BRIEF - Het leek wel alsof de hoofdredacteur van Nieuwe Revu bij Pauw en Witteman tot een nieuw inzicht kwam. Was hun anti-mediacode-actie dan toch niet zo principieel?
Beste Erik Noomen,
De in 2005 ingestelde mediacode lijkt te impliceren dat de leden van het Koninklijk Huis meer recht hebben op privacy dan de rest van het volk. Als ik me in de openbare ruimte begeef, mag ik worden gefotografeerd en die foto mag worden gepubliceerd. Hetzelfde geldt voor publieke figuren als ministers of popsterren, maar dus niet voor leden van het Koninklijk Huis. Een vreemde situatie, die terecht af en toe ter discussie wordt gesteld.
Het past bij de identiteit van Nieuwe Revu om opzettelijk de mediacode van het Koninklijk Huis te breken, zoals uw blad deze week deed. Het is erg nobel en principieel dat Nieuwe Revu de nek durft uit te steken om die code door een rechter te laten toetsen. Of was het eigenlijk toch gewoon een goedkope publiciteitsstunt, die bovendien nog eens slecht was uitgevoerd?
Kwade tongen beweerden dat het Nieuwe Revu er niet om te doen was om een discussie op gang te brengen, maar om ordinair te scoren over de rug van een negenjarig meisje. Uw rechtvaardiging was dat Amalia ‘slechts een hartslag verwijderd is van het koningschap’ en daardoor dus wel degelijk relevant. Dat was niet alleen clichématig, maar ook nog eens niet waar – aangezien ze minderjarig is – maar ik besloot u het voordeel van de twijfel te geven.
Wat uw intentie ook is geweest; de mediacode-discussie kwam op gang. Met een koningsgezinde collega kwam ik al snel uit op het compromis dat de code voor de Koninklijke kinderen nog niet zo gek is, aangezien hij hen een relatief onbezorgde jeugd garandeert. Voor de volwassenen, inmiddels weerbaar genoeg, zou de code overboord kunnen. We hadden ongeveer vijf minuten nodig om deze conclusie te bereiken.
Mijn grote held Maarten van Rossem bereikte dezelfde conclusie in eenzelfde tijdsbestek nadat hij u en Sandra Schuurhof een tijdje had aangehoord bij Pauw en Witteman. U zat instemmend te knikken terwijl hij zijn standpunt onderbouwde. Dat was vreemd, want als u het inderdaad met hem eens was, waarom had u dan foto’s van Amalia gepubliceerd, en niet van Willem-Alexander of Máxima? Het leek wel alsof u tot een nieuw inzicht kwam. Was uw anti-mediacode-actie dan misschien toch niet zo principieel?
Het antwoord daarop gaf u een dag later zelf. U schreef dat het plaatsen van de foto’s van Amalia ‘misschien niet het beste idee ooit was.’ Dapper om toe te geven, dat wel, maar u ontmaskerde daarmee wel uw eigen artikel als een banale poging tot scoren. Bovendien betekent het dat u als hoofdredacteur niet veel waard bent, want de hele zogenaamd nobele actie was dus totaal ondoordacht.
Als je dit soort ondoordachte kunstgrepen nodig hebt om gelezen te worden, ben je een stervend blad. Een terecht stervend blad. De conclusie van een turbulent weekje voor Nieuwe Revu is dat zowel het blad als u persoonlijk een behoorlijk slechte beurt hebben gemaakt. Ik ben benieuwd hoe lang dat nog goed gaat.
Groeten,
Boudewijn.
Reacties (13)
Eh, nee toch? Iets met portretrecht.
http://lmwtfy.de/?l=nl&q=portretrecht
@1 en @2, Portretrecht werkt alleen als je een “redelijk belang” kan aanvoeren als geportretteerde. En de lat daarvoor ligt nogal hoog. Een gemiddelde burger (niet zijnde een bekende Nederlander of een lid van het koninklijk huis) zal moeite moeten doen om daar aanspraak op te kunnen maken.
Overigens vond ik Van Rossem (ook mijn held) bij P&W niet zo heel erg sterk. Hij stelde voor om Amalia zolang ze kind is met rust te laten. Maar ze is natuurlijk niet alleen maar kind, ze is ook “Prinses der Nederlanden” en vanaf morgen “Prinses van Oranje”. Ze geniet daardoor privileges waarvoor best iets mag worden terugverlangd. Ze zal sowieso gedurende haar hele leven meer dan ruimschoots worden gecompenseerd voor alle ongemakken van haar jeugd. En voor het feit dat ze nooit eigen loopbaankeuzes zal mogen maken.
