggen dat er geen enkele aanleiding tot differentiatie is, lijkt me niet correct.
1) De opleiding duurt lang, erg lang. Wat ik heb begrepen is het niet ongebruikelijk om 4 jaar doctoraal + 2 jaar co-schappen + 3/4 jaar promotie + 6 jaar specialisatie te moeten doen.
2) 60 uur per week als arts is wel degelijk wat anders dan 60 uur als hoogleraar. Het is fysiek en mentaal zwaar, operaties van 4 uur enz. (Ik snap overigens niet waarom ze niet gewoon 40u/week kunnen werken, maar dat is een andere discussie)
3) Ze hebben een enorme verantwoordelijkheid, het gaat om mensenlevens. Dit is ook altijd het argument waarom piloten veel verdienen: je moet dat kunnen dragen.
4) Het is zeer specialistisch werk: op sommige gebieden zijn er maar enkele artsen in Nederland die dat kunnen doen.
Is twee ton trouwens niet vrijwel de Balkenendenorm?
@6
Jij betaalt geen AOV (hoogstens aanvullend), hoogstwaarschijnlijk geen beroepsaansprakelijkheidsverzekering en je baas betaalt behoorlijk mee aan je pensioen (tenminste als je het een beetje goed hebt geregeld).
Alleen die twee verzekeringen kosten een arts al tienduidenden euro’s op jaarbasis.
Uit een maatschap haal je meestal geen extra inkomsten. Hoogstens heb je minder kosten (personeel, apparatuur). De inkoop- en jaarlijkse kosten van een artsenmaatschap zijn anders ook niet misselijk (kan zo 30.000 zijn).
En er staat inkomen, niet loon, dat is nogal een verschil.
@7
Het opleidingstraject tot professor microbiologie is ook erg lang: 5 jaar studie, 4 jaar promotie, minstens 2×2 jaar postdoc en dan nog wat jaartjes als medewerker. Maar ik beide gevallen (voor arts of professor) krijg je tijdens het grootste deel van die opleiding natuurlijk gewoon betaald, het is meer een soort opwerken tot.
Verder staan echt niet alle artsen 4 uur lang operaties uit te voeren, dat zijn alleen (of vooral?) de chirurgen. De andere specialisten doen vooral rondes, onderzoeken etc (en dat lijkt me zeker gelden voor een microbioloog-arts).
Artsen mogen best wat verdienen, want inderdaad het is specialistisch, verantwoordelijk en stressvol werk, maar dat zijn zoveel beroepen en die worden niet allemaal zo goed betaald.
Als je bij een semi-overheidsinstelling werkt met alle zekerheden van dien, mag je daarvoor best wat salaris in leveren.
@7: 1) Op de keper af is dat traject niet heel anders dan dat van UD (inclusief het niet superriant betalende voortraject.)
2) Dat lange werken is wel onderdeel van de discussie, want heeft te maken met het tekort dat gedeeltelijk kunstmatig instant wordt gehouden.
3) Een gewone politieagent of brandweerman draagt ook zulke verantwoordelijkheden.
4) Maar dat is nou net het rare: de topspecialist in loondienst van een academisch ziekenhuis verdient waarschijnlijk minder dan een orthodontist die op zes stoelen tegelijk beugels bijstelt. Het is ook wel specialistisch werk in de zin dat je er veel voor moet leren, maar het is niet zo dat er maar heel weinig mensen zijn die het zouden kunnen (in tegenstelling tot bv straaljagerpiloot of topprofvoetballer.)
@8: niemand is verplicht om een arbeidsongeschiktheidsverzekering te betalen, maar vrijwel iedereen met een hoog inkomen sluit wel zo´n verzekering af. Beroepsaansprakelijkheidsverzekeringen zijn ook al niet iets, waar alleen artsen mee te maken hebben en dat werkgevers mee betalen aan een pensioen is slechts een administratieve handeling: als de werkgevers dat niet zouden moeten doen, zou dat in ieders bruto loon opgenomen zijn, net zoals de werkgevers dat ook allemaal als loonkosten beschouwen.
