Van de week kwam ik een filmpje tegen waarin twee bassisten de slap-techniek van Mark King bewonderden. Daar denk ik als niet-muzikant dus nooit over na.
Voor mij was Level 42 gewoon pop, dertien in een dozijn. Niet bijzonder. Zo blijkt maar weer: je bent nooit te oud om te leren.
Reacties (1)
Grappig, ik associeerde Level 42 juist altijd met dat oppervlakkige vertoon van virtuositeit. De eerlijkheid gebiedt wel om erbij te zeggen dat mijn technische vaardigheid altijd een trapje lager heeft gestaan. Of twee. Of drie.