De allerlaatste dagen der mensheid (8)

    Proloog, scène 19
    In het hoofdkwartier in Uruzgan. Generaal Spijk scant een tekst.
    Generaal Spijk: …kwestie van een lange adem… vorige week een wapendepot ontdekt en vernietigd… hun lesje geleerd… dat betekent meer hinderlagen en bermbommen… zorgelijke ontwikkeling… gevechten over waterrechten tussen de Popolzai en de Ghilzai… komende winter is dus een cruciale periode… als de Talibaan zich laten zien met wapens, hen helpen, dan zullen ze geneigd zijn tegen de Talibaan aan te leunen… (cruciaal!) …zeer moeilijk… ik heb nog steeds een positief gevoel bij Uruzgan, maar het is een zaak van lange adem… (dat kan geen kwaad, zeg het nog maar een keer) …moet je eerst een alternatief hebben voor de boeren… …je kan niet zomaar de hele boel platbranden… …dan ontneem je ze hun enige inkomstenbron… (cruciaal!) …en zullen de Talibaan dat gebruiken als anti-ISAFpropaganda… Laat aan duidelijkheid niets te wensen over. Ja, dat kan er wel mee door.
    (changement.)

    Proloog, scène 20
    In de werkkamer van de burgemeester van Almere. Aan de muur landkaarten en een blauwe poster met de tekst: ‘Hier wordt niet gebouwd’. Daaronder een kalender van Natuurmonumenten. De burgemeester is aan de telefoon.
    De burgemeester: Ja, hallo Henk, Annemarie hier… ja, nee, ’t is maar een ideetje hoor, zie maar wat je d’r mee doet… Ja, haha, een proefballonnetje… Nee, nee… Ja… Als ex-voorzitter van de Taskforce Vrouwen, Veiligheid en Conflict kan ik dit balletje wel bij je opgooien, dacht ik… ’t Zou natuurlijk verdomde hypocriet zijn om het gewoon niet eens een keer te proberen… Het is toch allemaal legaal tegenwoordig?… Precies… Zonder gemeentelijke vergunning en inspectie kun je tegenwoordig geen fatsoenlijk bordeel meer beginnen… Ja, allemaal GG&GD gekeurd… Nee, geen centje pijn… Geheel volgens het vrijtijdenbesluit, ja, haha!… Wat?… Nee, er wordt hier helemaal niemand ‘uitgewoond’… Wat?… Ja, asje het goed beschouwd zijn die meiden allemaal ondernemer natuurlijk… Precies!… Het is verdomme hun werk!… Vrije meiden!… Daar kunnen ze in Afghanistan nog wat van leren!… Ze verdienen er nog aan ook, ze betalen er gewoon belasting over… Dus het mes snijdt aan twee kanten… En als de manschappen daardoor met hun poten van de vrouwen afblijven… Dat moet zelfs JP toch kunnen begrijpen?… Toch?… Ja, dat spreekt vanzelf, er moet wel eerst grondig uitgezocht worden of het… te vaak misgaat, ja… En dan kan er misschien nog naar andere… oplossingen worden gezocht… Ja… Nee, dat zou te ver gaan, haha… Ja, we hebben mannen met kloten nodig!… Wat zei Poetin nou laatst ook maar weer?… Ja, over de president van Israël… God, hoe heet die ook alweer… Ja, precies, dat ze in Rusland jaloers op hem waren, dat ie zoveel vrouwen had verkracht!… Dat geloof je toch niet!… Op dat niveau!… Ja, de microfoon stond open… Maar goed, ’t is maar een idee, hoor… Je moet toch ook eens met iets nieuws durven komen… Al is het op het eerste gezicht dan misschien een beetje pikant… Maar die mannen zijn toch ook maar mensen? Met hun driftleven en… Nee, dat hoef ik jou niet te vertellen, sorry Henk… En tegenwoordig moet dat toch allemaal kunnen?… We zijn toch wel wat gewend?… Spuiten, slikken, hou op, schei uit, zeg… Kijk maar hoe het valt… Ja… Ja, Henk… Dank je, jij ook! Goed weekend! (ze hangt op, met rode konen.)
    (changement.)

