Dagsluiting – En route and Abakan

sommigen, thuis, durven deken in hokjes. Hier in Siberië is het leven een hok. En of het een weids veld, en of het prairies of perestroyka, steppe of static is – in dit spiegelloze land zie je niets dan jezelf. Een solipsistische droomstaat. Heilstaat van zijn. En route naar Abakan denken we een beer te zien: het is de rus hemzelf, tevreden met werk aan de band.

Alleen de rivier blijft hetzelfde.

Welkom in Abakan. Where you can rest in peace.