Het afluisterschandaal breidt zich uit: nu blijkt dat de Britten massaal internet aftapten en zaken aan NSA doorgaven
, door
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Foto:
Michael Fleshman (cc)
Edward Snowden and the globalisation of whistleblowing
, door
ANALYSE - Edward Snowden performed an act of great bravery, Annie Machon says, but the old media reporting the story act as a bottleneck for the free flow of information.
I have held back from writing about the Edward Snowden NSA whistleblowing case for the last week — partly because I was immersed in the resulting media interviews and talks, and partly because I wanted to watch how the story developed, both politically and in the old media. The reaction of both can tell you a lot.
That does not mean that I did not have a very positive response to what Snowden has done. Far from it. The same night the story broke about who was behind the leaks, I discussed the implications on an RT interview and called what he did Whistleblowing 2.0.
Why did I say that? Well, it appeared from his initial video interview with The Guardian that he had learned from previous whistleblowing cases: he had watched the media and carefully chosen a journalist, Glenn Greenwald, with a good track record on the
relevant issues who would probably fight his corner fearlessly; his information clearly demonstrated that the intelligence agencies were spinning out of control and building surveillance states; he carefully chose a jurisdiction to flee to that might have the clout to protect him legally against the wrath of an over-mighty USA; and he has used his internet and media savvy to gain as much exposure and protection as quickly as possible.
Foto:
Hannes De Geest (cc)
Regime
, door
OPINIE - We weten sinds gisteren dat het Koninkrijk der Nederlanden vindt dat er mannen aanwezig moeten zijn bij de van staatswege bevolen aanranding van een getraumatiseerde vluchtelinge. Voor de veiligheid. Zijn de heren bang dat vrouwen alleen niet hard genoeg zijn om een gelukszoekster uit elkaar te trekken? Dat er mannen bij moeten zodat de vrouwen zich niet willen laten kennen?
Dat zou duiden op een besef, ergens, dat wat er in de Nederlandse vreemdelingendetentie gebeurt, totaal onacceptabel is. Totaal onacceptabel is ook het antwoord van Diederik Samsom. Voortaan alleen nog cel voor criminele en agressieve asielzoekers, linkt hij. Want, Samsom? Die hebben geen mensenrechten? Die mogen op menonterend botte wijze worden mishandeld? Het probleem, beste Samsom, is niet dat ook onschuldigen een gevangenisregime krijgen opgelegd. Het probleem is het regime zelf en de mensen die het ten uitvoer brengen.
Het kan me niet bommen wie je in detentie hebt, Samsom, al is het Beate Zschäpe zelf. In een rechtsstaat gaan we zo niet met mensen om. Dat je als een laffe hond het probleem denkt op te lossen door minder mensen van staatswege te laten aanranden, mensen waarvan je makkelijk kunt zeggen dat ze er om vroegen omdat ze crimineel en/of agressief waren, toont dat je alleen maar geïnteresseerd bent in de politieke consequenties. Want wie bekommert zich om agressieve, criminele asielzoekers? Geen hond. En wie controleert straks wat precies “agressief” wordt genoemd? Geen journalist. Hoe wij asielzoekers behandelen, is sowieso volledig onttrokken aan democratische controle dus politiek zit je veilig.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Nieuwe NSA-onthullingen: NSA kan vrij makkelijk Amerikaanse data bewaren
, door
De NSA kan vrij makkelijk Amerikaanse data bewaren. Daarvoor is, in tegenstelling tot wat Obama beweert, geen aparte vordering nodig. Saillant is ook dat alle data van overzeese advocaten en hun klanten bewaard mag worden.
Foto:
copyright ok. Gecheckt 11-03-2022
Politie niet klaar voor kentekenherkenning
, door
ANALYSE - Als het aan minister Opstelten ligt, kan de politie binnenkort op grote schaal kentekenherkenning in gaan zetten. Een wet die dat mogelijk maakt, wordt momenteel door het parlement geloodst. Maar de technische uitvoering laat nog wel even op zich wachten.
Stel: je rijdt met je auto van het Museumplein in Amsterdam naar de Kop van Zuid in Rotterdam, als het verkeer meewerkt een rit van een uur. In dat uur wordt het kenteken van je auto zeker twintig keer gelezen en geregistreerd door een ‘slimme’ ANPR-camera. ANPR staat voor Automated Number Plate Recognition, oftewel kentekenherkenning. Mogelijk wordt je straks negentig keer gescand, want de politie wil het arsenaal ANPR-camera’s flink uitbreiden.
De laatste vijf jaar is in relatieve stilte een netwerk van ruim 1600 ANPR-camera’s langs de Nederlandse wegen opgehangen: de meeste in het kader van ‘verkeersmanagement’ en een paar honderd voor de politie en Marechaussee. De politietop en het ministerie van Veiligheid en Justitie hebben grote ambities. De opsporing van misdrijven is enorm gebaat als bekend is waar verdachte auto’s zich bevinden en bevonden. Sterker nog, op termijn kan de politie zelfs met profielen gaan werken die voorspellen welke auto’s verdacht zijn.
