Closing Time | Beethoven Waldstein sonate

Foto: Ted (cc)
Serie:

Te weinig, veel te weinig klassieke muziek in Closing Time. Om te voorkomen dat we belanden in de top-weet-ik-veel van populairste klassieke deuntjes, luisteren we hier naar een werkje dat minstens zoveel hitpotentie heeft als Für Elise, de Vijfde en Alle mensen vreugdevol solidair.

We hebben het over Beethoven, componist van heel wat klassieke hits. De Waldstein sonate (1804) voor piano staat bekend als een uitdaging voor pianisten. Maar later schreef hij nog uitdagender stukken. Zijn piano Sonate No. 29, bekend als ‘Hammerklavier’ (1818) doet wellicht een nog groter beroep op de technische vaardigheden van pianisten.

Voor wie er in is geïnteresseerd: vergelijk bovenstaande uitvoering eens met die van Daniel Barenboim (kijk en luister hier), of die van Lucas Jussen (een van de broertjes Jussen).

De Waldstein sonate staat in C-majeur. Daar zou u vrolijk van moeten worden.

Reacties (7)

#1 beugwant

Altijd een verademing wanneer een uitvoerder de bladmuziek niet meer nodig heeft.
Want als je het temperament van Von Heetboven er echt in legt, verfrommel je dat toch tot een prop.

  • Volgende discussie
#2 Rigo Reus

Ik ben altijd zo geimponeerd door dat hoge tempo waarmee die vingers feilloos (denk ik, maar wat weet ik ervan) over de toetsen jagen.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#3 Hans Custers

Het ligt aan mij, ik weet het, maar ik word altijd een beetje zenuwachtig van zoveel noten per seconde. Desalniettemin ben ik het helemaal eens met de openingszin:

Te weinig, veel te weinig klassieke muziek in Closing Time.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#3.1 beugwant - Reactie op #3

De contrabassist in Der Kontrabaß van Süskind houdt ook niet zo van die volgekalkte bladzijden. Dat lost hij op zijn eigen manier op…

#3.2 Hans Custers - Reactie op #3.1

Zou het een bassistenkwaal zijn?

  • Volgende reactie op #3.1
#3.3 Rigo Reus - Reactie op #3.1

Ik was een aantal jaar geleden tijdens de boekenweek bij een interview met Marieke Lucas Rijneveld, toen hij nog een zij was. En de inleidster van die avond presteerde het om de afloop/plot van de roman ‘De avond is ongemak’ te verklappen: de hoofdpersoon maakt er een eind aan om zelf in de vrieskist te gaan liggen en het deksel dicht te doen: dag, wereld. Bedankt, dacht ik, dat boek hoef ik dus ook niet meer te lezen. Wat een onnozelheid.
Maar dat boek van Süskind was ik toch niet van plan te lezen, dus kun je vertellen wat die bassist met die partituur deed?

  • Vorige reactie op #3.1
#3.4 beugwant - Reactie op #3.3

Met de partituur zelf doet hij eigenlijk vrij weinig. Der Kontrabaß is een (erg succesvolle) eenakter.
Dus je hebt het niet in een avond uit, het is een avond uit (moet zelfs voor tienen te doen zijn).