Zoals je al aangeeft, zijn maatschappen er om de beroepskosten van de arts te drukken en zo doende het inkomen van de arts te vergroten. Dan kun je wel op de kosten van zo´n maatschap wijzen, maar vele andere vergelijkbare beroepsgroepen hebben ook dat soort beroepskosten. En de bewering van het artikel is nu juist, dat artsen een hoger inkomen hebben dan vergelijkbare beroepsgroepen.
Loon is een vorm van inkomen. Je hebt gelijk, dat ik ietwat losjes de term loon gebruikte, omdat vele artsen zich als zelfstandige aan een ziekenhuis verhuren, en er zodoende formeel niet van loon sprake is, maar het principe blijft imho hetzelfde: het gaat om het geld, dat ze van ziekenhuizen voor hun werk ontvangen. En overigens is het natuurlijk niet zo, dat de artsen, die zich als zelfstandige aan een ziekenhuis verhuren en daar niet in loondienst willen werken, dat doen, omdat ze daar financieel slechter van worden. De nadruk op inkomen ipv loon verslechtert het beeld dus eigenlijk alleen maar.
De mededeling, dat beide verzekeringen samen de arts tienduizenden euro´s per jaar kosten, kan ik niet geheel verifiëren. Hoe duur je arbeidsongeschiktheidsverzekering is hangt af van het bedrag, dat je bij arbeidsongeschiktheid wil hebben en zal voor een arts net zo hoog zijn als voor vergelijkbare inkomensgroepen (als ze meer kwijt zijn dan vergelijkbare beroepen is dat, omdat ze meer inkomen hebben). En dat een aansprakelijkheidsverzekering voor een arts veel duurder is dan voor andere beroepen (minima zo rond de 1000 euro voor andere beroepsgroepen) lijkt me sterk en geldt niet voor het werk, dat ze in ziekenhuizen verrichten, want daar is het ziekenhuis aansprakelijk.
@9,10
Allemaal waar, maar het is de combinatie van al die factoren die uniek is voor artsen, toch?
Maar inderdaad: orthodontisten verdienen veel te veel, brandweerlieden te weinig. Anesthesisten, chirurgen, daar heb ik niet zo’n problemen mee.
Aanvullend: “niemand is verplicht om een arbeidsongeschiktheidsverzekering te betalen”… bovenop de wettelijke verplichte premies dan, die procentueel voor iedereen gelijk zijn en waar een maximum voor geldt. Het is dus logisch, dat daar ook een maximumuitkering aan vast zit en wie meer wil hebben, zal zich daar voor moeten verzekeren.
@Martijn: bij het bepalen van het uurtarief binnen het DBC-systeem is rekening gehouden met een jaaromzet van 205.000 (prijspeil 2006) en een inkomen voor belasting van 129.000. Je ziet dus, zoals wout al zegt, dat er een enorm bedrag moet worden uitgetrokken voor pensioen, aansprakelijkheid, arbeidsongeschiktheid en praktijkkosten (waaronder ruimte, ondersteunend personeel en arts-assistenten (kosten gedeeld met ziekenhuis). Die 129.000 is ruim onder de Balkenendenorm van 176.000.
Ik neem dus, in tegenstelling tot pedro, aan dat het bedrag van 225.000 (en dus ook van 600.000) waar nrc over rept niet het inkomen maar de omzet is.
Deze excessen hadden voorkomen kunnen worden door die specialisten harder onder druk te zetten om hun uren op papier te zetten voorafgaand aan de inschaling van de uurtarieven.
De specialisten waar we het over hebben horen trouwens al jaren tot de grootgrutters van de ziekenhuizen, zeker in de tijd van het verrichtingensysteem (itt lumpsum) waren hun omzetten en inkomens hoog.
Zeggen het niet goed is dat artsen meer betaald krijgen dan academici in vergelijkbare beroepen, is volgens mij een me-too-argument-in-disguise. Ik ben heus begaan met allerlei reageerbuisschudders en rattenkietelaars, maar verschillen zijn er nu eenmaal. Punt. Je kunt je ook als academicus verhuren aan de publieke omroep tegen een niet-Balkenendenormproef bedrag. Of je kunt je als oud-GroenLinks-fractievoorzitter laten inhuren om tegen een bedrag waar Balkenende van zou schrikken over vrouwenemancipatie te praten.
