De keuze voor vandaag was eenvoudig, omdat de titel de closing time van gisteren zo mooi samenvat.
Daar waar muzikobeten nogal eens het predicaat “duf” plakken op muziek gemaakt in een orkest-achtige setting met klassieke instrumenten, kan dit voor Michael Nyman nauwelijks van toepassing zijn. Het opvallende kenmerk van Nyman is muziek met klassieke instrumenten maar met een enorme energieke drive, soms bijna ontaardend in schetterende hoempa.
Hier horen we de Michael Nyman Band met Chasing sheep is best left to shepherds, muziek uit de film The Draughtsman’s Contract.
Nyman werd vooral bekend als de huiscomponist van de arthouse films van Peter Greenaway. Zijn muziek sluit uitstekend aan op die films: klassieke aankleding, brutaal, bizar. Ook voor andere films schreef hij muziek, de bekendste is wel The Piano van Jane Campion.
Nyman is naar verluidt ook de uitvinder van de term “minimalisme” in muziek.
https://www.youtube.com/watch?v=nfP0u_zf3EE&feature=youtu.be
Reacties (2)
Naar verluiDT denkt Philip Glass daar anders over:
“It is unclear where the term minimal music originates. Steve Reich has suggested that it is attributable to Michael Nyman, a claim two scholars, Jonathan Bernard and Dan Warburton, have also made in writing. Philip Glass believes Tom Johnson coined the phrase.”
Ja, Peter Greenaway.
The Cook, the Thief, His Wife and Her Lover.
En nu kan ik me af gaan vragen waarom ik – de muziek horend en je stukje niet lezend – denk aan die film en niet aan de componist of een andere film van Greenaway. Het antwoord: de indruk die die film maakte en de klaarblijkelijke uitwisselbaarheid van de muziek.
Dat laatste zie ik als een kwaliteitsgebrek.
Heb ik overigens bij Purcell puur ook last van.