Ook wij waren verblind, verrast, op het verkeerde been gezet door het onverwacht goede decorum. Het lijkt net echt, en iedereen krijgt het gevoel speciaal te zijn. Is dit communisme? Iedereen speciaal? Ligt hier de ladder gelijk voor allen? True Truman show, False?
Feit is: de enscenering van vreugde, van ontvangst voor de Vreemdeling, van onbeschaamde etalering van blijdschap – hoe opgezet door onzichtbare instanties ook, – ze werkt. En als een boomerang gaat de intentie eerst de lucht in, een metafoor voor pastiche, en keert daarna steeds weer naar datzelfde punt terug: waarom zou ik niet blij zijn als ik dat oblogatior moet, waarom zou ik niet zonder sneeuwketting mijn tocht vervolgen?
Kemerovo is een schandalig vals juweel, maar zo perfect in balans met groteske viezigheid (pas op: deprimerend en misselijkmakend) en vriendelijkheid (pas op: vederlicht in uw hoofd makend van hoofdkussende donsheid), dat men met recht en reden kan hunkeren naar dit residu van onze beschaving, het filter met koffiedik en klodikes – eens je het achter je liet…
Morgen: oostwaarts, oostwaarts!
Reacties (4)
http://video.google.com/videoplay?docid=5154345760455569023&q=kemerovo&ei=ldMgSKiuDI-YigLZq5nKAQ&hl=nl
Hebben ze daar ook hostels?
Toch sla ik graag even over.
Jezus wat een combinatie… die beelden van fascistische knokploegen die mijn pogrom-gen onmiddelijk in de hoogste alarmfase zetten en dan toch weer verderlichte hoofdkussende donsheid in de sneeuw die geheugencelletjes kietelen die herinneringen bewaren van mijn jeugd op het IJsselmeer toen winters nog winters waren. Weet verdomme niet eens meer wat ik nu moet denken.
Is dit communisme?
Nee, Libertair Syndicalisme. En geen slecht woord over Big Bill Haywood! For the OBU!
Ik snap het ook niet. Gast staat gewoon naast hem, doet niets, slaat ie hem zomaar ineens neer? Dan vraag je je toch af waarom?