Los daarvan lopen de kosten voor de gezondheidszorg de spuigaten uit en zijn de specialistensalarissen daar een groot deel van. Een beetje nivelleren en snoeien mag dus wel. Ik zou dat oude normbedrag aanhouden.
Overigens, Martijn, co-assistenten draaien wel productie hoor, maar netto levert het niets op. Voorbeeld co-schap huisartsgeneeskunde:
een co doet 10 minuten over een patient (anamnese, onderzoek, diagnose, behandelplan). Dat moet besproken worden met een huisarts, die daarvoor 5 minuten moet uittrekken, waarin hij zelf ook een patient had kunnen zien.
@Pedro: een maatschap is gewoon een clubje mensen die hebben afgesproken wie wat wanneer doet. Een maatschap heeft alleen geld als de maten het erin stoppen, dus inkomstenvermeerdering zie ik niet zitten. Sowieso kost het betreden van een maatschap een jaaromzet.
Verder bestaat er kennelijk het misverstand dat zelfstandig ondernemers (en dus ook de meeste specialisten) bij arbeidsongeschiktheid een beroep mogen doen op de WIA. Dat is niet zo. Vroeger bestond er de WAZ, maar die is afgeschaft.
En dan hier nog een tabelletje met de kosten.
Zoals je ziet kosten pensioen en AOV jaarlijks rond de 27.000. Maatschapskosten zijn rond de 21.000.
@14/15: het gaat er mij niet om, dat ze geen onkosten hebben, maar die onkosten zijn voor hen niet of nauwelijks anders dan voor andere mensen in vergelijkbare situaties. De professor aan de universiteit moet zichzelf ook (bij) verzekeren, wanneer hij zijn inkomen na zijn pensioen op peil wil houden en moet daar ook duizenden euro´s per jaar voor betalen. Door alle onkosten voor de arts van zijn omzet / inkomen (streep weg wat niet verlangd wordt) af te trekken, komt zijn netto inkomen in de buurt van het (bruto) inkomen van de professor, maar ook bij die prof moeten er eerst nog allerlei zaken betaald worden, voordat hij aan zijn netto inkomen zit.
Of dat allemaal geheel terecht of niet is, is een andere discussie. In dit artikel gaat het slechts om de vergelijkbare beroepsgroepen, en in die vergelijking komen de artsen er niet slecht van af. Hun inkomen is in verhouding redelijk hoog. Als we dat echter met het vrije bedrijfsleven gaan vergelijken, dan zijn alle hier genoemde bedragen echter peanuts… Ik vind et dus helemaal niet erg, dat een arts zo veel verdient, maar vind ook niet, dat ze over hun inkomen hoeven te klagen.
@14: Zeggen het niet goed is dat artsen meer betaald krijgen dan academici in vergelijkbare beroepen, is volgens mij een me-too-argument-in-disguise.
Nou, het is toch een aardig ijkpunt als je als overheid een richtsalaris moet vaststellen. En als je er puur economisch naar kijkt: het aanbod van geneeskundestudenten is elk jaar groter dan het aantal plaatsen, terwijl voor al die andere, inhoudelijk soms behoorlijk overlappende betastudies mensen uit de gekste landen moeten worden gehaald wegens gebrek aan aanbod. Er lijkt zich dus een marktverstoring voor te doen.
@16: heb je wel naar het linkje gekeken in #15? Je ziet dan toch wel dat er een enorm verschil zit tussen omzet en inkomen? Dat uurtarief van medisch specialisten is een tarief, geen loon. Net als de ?40,50 die ik aan mijn schoenmaker geef als mijn schoenen nieuwe zolen krijgen. Die doet hij niet in zijn zak, maar in de kassa, omdat er ook de huur van het pand van betaald moet worden, de arbeidsongeschiktheidsverzekering etc. Dan hou je dus die 129k over. Daar moet natuurlijk nog steeds belasting af. Dus jouw “netto-inkomen” is dat niet.
