Ambitious Lovers bestond uit Arto Lindsay en Peter Scherer. Met name Lindsay was destijds (eind jaren 80) berucht vanwege z’n bijkans onluisterbare dissonante noiserock, maar met Ambitious Lovers wilden ze een poging doen om meer toegankelijk werk te leveren door hun eerdere geluidsavonturen te koppelen met pop, art-rock, funk en Braziliaanse Bossa Nova.
Zeven albums moesten er verschijnen, naar de zeven doodszonden. De band kon echter buiten de officiele muziekcritici niet rekenen op veel enthousiasme, en na drie albums (Envy, Greed en Lust) gaven ze er de brui aan. Waarna ze natuurlijk wel solo en in wisselende andere samenstellingen verder gingen, maar da’s een ander verhaal.
Ondanks het gebrek aan succes had Ambitious Lovers toch een uniek, eigen geluid, met name daar waar ze wat avontuurlijker werden. Zoals op Too far…
Reacties (1)
“Koppelen aan” of “combineren met”, make up your mind.
“Doodzonden” ipv “doodszonden”.
Eindredactie, anyone?
(Ja, ik ben een zeikerd.)