Belangrijk is dan wel dat informatie over verdachte voertuigen tussen korpsen wordt gedeeld en dat de registraties door ANPR-camera’s worden bewaard. Voor het delen is in 2008 een landelijk bureau ANPR ingevoerd dat als een centrale ‘backoffice’ fungeert. Voor het bewaren van de registraties wordt thans een wet door het parlement geloodst. Daarmee kunnen alle gescande kentekens van verdachte en onverdachte voertuigen vier weken worden bewaard.
Foto:
Gerard Stolk (cc)
De blote dijen van AIVD of wat er schuil gaat achter die dekmantels
, door
ANALYSE - Niet eens zo lang geleden schoof de dekmantel van de AIVD ten aanzien van activiteiten jegens Nederlandse journalisten onthullend hoog op. De Telegraaf had een klacht ingediend bij het Europese Hof nadat journalisten van de krant door de geheime dienst onder surveillance waren geplaatst. Ze hadden staatsgeheimen in handen en dat rechtvaardigde volgens de AIVD ook voor de geheime dienst ‘bijzondere middelen’ om de journalisten in de gaten te houden. En dat mocht dus niet, aldus een kekke samenvatting van de verantwoordelijk minister van Binnenlandse Zaken, Plasterk (PvdA) in november 2012.
Het EHRM komt unaniem tot het oordeel dat de inzet van bijzondere bevoegdheden door de AIVD tegen de Telegraafjournalisten een schending oplevert van artikel 8 van het Europees Verdrag tot bescherming van de Rechten van de Mens en de fundamentele vrijheden (EVRM) (privacy) en artikel 10 EVRM (recht op vrije meningsuiting en informatievergaring); de strafvorderlijke inbeslagneming van documenten bij De Telegraaf acht het Hof (in meerderheid; vijf tegen twee) in strijd met artikel 10 EVRM.
En waar in Amerika volgens de meeste betrokkenen zowel PRISM als het afluisteren van journalisten bij AP zijn gemeld bij (geheime, dat wel) commissies en ook het Congres (in select gezelschap, dat ook weer) ervan af wist, mist dergelijk (en degelijk) toezicht in Nederland. De geheime dienst onderwierp zonder last en ruggespraak Nederlandse journalisten aan een streng beleid van toezicht.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Hoe de wielerjournalistiek wegkeek
, door
Mooie aflevering van Human/Argos Medialogica over de wielersport. Kritische journalisten werden bedreigd, volgzame beloond. Voor wie niet dol is op Mart Smeets een aanrader.
Foto:
Ethel en Julius Rosenberg na hun veroordeling. Foto commons.wikimedia.org
De zaak Rosenberg
, door
ACHTERGROND - Zestig jaar geleden werden Julius en Ethel Rosenberg in de Sing Sing-gevangenis in New York geëxecuteerd. Twee jaar eerder waren ze veroordeeld wegens spionage voor de Sovjet-Unie. De Rosenbergs hebben beide tot het laatst toe volgehouden dat ze onschuldig waren. Zowel Amerikaanse als Russische bronnen tonen aan dat Julius in de jaren veertig informatie heeft doorgespeeld naar de Russen. De waarde van die informatie is altijd omstreden geweest. Het proces tegen de Rosenbergs vond plaats op het hoogtepunt van de Koude Oorlog, tijdens de Korea-oorlog en vlak nadat was gebleken dat ook de Sovjet-Unie over atoomwapens beschikte. In de Verenigde Staten werd onder leiding van senator Joe McCarthy een heksenjacht gevoerd tegen communisten, en iedereen die daar ook maar een beetje in de buurt kwam. In het proces werd het echtpaar er van beschuldigd rechtstreeks verantwoordelijk te zijn voor de dood van Amerikaanse soldaten op het Koreaanse slagveld.
Julius en Ethel Rosenberg zijn veroordeeld volgens de nog altijd van kracht zijn de Espionage Act uit 1917. Ze zijn de enigen die ooit op grond van deze wet ter dood zijn gebracht.
Naast de Rosenbergs stond een aantal andere van spionage verdachte communisten terecht, waaronder Ethel’s broer David Greenglass, die in Los Alamos werkte aan de atoombom. Zijn getuigenis en die van zijn vrouw Ruth waren met name belastend voor Ethel Rosenberg. Volgens David en Ruth had Ethel haar broer op verzoek van Julius aangeworven als spion. En zij zou ook documenten voor Julius hebben overgetypt. David heeft later toegegeven dat hij over de betrokkenheid van Ethel heeft gelogen. Hij deed het voor zijn vrouw en kinderen, zei hij, en hij wist niet dat zijn zus de doodstraf zou krijgen. Ook FBI-chef Hoover wist volgens zijn biograaf dat Ethel onschuldig was. De doodstraf was een drukmiddel om Julius te bewegen zijn netwerk te onthullen. Het echtpaar heeft zich tot op het laatst tegen deze druk verzet en bleef volharden in zijn onschuld aan de ten laste gelegde atoomspionage. De andere verdachten legden bekentenissen af en kregen gevangenisstraffen.
‘Engeland bespioneerde G20-delegaties’
, door
Oeps…
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.