En volgens de richtlijnen kom je dan op een redelijk net salaris uit. Dat het misgaat is niet alleen een kwestie van hebberigheid, maar ook van onnadenkendheid op het departement, met alle respect.
Verder ben ik het met je eens dat het in verhouding tot het zakenleven wel meevalt. Maar het gaat wel om gemeenschapsgeld. En dat wordt nogal schaars als de zorg zo hard groeit als de laatste jaren. Dan kun je haast niet anders of je moet aan de top snoeien. Ik pleit dus in ieder geval niet voor hogere salarissen. Ik zou wel graag zien dat deze specialisten hun overmatig verdiende centjes vrijwillig teruggeven.
Klagen dokters over hun salaris? Ja, maar wie niet…
@17: tja. Zeg dan gewoon “me too”. Wat ik ook niet raar zou vinden overigens, omdat ik denk dat universiteitsbanen ondergewaardeerd worden. En niet alleen financieel.
Wat die bètastudies betreft: zou je niet denken dat scheikunde, natuurkunde of wiskunde gewoon een deerniswekkende, stoffige, inzichzelfgekeerde, warrige uitstraling hebben? Volgens mij heeft dat tekort aan betastudenten helemaal niets te maken met de geneeskundefaculteit aan de overkant. Wat volgens mij ook nog eens ondersteund wordt door de al jaren stabiel hoge aantallen studenten in de biologische/biomedische hoek. Want wat gaan die doen na hun afstuderen? Juist, die worden AIO. Dus de lui die hun huis en hoogleraren moeten delen met toekomstige artsen vinden het salarisverschil niet onoverkomelijk, maar de bètastudenten van een halve kilometer verderop wel? Kom nou…
Wel mooi trouwens, de pluizige hoogleraar raetoromaans, die leiding geeft aan één AIO en één scriptiestudent, de man die het licht van zijn vakgroep uit mag doen als hij het pand verlaat, die moet hetzelfde verdienen als een thoraxchirurg in Nieuwegein die een hart van subsidiaire leidingen voorziet, een anesthesist die zakken met liters bloed aan een patient met buikaorta-aneurysma toedient terwijl hij de vitale functies ook op een andere manier op peil moet houden en de chirurg die zes uur achter elkaar op houten klompen een slokdarmoperatie doet?
Maar Martijn, wat vind je nou van die 129.000 als richtgetal? Dat is toch in ieder geval onder de Balkenendenorm.
@17: Volgens mij heeft dat tekort aan betastudenten helemaal niets te maken met de geneeskundefaculteit aan de overkant.
De oorzaak is ook mijn punt niet. Het gaat om vraag & aanbod.
die moet hetzelfde verdienen als een thoraxchirurg in Nieuwegein die een hart van subsidiaire leidingen voorziet
Tsja, als ze het in het ziekenhuis in Nieuwegein al kunnen… Dat Raetoromaans daarentegen.
Dat is even gechargeerd, maar er kleeft wel een hoop valse romantiek aan het artsenbestaan. Het is gewoon een beroep. Niet het gemakkelijkste, maar toch veel meer een kwestie van goede training en vakmanschap dan van uitzonderlijk talent (het zou ook niet best zijn als het anders zou zijn.)
Maar Martijn, wat vind je nou van die 129.000 als richtgetal?
129.000 bruto is prima voor een specialist, dat is ook een typisch academicisalaris. Maar er zijn dingen die volgens mij gevoel veel goedkoper moeten kunnen. Waarom is er nog geen keten van goedkope tandartsen voor zaken als gaatjes vullen en tandsteen verwijderen bijvoorbeeld? Idem voor huisartsen. Gelukkig zijn er nu een aantal verzekeringsmaatschappijen die aan dat soort zaken werken.
@Martijn: Oh, je bedoelt dat door de fixus he prijspeil kunstmatig hooggehouden wordt? Dat klopt. Het nadeel van het opheffen van de fixus, is dat de infrastructuur er niet is. Je kunt al die studenten in hun coschappenfase niet kwijt. Daarbij kost geneeskunde per opleidingsjaar bakken met geld, dus het is de vraag of je verhoogde uitgaven aan de opleidingskant opwegen tegen de verlaagde salariskosten.
