De alternatieve rock en grunge van de jaren 90 heb ik grotendeels overgeslagen. Naar mijn onbescheiden mening: te veel bands met enkele goede nummers als vlag op een modderschuit van heel veel saaiheid. Wat dus niet wil zeggen dat er leuke dingen zijn uitgebracht. Drain STH’s “I Don’t Mind” was een bescheiden hitje bij alternatieve muziekprogramma’s, en is nog steeds goed te pruimen.
Reacties (11)
Heerlijke muziek met bijeffect.
Ik zette hem ietsje harder en binnen enkele seconden stortte er iets in bij de buurvrouw.
Met bands als Nirvana, Urban Dance Squad, Fishbone, Ween, Sublime, Oasis, Presidents of the USA etc. kan je de jaren 90 alternatieve rock moeilijk saai noemen. Wel veel saaie copycats.
@2 Nou ja, smaak en niet twisten enzo, maar ik vind de eerste naam die je noemt (ook als vaandeldrager van het genre) illustratief voor hoe ik naar het genre kijk. Nevermind telt één briljant nummer dat de grote hit werd, een paar aardige nummers, maar als ik de cd van begin tot eind af zou moeten luisteren val ik in slaap.
@3: eens. Een muur van geluid, maar als je die in gedachten wegpelt blijft er bijzonder weinig over wat echt staat.
@4
Terwijl het mij juist zo opvalt, als ik de cd Unplugged in New York beluister, die met die uitgeklede, akoestische, rustige versies, wat voor leuke liedjes het eigenlijk zijn.
@3
Laat ik dat nummer nu juist weer een van de mindere vinden. Het mooie aan veel van de jaren 90 bands was dat men diverse stijlen ging mixen. Verder gaan waar The Clash was gebleven.
Het heeft de beste Nederlandse band aller tijden opgeleverd.
@6 ben nu heel benieuwd welke dat is natuurlijk…
@7: Urban Dance Squad?
@8
Inderdaad. Rage against the Machine is dan bijvoorbeeld als een matige copycat te beschouwen.
@9 ik hield meer van de rustige nummers van UDS: Routine (leuke tekst ook) en A deeper shade of soul.
@5: Hear, hear. Dat is een CD uit die tijd die ik nog regelmatig opzet.