Ik zal je zeggen, dit roept heel sterk, bijna tastbaar fotografisch de verlaten Amsterdamse jodenbuurt op, net na de oorlog, net voor de grote sloop. (Bedankt Piet Bakker) En die boom is dus van Anne Frank.
#3
larie reflectie
Het bijzondere van deze schets is dat het in elke kijker andere beelden oproept, denk ik dan..alweer. En we als het ware uitgenodigd worden die beelden in woorden om te zetten. De arties doet precies het tegenovergestelde..
Voor mij een verbeelding van mislukte comminucatie..qua beeld, geluid en gevoelens…soort van de drie ‘apen, horen zien zwijgen’ in een overstijgende trap.
#4
Crachàt
Bijzondere is aan deze tekening – ineens herdroomde ik een droom vanuit mijn kleuterjaren. De gist van belofte, de koestering van angst. Er zat beterschap aan te komen, zo klonk het toen, na wakkerworden.
Ineens zag en beleefde ik een droombeeld na vreselijk vele jaren later. Miraculeus/
Van geen kanten na, zo lijkt de tekening op het gevoel wat ik toen had, het beeld wat zich op het net vloos, – maar toch, na wroeten en gummen en trekken lijkt het iets wat op een hopelijk atavistisch gevoel van verleden, toen je als kind, – zoals elke reaguurder hier ooit was – keek vanuit een huis vanuit hoogte.
Voor het eerst.
Voor het eerst overzicht.
op de Hoogte.
Voor mij was het belofte, een Afspraak met een toekomst die de mijne zou zijn, maar toen nog niet was.
En nu, kan je er in lukken een potlood vast te houden, – maar een essentie van futurale nostalgie vatten?
Ho maar.
#5
larie
In je 4 staan zoveel begrippen..met één gemeenschappelijke noemer…vader worden?
#6
Crachàt
Kàn zijn Larie … geen idee. Zonder intentie alvast, dat zeker.
Mijn kweeste is zeker niet langer het omvatten van het alles; integendeel. Steeds rafeliger wens ik de vezel te ontwarren, zonder de kern te kwetsen.
Komaf met dat verleden, komop met die toekomst?
#7
larie
Vezels ontwarren zonder de kern te kwetsen…met zo’n fraai zin onder de schedel kan ik mijn Mac wel uitzetten en een gesprek aangaan…
2u,
#8
Crachàt
Dank lArie, veel.
Een beeld wat veel genoeg geeft, om meer te worden.
Zat jij niet in de Ninglonspoo? :-)
Ik had me alvast voorgenomen terusten te gaan klokke 12.
Het zijn werkweken uit de hel geweest, de laatste.
ben kapot.
Harts!
#9
Crachàt
Overigens herinner(de) ik me de ‘boom’ niet van Anne Frank, maar als je dit zou tekenen zonder de achterhuisconnotatie: men zou een monster zijn.
#10
mescaline
Maar dat Achterhuis zag ik allereerst helder. Wat je persoonlijk zei over de Afspraak en de toekomst deel ik helemaal, al ziend, maar ik deed dat omgekeerd. Vergroot. Gebeukte muffe huizen, wegge mensen en dode boom is met stappen terugkijkend naar verval van beloofde toekomst. Heel anders dan het dagboek dus.
S.R.: Wens je een toelichting bij je opmerking, of is het eerder iets van: ik post maar een reactie, en het heeft geen belang?
#18
Sjors Remmerswaal
Crachàt: Ik heb niet het idee dat uberhaupt ooit iets van belang is, want de wereld draait toch gewoon door, wat ik ook doe. Maar ik vond de tekening gewoon interessant en daarom zette ik even een reactie neer. Misschien had ik beter iets inhoudelijks kunnen neerzetten.
Heb jij deze tekening zelf gemaakt?
#19
larie
Vanuit een ‘nederige digibeet’ (Uw woorden op Uw plekje @Sjors) klink jij als een dolk.
Reacties (19)
De beste ooit.