Verder kan ik het me haast niet voorstellen dat je niet weet dat Nieuwegein al jaren het beste ziekenhuis heeft als het gaat om cardiologische en thoraxchirurgische zorg. Er zijn ook verschillen tussen ziekenhuizen he. Algemeen, topreferent-topklinisch, academisch. Maar goed, zijwegen.
Die 129.000 als loon lijkt mij ook genoeg. Dus dan is het zaak om ervoor te zorgen dat het met de omzetten niet de spuigaten uitloopt en dat het systeem doet wat je wil dat het doet. Verrichtingensysteem is onbetaalbaar, budgetteren leidt tot wachtlijsten en DBC’s zijn te weinig transparant en vaak onhandig in gebruik. Ik denk dat dit incident (want dat is het, een kostbaar incident, dat wel) dat weer aantoont.
Een rigoureuze maatregel als alle specialisten in loondienst nemen (zoals bij alle kinderartsen) heeft ook nadelige gevolgen.
Er zijn inderdaad wel dingen die goedkoper kunnen. Zoals ik al zei; er moet genivelleerd worden in salarissen (radiologen hadden dat eerder al zelf gedaan), men moet terughoudender zijn met aanvullende diagnostiek, men moet zoveel mogelijk generieke medicijnen voorschrijven. En er moet meer in ketens en treintjes (een ochtend liesbreukoperaties) gedacht worden.
@16
het gaat er mij niet om, dat ze geen onkosten hebben, maar die onkosten zijn voor hen niet of nauwelijks anders dan voor andere mensen in vergelijkbare situaties.
En dat is dus niet zo. Het inkomen (bedrijven en éénmansbedrijven hebben ook inkomen) is dan wel 2 ton, het brutoloon is 1,3. En wat is, denk je, 8622×13+8%? 1,2 ton. Aardig, zeker als je bedenkt dat veel hoogleraren tijd en vrijheid genoeg hebben om er ook nog eens wat lucratieve bijbaantjes op na te houden.
Wat een flauwekul-discussie eigenlijk … als je vindt dat artsen teveel betaald krijgen dan betaal je ze toch gewoon minder … zo moeilijk is dat niet.
@Mark#2: Naar aanleiding van Martijn z’n verhaal zie ik niets. Maar de maatstaf die we gebruiken is zo krom als wat. De belangrijkste functie in dit land wordt betaald met een salaris waar een directeur van een groot bedrijf nog niet eens het bed voor uitkomt.
In plaats van andere salarissen naar beneden bij te stellen kunnen we misschien beginnnen met de premier en ministers in dit land een salaris aan te bieden dat past bij hun verantwoordelijkheid.
@Martijn: Ik vind het stuitend hoe je de vergelijking trekt tussen artsen en bankiers.
Ik vind het lachwekkend hoe je -blijkbaar- met uitgestreken gezicht meldt dat “een” universitair professor het even zwaar heeft als “een” hardwerkend specialist.
Je doet in dit artikel aan cherry-picking. Je pakt de dingen die in je straatje passen en gebruikt dat als basis van een artikel dat kant nog wal raakt. Net als Roy ben ik het ermee eens dat sommige artsen meer verdienen dan nodig, maar kom op zeg, niet elke arts verdient de bedragen die jij voorrekent, en daarbij zijn er artsenberoepen die qua belasting een stuk minder zwaar zijn dan anderen.
Het is een beetje als roepen dat elke “IT-er” maximaal 5000 p/m mag verdienen.
Het is een totaal holle frase.
@24: Je doet in dit artikel aan cherry-picking.
Volgens het NRC-artikel verdiende een arts-microbioloog gemiddeld 225.000 euro en zijn de kosten voor specialistensalarissen in een jaar tijd met 400 miljoen euro gestegen.
Waar ik vanaf wil is van die romantisering van het artsenberoep. Er wordt teveel op de emotie gespeeld. Het is gewoon een academische functie in semi-overheidsdienst en dient ook net zo beloond te worden, mutatis mutandis voor eventueel fysiek of geestelijk zware aspecten. Elk jaar staan ook weer horden studenten te trappelen om arts te mogen worden, dus het aanbod laat het toe.
