De gitarist (na ongeveer 30 seconden in het filmpje). Mozes kriebel!
Dit was op Woodstock, uiteraard.
Los van het zingen (wat ze vanzelfsprekend erg goed doet), is het natuurlijk ook geen straf om naar zangeres Grace Slick te moeten kijken.
Nog wat meer ouwe hippiemuziek van Jefferson Airplane – deze keer met vloeistofdia’s en bonushumor over bananen (Holy Hell Batman!):
Ondanks alles klinkt het toch erg goed.
Reacties (4)
Thanks Jeroen. Van YT nr1 krijg ik de rillingen over mijn lijf. Nr 2 heb ik uitgezet.
Mocht de goede God tóch bestaan, dan vraag ik een reïncarnatie aan om Woodstock mee te maken.
@1:
Bij mij is 2 favoriet.
Staat zelf op mijn usb-stick in het “hoofdstuk” voor “flinke strots”
Voor het geval je niet wil wachten of je wel of niet reïncarneert kun je misschien hier wat tijd mee doorbrengen. (door laten lopen)
:-)
Jeroen:
Dat is Jorma Kaukonen. Mooie glimlach heeft hij in het filmpje.
Ik begrijp “ondanks alles” niet helemaal. Mijns inziens klonk de muziek zoals die klonk door alles wat de muzikanten deden. Stoned als een garnaal of niet, dat is toch van geen belang?
@3: ik heb tevaak zelf meegemaakt dat een medemuzikant zelf vond dat hij iets geniaals had bedacht onder invloed van bepaalde substanties, of dat nu drank of andere drugs waren, en niet zelden was dat ontzettend slecht. Vaak als de, volgens zichzelf, geniale muzikant weer helder was, kon hij de genialiteit er vaak ook niet meer in terughoren. Dat je onder invloed van wat dan ook betere muziek zou maken is dan ook net zo’n valide opmerking als dat je betere muziek maakt terwijl je op 1 been aan het huppen bent.