Kan even geen link vinden, maar ik meende ergens een bericht voorbij te zien komen dat er in Nederland naar verhouding al veel meer aan bonussen is uitgekeerd dit jaar (ook een getal met 11 cijfers voor de komma).
#2
A/\/DREM
We zien inmiddels dat er in een aantal landen, waaronder Nederland van de gelegenheid gebruik wordt gemaakt om in ieder geval voor de banksector het politieke stokpaardje van de hoge bonussen en salarissen voor “eens en voor altijd” te villen. Het idee is nu inmiddels dat deze bonussen etc. het korte termijn denken en vooral het IK denken binnen de top van bepaalde organisaties (mogelijk) in de hand hebben gewerkt: Het nemen van onverantwoorde risico’s om het ‘rendement’ omhoog te jagen is daar een voorbeeld van.
Wat me opvalt is dat we het nu vooral over de financiële sector hebben. Natuurlijk is het nu overduidelijk geworden dat ’t daar niet klopt. Want zo kun je je nu ook afvragen wat de beweegredenen van ABN AMRO werkelijk waren om de hut te verkopen aan Fortis. Was de fusie ECHT nodig ? Of waren hier persoonlijke belangen in het spel?
Wanneer je die lijn doortrekt kun je je (nu in alle openheid) afvragen wat nu de werkelijke oorzaak was van de ongebreidelde fusiedrift in de zorgsector, waarom KLM verkocht moest worden, etc. Lagen daar alleen bedrijfseconomische motieven aan ten grondslag? of slaat de balans door naar het persoonlijke voordeel?
We hebben bij de banken gezien hoe ’t verschrikkelijk mis kan gaan. Het lijkt mij daarom een uitstekend idee om nu ook eens goed te gaan kijken naar andere bedrijfstakken waarin bijzondere dingen gebeuren die veel impact hebben. Een positieve spin-off van zo’n analyse zou kunnen zijn dat grote organisaties en daarbij zeker die organisaties die tegen het publieke domein aanleunen weer eens evalueren wat hun maatschappelijke doelstelling ook weer was. (Misschien dat dan zaken als continuïteit en werkgelegenheid om een paar ouderwetse waarden van voor de internetbubble te noemen weer eens opgepoetst kunnen worden).
Als dat gebeurt dan zie ik toch weer een winstpuntje ontstaan uit deze kredietcrisis. Want tja… aandeelhouderswaarde als alles bepalende factor is wat mij betreft een beetje uit de mode aan het raken.
Reacties (2)
Kan even geen link vinden, maar ik meende ergens een bericht voorbij te zien komen dat er in Nederland naar verhouding al veel meer aan bonussen is uitgekeerd dit jaar (ook een getal met 11 cijfers voor de komma).
We zien inmiddels dat er in een aantal landen, waaronder Nederland van de gelegenheid gebruik wordt gemaakt om in ieder geval voor de banksector het politieke stokpaardje van de hoge bonussen en salarissen voor “eens en voor altijd” te villen. Het idee is nu inmiddels dat deze bonussen etc. het korte termijn denken en vooral het IK denken binnen de top van bepaalde organisaties (mogelijk) in de hand hebben gewerkt: Het nemen van onverantwoorde risico’s om het ‘rendement’ omhoog te jagen is daar een voorbeeld van.
Wat me opvalt is dat we het nu vooral over de financiële sector hebben. Natuurlijk is het nu overduidelijk geworden dat ’t daar niet klopt. Want zo kun je je nu ook afvragen wat de beweegredenen van ABN AMRO werkelijk waren om de hut te verkopen aan Fortis. Was de fusie ECHT nodig ? Of waren hier persoonlijke belangen in het spel?
Wanneer je die lijn doortrekt kun je je (nu in alle openheid) afvragen wat nu de werkelijke oorzaak was van de ongebreidelde fusiedrift in de zorgsector, waarom KLM verkocht moest worden, etc. Lagen daar alleen bedrijfseconomische motieven aan ten grondslag? of slaat de balans door naar het persoonlijke voordeel?
We hebben bij de banken gezien hoe ’t verschrikkelijk mis kan gaan. Het lijkt mij daarom een uitstekend idee om nu ook eens goed te gaan kijken naar andere bedrijfstakken waarin bijzondere dingen gebeuren die veel impact hebben. Een positieve spin-off van zo’n analyse zou kunnen zijn dat grote organisaties en daarbij zeker die organisaties die tegen het publieke domein aanleunen weer eens evalueren wat hun maatschappelijke doelstelling ook weer was. (Misschien dat dan zaken als continuïteit en werkgelegenheid om een paar ouderwetse waarden van voor de internetbubble te noemen weer eens opgepoetst kunnen worden).
Als dat gebeurt dan zie ik toch weer een winstpuntje ontstaan uit deze kredietcrisis. Want tja… aandeelhouderswaarde als alles bepalende factor is wat mij betreft een beetje uit de mode aan het raken.