De arts-microbioloog is de best verdienende arts. Dát is je kers.
En als er iemand is die het artsenberoep niet geromantiseerd heeft ben ik het wel. Ik leef er met eentje samen.
Wat ik zie is iemand die voor hetzelfde salaris als ik anderhalf keer zoveel werkt. En dat zo goed als zonder pauzes.
En heb je de reactie van Roy gelezen? De numerus fixus is er niet alleen om een aanbodschaarste in stand te houden, maar om een opleidingsprobleem te kanaliseren. Mijn vriendin moest 4 maanden wachten voordat ze kon beginnen met haar co-schappen, wegens plaatsgebrek.
En ik lach je echt vierkant in je gezicht uit als je zegt dat een academische functie qua zwaarte vergelijkbaar is met het artsenberoep. Ja, misschien als je je artsenberoep-cherry eruit pikt.
Maar daarin heb je al gelijk gekregen. Sommige artsenberoepen worden overbetaald en daar mag best wel eens wat aan gedaan worden.
De gemiddelde arts is niet “gewoon” een academische functie, het zijn appels en peren die je vergelijkt.
De laatste cherry die je denk ik gebruikt ben jezelf. Het kan best dat jij in je onderzoek je de tyfus werkt, maar bedenk dat je zelf slechts 1 geval bent in 1 wetenschapstak, en daardoor anecdotisch bewijs.
Er zijn ook academici die totaal niet hard werken, regelmatig even een terrasje onder werktijd pakken, een dagje “thuis” werken enz. Dat soort vrijheid heb je als medicus niet, en dat maakt een wereld van verschil. Om maar niet te spreken van academici die met hun onderzoeken jaren verspillen en niets bijdragen aan de samenleving.
Stelling: De gemiddelde arts werkt flink wat harder dan de gemiddelde academicus.
Stelling 2: Martijn heeft het beroep van onderzoeker geromantiseerd.
@25: Dan ga je er voor het gemak wel weer vanuit dat die 225.000 omzet is (het is niet voor niets zo dat alle staafgrafiekjes op 225.000 staan) en niet loon. En dat weet ik zo net niet, volgens mij heb ik mijn twijfels daarover aardig geadstrueerd. Verder is gewoon duidelijk dat het systeem gemankeerd is. Als je nieuwe berekeningen maakt, uitgaande van een loon van 129.000, dan is er wat mij betreft niets mee.
Hoe denk je uiteindelijk die salarissen naar beneden bij te stellen? Ik zie daar (zie #20) wel moeilijkheden in, omdat de vorm van het systeem waarin het salaris een gegeven is, niet alleen het aanbod, maar ook de vraag naar zorg verandert.
Zonder op alle mitsen en maren in te gaan, is dit gewoon weer een banaal wordende discussie over hoge salarissen. Er is een kredietcrisis, dus bankiers zijn slecht. De Aedes-voorzitter krijgt veel geld, dus woningcorporaties zijn fout.
Een bepaalde groep (ondersteunende) specialisten krijgt teveel geld, dus artsen (let op de generalisering, want wat te denken van huisartsen, verpleeghuisartsen, sociaal-geneeskundigen, GGD-artsen, politieartsen) moeten aan de Balkenendenorm voldoen (een doelstelling die met een uitgangspunt van 129.000 ruim behaald wordt, ik zou zeggen: geef de bedenker van het systeem een bonus) en er zelfs onder, want omdat het academici zijn in semi-overheidsdienst, moeten ze niet meer verdienen dan academici die een universiteitsaanstelling hebben.
En oh ja, omdat het een gewoon beroep is, moet de romantiek eraf.
Natuurlijk is het gewoon een beroep, maar alle romantiek eromheen wegnemen klinkt naargeestig. Laten we dan trouwens ook alle romantiek rondom andere banen in overheidsdienst wegnemen. Te beginnen bij de wervende slogan bij het Rijk.
-“Werken bij het Rijk, je wordt elke maand betaald”.