Als we het ongepast vinden om een kind zó te belasten dan is daar een eenvoudige oplossing voor. Maar daar wil oranjegek Nederland niets van weten.
@5 – Wat is precies het maatschappelijk belang van publicatie van een foto van een foto met Amalia die hockey speelt?
Van een kind van negen jaar? Het lijkt me dat zij die afweging nog niet kan maken. Dan zou ze op haar negende troonsafstand moeten doen, in ruil voor haar privacy.
@5:
Die vraag zou niet gesteld worden als het een willekeurige andere negenjarige betrof. Dan zou je slechts denken: “leuk, een foto van een kind dat hocky speelt”, of misschien: “waarom moet dat kind herkenbaar op de foto?”
En in het laatste geval is het antwoord opnieuw: omdat het Amalia is, onze toekomstige koningin. Niet zomaar een kind dus.
Natuurlijk kan ze dat niet. Sterker nog: die afweging zal ze haar hele leven niet kunnen maken dus daar kan ze dan alvast aan wennen. Nogmaals, ze wordt er ook flink voor gecompenseerd. Juist omdat ze niet vrij is of zal zijn.
Wat dat allemaal betekent zal ze nu nog niet overzien, maar haar ouders natuurlijk wel. Dus als ze jeugdtrauma’s oploopt dan kan ze daar later, net als iedereen, haar ouders de schuld van geven.
Nar mijn idee moeten bladen als Nieuwe Revu, Privé en ander bedrukt wc-papier wat voorzichtiger worden.
Bij een inval van BVD zou wel eens kunnen blijken, dat ze Kamerleden omkopen, om de monarchie in stand te houden om die stupide verhaaltjes te kunnen blijven schrijven ;-)
@5: Wat is dat, pap, troonopvolgster? Na de uitleg van W.A. pruilde ze: Dat is helemaal niet leuk! Ik wil morgen ook koning worden!
Riooljournalistiek van de nieuwe revu moet je ook gewoon niet willen lezen. Dit is geen toetsen, dit is een wanhopige actie voor wat publiciteit.
Of ze koningin wordt moeten we nog maar afwachten maar er zijn ook nog de rechten van het kind (artikel 16 gaat over privacy).
@10: Dat haar rechten als kind worden geschonden is overduidelijk. Maar hoe vreselijk is dat werkelijk als je het vergelijkt met de wijze waarop de rechten van andere kinderen in de wereld geschonden worden? Die daar bovendien niet vorstelijk voor worden gecompenseerd.
Mind you: ik vind natuurlijk ook dat het niet deugt wat “we” Amalia allemaal aandoen. Maar dat is nu eenmaal inherent aan de het systeem van monarchie en erfopvolging.
Ongelukken daargelaten lijkt het me wel vrij zeker dat ze koningin zal worden. Het zou natuurlijk kunnen dat ze ondanks alles opgroeit tot een weldenkende dame die het koningsschap principiëel afwijst. Dat zou erg mooi zijn. Het zou net zo makkelijk kunnen dat ze opgroeit tot een onmogelijk narcistisch kreng waar niets mee te beginnen valt. Waar geen ministerpresident de verantwoordelijkheid voor wil nemen. En dat dàt uiteindelijk de doodslag betekent voor de monarchie.
Lijkt me eerlijk gezegd een even goede oplossing. Go Amalia!
Ik ben het zeker met Olav eens maar het zou zo moeten zijn dat de rechten voor het kind voor elk kind moet gelden en dat de Nieuwe Revu daar zich geen zak van aantrekt, daar gaat het mij om.
Dit geldt overigens voor meer zaken natuurlijk, de rechten van de mens, haha, wordt op alle fronten geschonden (ook in NL) en daar horen we niets over.
En afgezien daarvan: kinderen zijn ook mensen dus het is op papier wel mooi maar de praktijk is anders.
Politiek doet wel kwalijker zaken jegens de kroonopvolging momenteel.
Wat Nieuwe Revue doet is relatief onbeduidend.
Er op reageren is je af laten leiden van wat echt belangrijk is helder te hebben in de rol, rechten, plichten, diensten, wederdiensten tussen koningshuis en land/volk, en hoe zich dat verhoudt tot wat de media met land/volk voor zouden moeten hebben, en wat de politiek voor zou moeten hebben.