Ik zal je zeggen, dit roept heel sterk, bijna tastbaar fotografisch de verlaten Amsterdamse jodenbuurt op, net na de oorlog, net voor de grote sloop. (Bedankt Piet Bakker) En die boom is dus van Anne Frank.
Het bijzondere van deze schets is dat het in elke kijker andere beelden oproept, denk ik dan..alweer. En we als het ware uitgenodigd worden die beelden in woorden om te zetten. De arties doet precies het tegenovergestelde..
Voor mij een verbeelding van mislukte comminucatie..qua beeld, geluid en gevoelens…soort van de drie ‘apen, horen zien zwijgen’ in een overstijgende trap.
Bijzondere is aan deze tekening – ineens herdroomde ik een droom vanuit mijn kleuterjaren. De gist van belofte, de koestering van angst. Er zat beterschap aan te komen, zo klonk het toen, na wakkerworden.
Ineens zag en beleefde ik een droombeeld na vreselijk vele jaren later. Miraculeus/
Van geen kanten na, zo lijkt de tekening op het gevoel wat ik toen had, het beeld wat zich op het net vloos, – maar toch, na wroeten en gummen en trekken lijkt het iets wat op een hopelijk atavistisch gevoel van verleden, toen je als kind, – zoals elke reaguurder hier ooit was – keek vanuit een huis vanuit hoogte.
Voor het eerst.
Voor het eerst overzicht.
op de Hoogte.
Voor mij was het belofte, een Afspraak met een toekomst die de mijne zou zijn, maar toen nog niet was.
En nu, kan je er in lukken een potlood vast te houden, – maar een essentie van futurale nostalgie vatten?
Ho maar.
In je 4 staan zoveel begrippen..met één gemeenschappelijke noemer…vader worden?
Kàn zijn Larie … geen idee. Zonder intentie alvast, dat zeker.
Mijn kweeste is zeker niet langer het omvatten van het alles; integendeel. Steeds rafeliger wens ik de vezel te ontwarren, zonder de kern te kwetsen.
Komaf met dat verleden, komop met die toekomst?
Vezels ontwarren zonder de kern te kwetsen…met zo’n fraai zin onder de schedel kan ik mijn Mac wel uitzetten en een gesprek aangaan…
2u,
Dank lArie, veel.
Een beeld wat veel genoeg geeft, om meer te worden.
Zat jij niet in de Ninglonspoo? :-)
Ik had me alvast voorgenomen terusten te gaan klokke 12.
Het zijn werkweken uit de hel geweest, de laatste.
ben kapot.
Harts!
Overigens herinner(de) ik me de ‘boom’ niet van Anne Frank, maar als je dit zou tekenen zonder de achterhuisconnotatie: men zou een monster zijn.
Maar dat Achterhuis zag ik allereerst helder. Wat je persoonlijk zei over de Afspraak en de toekomst deel ik helemaal, al ziend, maar ik deed dat omgekeerd. Vergroot. Gebeukte muffe huizen, wegge mensen en dode boom is met stappen terugkijkend naar verval van beloofde toekomst. Heel anders dan het dagboek dus.
soort nachtboek.
perfect.
en de cirkel is rond
:-)
Goeiemorgen ! Luvya !
Nogal eens met #1. Hoewel, die theaters in het water waren ook. En nog zoveel meer quite impressive, dankuwel proficiat entotdra.
+ # 6
Ook na herzien een toch desperaat beeld…
Sterk zeg. Prachtig te zien wat je tegenwoordig voor digitale trukkendozen kunt openmaken.
S.R.: Wens je een toelichting bij je opmerking, of is het eerder iets van: ik post maar een reactie, en het heeft geen belang?
Crachàt: Ik heb niet het idee dat uberhaupt ooit iets van belang is, want de wereld draait toch gewoon door, wat ik ook doe. Maar ik vond de tekening gewoon interessant en daarom zette ik even een reactie neer. Misschien had ik beter iets inhoudelijks kunnen neerzetten.
Heb jij deze tekening zelf gemaakt?
Vanuit een ‘nederige digibeet’ (Uw woorden op Uw plekje @Sjors) klink jij als een dolk.