Ik zie ook het sollicitatiegesprek bij de provincie Utrecht voor me:
-Kunt u uitleggen waarom u deze functie interessant vindt?
-Nou, ik woon in de provincie, dus ik heb er wel affiniteit mee.
Succes met het wegnemen van de romantiek, Martijn. Ik zou beginnen met het verbieden van de 361 medische programma’s op tv.
Brandweerman, ook al zo’n geromantiseerd beroep, laten we dat salaris eens aanp… Oh, wacht…
@25
“Het is gewoon een academische functie in semi-overheidsdienst en dient ook net zo beloond te worden, mutatis mutandis voor eventueel fysiek of geestelijk zware aspecten”
En als het met die 129.000 klopt, dan is dat feitelijk ook zo.
@29: reken maar dat dat klopt.
Het uurtarief is gebaseerd op een normatieve praktijkomvang van ?205.260,- (prijspeil 2006). De praktijkomvang betreft omzet en is daarmee dus niet gelijk aan inkomen. Om het inkomen te bepalen moet van deze praktijkomzet de kosten worden afgetrokken. Gemiddeld zou dit moeten leiden tot een inkomen van ?129.500,- (prijspeil 2006).
Wie dat zegt? Ab Klink in antwoord op zeer recente kamervragen.
@26: Het gaat om die kosten die in een jaar tijd met 400 miljoen zijn gestegen. Dat is niet vol te houden met de vergrijzing. Aan de andere kant worden er elk jaar weer studenten die arts willen worden niet toegelaten.
Ik weet dat er bottlenecks zijn (bij de echte opleiding nog meer dan bij de co-assistenten) en dat er hard gewerkt wordt wegens die tekorten (wat overigens in het nadeel van de patiënt is, die met oververmoeide artsen te maken heeft.) Maar dat is secundair. Primair is dat er meer artsen voor minder geld nodig zijn. Het gaat om een academische opleiding zoals er zoveel zijn, waarbij bovendien absoluut geen tekort is aan aanbod van studenten. Dat zou zich dus logischerwijs moeten vertalen in een uurtarief dat overeenkomt met dat van vergelijkbare academische functies in (semi-)overheidsdienst, waarbij uiteraard rekening dient te worden gehouden met onregelmatige uren e.d. Lijkt me een volstrekt rationeel verhaal.
En als er iets is dat ik niet doe is het het beroep van onderzoeker romantiseren. Kutwerk.
@27: Lonen omlaag door veel meer artsen op te leiden (ja, dat kan door bottlenecks niet in één keer, dus dat moet langzaam opgebouwd) en ze dan gewoon een aanstelling in loondienst te geven als semi-ambtenaar.
Het gaat er ook niet om dat de artsen minder moeten verdienen omdat ze academici in semi-overheidsdienst zijn. Ze moeten minder verdienen omdat de kosten voor de gezondheidszorg de pan uitrijzen, o.a. door de hoge salarissen. Ga je kijken naar het opleidingsniveau van een specialist, dan is dat ongeveer dat van een UD/UHD. Dus dat is een uitgangspunt. Dan komen daar wel zaken als onregelmatige tijden en de soms wat grotere staf bij. Het aantal gewerkte uren per persoon is niet van belang voor de kosten, het gaat alleen om het totaal aantal gewerkte uren. Over hoeveel mensen het verdeeld moet worden is niet van belang.
Zeer zwak artikel. Er wordt geen enkel verband aangetoond tussen artsen salarissen en de kosten van de zorg.
@30: Uit die vragen blijkt dat de anestesiologen op het UMC Radboud vinden dat er sprake is van braindrain, omdat er in de periferie meer kan worden verdiend.
@32: Staat in het NRC-artikel: de salariskosten zijn in één jaar met 400 miljoen gestegen.
@31: En dat is stuitend, en moet worden teruggedraaid. Maar je draait door :-)
“Bottlenecks: bij de echte opleiding nog meer dan bij de co-assistenten”
Nee, de problemen zijn het grootst voor co-assistenten, en de daaropvolgende bottleneck, AIOS (assistenten in opleiding)
@34, ja en?
