Closing Time | Fostercare

Foto: Ted (cc)
Serie:

Aardig donker plaatje van Burial. Bijgaande beeldmateriaal is van The Machinist.

Leuk detail voor de liefhebbers: Burial gebruikt geen sequencers omdat die beats soms te perfect timen, waardoor hij net iets kwijt denkt te raken en het ‘rubbish’ gaat klinken. Zit wel wat in.

0

Reacties (8)

#1 Rigo Reus

Dus Burial gebruikt dus geen sequencers, want wil geen perfect klinkend plaatje, maar waarom klinkt het geheel dan alsof het door drie computers is gehaald?

  • Volgende discussie
#2 DeVrede

@1:

Op het gevaar af de plank mis te slaan…

maar waarom klinkt het geheel dan alsof het door drie computers is gehaald?

Omdat het dat ook is. Afgaande op deze track, want dit is het eerste wat ik van Burial hoor zijn er twee dingen die opvallen: Er wordt gespeeld met de afterbeat van zowel de basskick als de snare/claps/sidestick/whatever. Die verlopen iets, wat het geheel inderdaad veel minder mechanisch maakt. Het tweede wat helpt is dat hij voordurend met de volumes aan het rommelen is, zodat het geheel ook alweer een stuk menselijker klinkt.

Het is waar dat populaire sequencers bijna altijd wel een functie hebben als ‘humanization’, wat hetzelfde beoogt maar waarvan de uitkomst statischer klinkt dan wanneer je, zoals Burial dus blijkt te doen, gewoon wat samples in een wave editor trekt en op het zicht en gehoor je tracks maakt.

Het eindresultaat, in het geval Burial, is een beat die je niet kunt maken als je je moet behelpen met de aan allerlei restricties gebonden programma’s als Fruity Loops.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#3 Christian Jongeneel
  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#4 gronk

@3: ik vroeg me al af of d’r al eens Closing Times dubbel waren gepost.

@1: ik snap eerlijk gezegd niet zo waarom d’r door sommige mensen zo laatdunkend moet worden gedaan over electronische muziek.Ik zie ‘electronica/computers’ voor muziek als instrumenten waarmee je geluiden en ritmes kunt maken die menselijkerwijs niet onder handbereik liggen.

Het lastige daarbij is om met die techniek niet alleen te kunnen componeren, maar om die techniek ook te gebruiken als echt ‘instrument’. Wat je als muzikant wilt kunnen doen is emotie overbrengen, door te spelen met timing en je ‘soundscape’; niet alleen de nootjes of de toonhoogte, maar de hele klank/omhullende van een geluid.

Dat is voor een deel een userinterface-probleem; aan een stel potmeters draaien is niet hetzelfde als een klavier of midigitaar bespelen. Voor een ander deel is het een ‘geluidprobleem’. Toonhoogtes en ‘reverb’ zijn makkelijk te begrijpen parameters, maar hoe noem je de effecten van parameters die een drone beinvloeden?

Natuurlijk heb je mensen die nooit voorbij de standaardsettings van de fabrikant komen. Maar je hebt ook heel veel slungels die een gitaar of piano inspiratieloos misbruiken, of het zoveelste meidenbandje met gitaar en drumstel..

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#5 gronk

F’up to self: dit is een variant op de ‘Oor-vs-dance’-discussie ;-)

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#6 anoniem

Ik heb nog leren programmeren op een analoge computer. Dat waren, zeg maar, synthesizers zonder luidsprekers.

Ik realiseer me nu dat gronk#4 het heeft over het niet analoge deel van de synthesizers. Nog even verder terug gronkie ;)

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#7 gronk

@6: je hebt hetzelfde issue met analoge computers. Als je met modules werkt heb je hetzelfde probleem, alleen dan met heel veel knopjes. En je kunt de settings niet zo makkelijk opslaan/terughalen; da’s een eindeloze hoeveelheid patchkabels herpluggen.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#8 DeVrede

@7:

Er zit wel een enorm verschil in potmeters die worden gedraaid om wat met klankkleur o.i.d. te spelen, of een jongen als dit, die op zijn interne metronoom en zicht het hele zootje in elkaar zet.

  • Vorige discussie