Het is een oude muzikantenwijsheid: een band is nooit beter dan zijn drummer. Met een slechte drummer wordt het nooit wat, zelfs als bestaat de rest van de band uit briljante muzikanten. En een clubje matige muzikanten met een goede drummer kan best een goede band zijn.
Nu wil ik niet zeggen dat de andere bandleden van 16 Horsepower matige muzikanten zijn. Maar de intensiteit van 16 Horsepower heeft David Eugene Edwards in zijn latere projecten nooit meer gehaald. En dat zou toch wel eens te maken kunnen hebben met de ritmesectie: de geweldige drummer Jean-Yves Tola, met functionele ondersteuning van bassist Pascal Humbert.
Reacties (3)
Nooit naar de White Stripes geluisterd? Of dat bandje uit Liverpool?
@1
Een goede drummer (of andere muzikant) is voor mij niet hetzelfde als een virtuoze drummer (of andere muzikant). Sterker nog: ik vind heel veel virtuozen helemaal niet zo goed. Omdat ze vervallen in vertoon van virtuositeit, wat ten koste kan gaan van muzikaliteit.
Voor mij zijn Meg White en Ringo Starr prima drummers. Die helemaal op hun plek waren in de bands waar ze speelden, en die precies deden wat er nodig was. De muziek van die bands zou nooit gewerkt hebben met iemand die zo nodig virtuoos zou willen zitten wezen.
En helemaal zonder drummer?
Dik twee weken terug naar ‘Risha’ geweest, een project van Edwards (stem, gitaar) met Alexander Hacke (bekend van Einstürzende Neubauten) achter een tafel vol knopjes. Misschien dat mijn verwachtingen te hoog waren, of de verkeerde richting op gingen (anderen gingen aardig uit hun dak), maar ik heb het als een geluidsbrei ervaren.
Een flink contrast met dat beroemd geworden -en slagwerkrijke- concert van WovenHand in Maria Roepaen (2010), waar ik een van de gelukkige 300 aanwezigen was.