Hoeveel zijn de totale kosten gestegen? Hoeveel zijn de kosten de afgelopen jaren gestegen? En met hoeveel de salarissen. Nogmaals, er is dus niks aangetoond. Er wordt weer eens gekwetterd, maar niemand die een hard onderzoek aanhaalt (als dat al bestaat) waarin wordt aangetoond dat de salarissen de oorzaak zijn.
En dan is die salarisstsijging van 400 miljoen nog niet eens uiteengerafeld.
@33: Alsof salaris de enige reden is om weg te gaan uit het Radboud. Of de academie in het algemeen. Niet alleen jij vindt onderzoek kutwerk. Daarbij speelt mee dat er genoeg specialisten zijn die de ambitie hadden om hoogleraar te worden, dat niet halen en daarom verdwijnen uit het knellende vest van het academische ziekenhuis, waar je werkkamer een bezemkast is, je wordt opgezadeld met onderwijs en patiëntenzorg vooral een bureaucratische bezigheid is.
Overigens is die braindrain er ook onder jonge specialisten. En dat heeft te maken omdat er nogal een verschil is tussen een maatsalaris (gebaseerd op gelijkwaardige bezigheden) en de eerste treden van de AMS, die niet in de buurt komen van jouw geliefde Balkenendenorm.
En wat die uitbreiding van het aantal specialisten betreft: meer aanbod creëert meer vraag, gek genoeg. Dat werkt dus niet. Naast het tegengaan van exorbitante declaraties (die onderken ik zeker niet), zul je ook iets moeten doen aan de zorgvragerskant. Er moeten er gewoon minder bij de specialist terechtkomen.
Helemaal met Martijn eens!!
Ben zo benieuwd hoeveel arts- assistenten elke specialist per jaar mag opleiden, hoeveel hij hiervoor moet afdragen per jaar? Hoe is e.e.a. vastgelegd, bij wie moet verantwoording worden afgelegd? Volgens mij kost de tijd, alle uren, die de aio-er, voor de betreffende specialist, per patiënt besteedt aan anamnese, onderzoek en verdere consulten die volgen voor begeleiding, instelling op medicatie en controles toch niet slechts tien minuten. De rekening die uitgaat naar de verzekeringsmaatschappij laat dit in ieder geval niet zien. Hoeveel uren mag een specialist per dag, bij de verschillende verzekeringsmaatschappijen, maximaal in rekening brengen? Je kunt overwerken, maar een dag bevat toch maar 24 uur. De specialist is zelf nooit aanwezig. En inderdaad als hij of zij erbij wordt geroepen, zeker niet meer dan 5 minuten, omdat hij dan zelf patiënten behandeld. Dat zou betekenen dat hij in al de gevallen die ik ken van mensen die alléén een aio-er hebben gezien, dus gedurende hun gehele behandelperiode de specialist slechts 5, hooguit 15 minuten mochten ontmoeten, er maximaal een rekening van ten hoogste 15 minuten in rekening aan de verzekeringsmaatschappij zou zijn gedeclareerd!!? Ben benieuwd hoe de diverse verzekeringsmaatschappijen dit zelf controleren en met andere maatschappijen bekijken of dit zo netjes wordt gedaan.
Zoals ik vandaag op tv hoorde benutten veel tandartsen inmiddels ruimschoots de, door de overheid geschapen mogelijkheid, om goedkopere, arbeidskrachten in te huren voor door henzelf te bepalen uit te voeren verrichtingen. Niemand die controleerd of de desbetreffende persoon inderdaad een vereiste opleiding heeft genoten. Drie weken opleiding schijnt voor de tandartshulp al te voldoen. Zou ik ook zeggen als er toch geen controle is en ik mijn tandartsinkomen fors kan ophogen door iemand goedkoop in dienst te nemen of werkzaamheden voor mij te laten uitvoeren Nou ja, geen controle, één persoon voor alle tandartsen in geheel nederland!! Ja, oppassen hoor dat daar niet te veel geld aan wordt uitgegeven, want wat is dat jaarsalaris van zo’n ambtenaar wel niet.