Buiten werktijd werken

Sargasso start vandaag de nieuwe rubriek De Praktijk, waarin vakmensen vanaf de werkvloer berichten over hun werk, de samenleving, dilemma’s en politiek. De rubriek verschijnt voorlopig wekelijks. De auteurs zijn vakmensen die openhartig zullen berichten en daarom vaak onder pseudoniem schrijven. Vandaag de eerste aflevering over Tandarts, geschreven door zijn assistent, die probeert te laveren tussen plicht en service.

Durf maar eens nee te zeggen. Als de agenda al tot 20.00 vol zit en patiënt met pijn belt. Als een patiënt blijft volhouden dat er een afwijking in haar mond zit terwijl de problemen tussen haar oren zitten. Als een patiënt dringend behandeld moet worden, maar er nog drie rekeningen openstaan.

Veel dilemma’s bij De Tandarts draaien om nee. En nee zeggen is voor hem niet altijd even makkelijk. In zijn opleiding is hem namelijk geleerd dat je een zorgtaak hebt, een zorgplicht zelfs. En daar heb je je aan te houden, zeker in genoemde gevallen. Nu is deze tandarts er ook nog eentje die veel over heeft voor zijn patiënten en dus niet echt resoluut nee zegt. Hij is geen tandartsfabriek, maar een eenvoudige eenmanspraktijk. Er zijn dan ook voorbeelden in overvloed waarin hij eigenlijk nee zou moeten zeggen.

Behandel je patiënten ver buiten je eigen werktijden zodat zij geen vrij hoeven nemen bijvoorbeeld? De Tandarts heeft daar al een oplossing voor gevonden: op zaterdag zijn patiënten ook welkom. Maar, die zaterdagen zijn mateloos populair en ver van te voren volgeboekt en dus niet altijd toereikend.

De Tandarts, en ik ook, vindt dat werkende patiënten niet van hem hoeven te verlangen dat hij na acht uur ’s avonds aan het boren is. Iedereen moet gewoon vrij vragen (en krijgen) voor een tandartsbezoek. Het is heel simpel: als je ziek bent krijg je vrij. Met een rare moedervlek, een scheurtje in een meniscus of een gaatje in je kies kun je allemaal prima werken, maar als je ervoor moet worden behandeld vraag je zonder problemen vrij. Waarom dan niet voor een tandartsafspraak? Met een flink ontstoken kies kan een werknemer zomaar twee dagen uit de running zijn, terwijl hij met het preventief vullen van een gaatje hooguit twee uur van zijn plek is.

Bij sommige werkgevers is er zo’n taboe op ziek zijn of vrij vragen, dat ze de tandarts onder druk zetten om buiten zijn gebruikelijke werktijden te behandelen. En toch zeg je niet zomaar nee tegen een patiënt. Niet eens uit financieel gewin, de zaken gaan meer dan prima. Maar als de patiënt zijn zin niet krijgt, kan het zomaar zijn dat hij helemaal niet komt. Met alle tandheelkundige gevolgen van dien: de kiespijn dient zich onverwacht aan, bij voorkeur ’s avonds. Dan maar weer ruim na 20.00 nog aan het werk.

Noot van de redactie: we zijn nog steeds op zoek naar vakmensen, in het bijzonder advocaten, politiemensen, verzorgenden. Zie een oproep hier.