    Proloog, scène 21
    Een druk kruispunt in Hilversum. Uit het raam van een café hangen zingende en joelende Feijenoordsupporters. Bierglazen vliegen door de lucht. Triomfantelijke vrolijkheid. Slingers, serpentine, confetti, wc-papier. Opvallend aanwezig in de zonder uitzondering in Feijenoordshirtjes gestoken groep: een tweelingbroer, met een hoofd ter grootte van een gemiddeld keukenkastje. Een van de broers voert het woord.
    De ene broer: Mijn broer en ik kunnen heel veel hebben… Hogere en lagere cultuur… De G.K.L…. Spreekkoren… Vrouwen zonder tieten… Maar er is één ding waar we niet tegen kunnen: brillen!
    (Hij loopt naar buiten, zwijgzaam gevolgd door zijn broer. Bebrilde fietsers en voorbijgangers zoeken een goed heenkomen.)
    (changement)

    Proloog, scène 22
    De kunstenaar en de kniesoor in gesprek op een terras op het Max Euweplein.
    De kunstenaar: Een islamversie van een film als Monty Python’s Life of Brian zou ik in het huidige klimaat niet durven draaien.
    De kniesoor: Da’s dapper gezegd. Maar waarom niet?
    De kunstenaar: Dat is smeken om een fatwa.
    De kniesoor: Hoort dat ook niet bij de ononderhandelbare vrijheid van meningsuiting?
    De kunstenaar: Ik ben blij dat het weer ergens over gaat op het podium, na 11 september, Pim, Theo en de cartoonrellen, maar…
    De kniesoor: Nou het ergens over gaat, durf je niet meer. Hebben je grappen hun onschuld verloren?
    De kunstenaar: Nee, dat is het niet, het heeft gewoon zo’n láding gekregen allemaal… Ik zou toch op zoek gaan naar een manier om mezelf in te dekken. Het lijkt me wel wat, hoor, zo’n film over de profeet. (met glimmende pretoogjes) Al die jonge meisjes, geweldig! Maar dan wil ik wel zelf Mohammed spelen… Misschien is het een beter idee om er Mohammed, the Musical van te maken. Hoeft helemaal niet anti-moslim te zijn of zo.
    De kniesoor: Weet je wel waarover The Life of Brian gaat, jongeman?
    De kunstenaar: Ja, okee, wat is dit, de Spaanse inquisitie of zo?
    De kniesoor: Touché, mijn zoon. Alsof het belerende gesar en predikende gepest van ons aller Theo ook maar in de verste verte te vergelijken zijn met de zorgeloze kolder van Monty Python. De grootste makke van deze zelfverklaarde ‘dorpsgek’ was juist dat hij geen gevoel voor humor bezat. Of is dat ook taboe om te zeggen, in het huidige klimaat?
    De kunstenaar: Ja, goed, die film gaat dus helemaal niet over Jezus, maar over Brian, dat weet ik ook wel. Maar dat hebben ze natuurlijk ook alleen maar gedaan om zichzelf in te dekken. Goed, dan noemen we het ‘the Life of Bilal’. Denk je dat je dan geen trammelant krijgt? We schrijven 570 na Chr., het jaar van de Olifant. In een bedevaartsoord in Arabië, ver van hier…
    De kniesoor: Zie je wel dat niemand je vraagt om je kont af te vegen met de koran…
    De kunstenaar: Ja, maar je moet niet doen of die matiging voortkomt uit genuanceerdheid, vind ik. Als je een geëngageerde cabaretier bent, dan kun je toch niet om de islam heen? Vroeger zochten cabaretiers juist die onderwerpen op die taboe waren. Nu hoor ik veel van die gasten zeggen dat ze er geen behoefte aan hebben om grappen te maken over de profeet M. uit M.
    De kniesoor: Wat maak je je eigenlijk druk? Er is net een WNF-rapport uit dat zegt dat het over vijftig jaar afgelopen is met de wereld, in het huidige klimaat, met of zonder fatwa.
    (changement.)

::: Meer over de serie De allerlaatste dagen der Mensheid, de schrijvers Erik Bindervoet en Robbert-Jan Henkes en illustrator Aart Clerkx :::