Drs. P, oftewel Heinz Polzer met een ijzingwekkend, dystopisch lied. En zo precies onder woorden gebracht: steeds die vier lettergrepen. Niet meer dan dat. Dat ritme, maakt het naargeestige lot dat wacht, ondanks dat er wat luchtige elementen in zitten, helemaal onontkoombaar en dramatisch.
Het land is moe, de hemel grijs
De wind is koud, zo koud als ijs
Mijn jas is dun, de kleur is vaal
De weg is lang, de boom is kaalMijn rug is krom, en macht is recht
De lucht is vuil,het brood is slecht
De vloer is rot, het dak is lek
De ruit is stuk, het kind is gekLa la la la, la la la la
La la la la, et cetera