Bouwen voor de toekomst

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
, , Serie:

Op weg naar duurzaamheidIn onze rubriek Op weg naar duurzaamheid verkennen we oplossingen voor milieuvraagstukken naar aanleiding van de documentaireserie Earthrise van Al Jazeera. Deze week: futuristische aardeschepen in de woestijn van Nieuw-Mexico en nieuw leven in het Aralmeer.

‘Aardeschepen’

Het is een verzameling nogal ongewone gebouwen, de earthships in de woestijn van Nieuw-Mexico. Duurzame, zelfvoorzienende gebouwen, gemaakt van kringloop- en natuurlijke materialen, niet aangesloten op bestaande netwerken voor elektriciteit en water. Ze zijn het werk van de radicale architect Mike Reynolds, een man met een missie: aantonen dat écht groen ontwerpen kan.

Centraal in zijn ontwerp staat het concept thermische massa: de muren worden gebouwd van oude autobanden die met grond gevuld worden. Daardoor is het mogelijk de temperatuur te beheersen: de muren houden de huizen koel in de zomer en warm in de winter. Zon en wind leveren de energie, water wordt vier keer gebruikt en gefilterd door planten. Elk huis verbouwt zijn eigen voedsel. Het ideale aardeschip is volledig koolstofneutraal.

De basisuitvoering van zo’n aardeschip is aardbevingsbestendig, kan in een mum van tijd gebouwd worden met lokaal afvalmateriaal, voor zo’n 4000 dollar. Reynolds’ team bouwt op verzoek ook huizen in rampgebieden, bijvoorbeeld op de Andaman Eilanden na de tsunami in 2004 en op Haïti na de aardbeving in 2010. Al bouwend leert hij de lokale bevolking de vaardigheden aan om zelf dit soort huizen te bouwen.

Een boeiende kennismaking met de man die lang gezien werd als een excentrieke randfiguur, maar tegenwoordig als een visionaire groene architect.

Aralmeer

Het is een planologische blunder van formaat. Het Aralmeer in Centraal-Azië was ooit een van de grootste meren ter wereld. In de jaren zestig besloot de Sovjet-Unie echter tot een grootschalige aanpak van de landbouw in het Aralgebied. Om al die gewassen, waaronder de waterintensieve en veel gif gebruikende katoenteelt, te kunnen irrigeren, besloot men het water van de twee aanvoerrivieren Syr Darja en Amu Darja om te leiden naar duizenden irrigatiekanalen. Daardoor kromp het Aralmeer drastisch en uiteindelijk raakte het zelfs opgesplitst in twee delen. Havens vielen droog, de vissen stierven, de visindustrie stortte in, het hele gebied verziltte.

Met steun van de Wereldbank blaast Kazakhstan het Aralmeer nu weer nieuw leven in. Het water van de rivieren wordt evenwichtiger verdeeld tussen het meer en de landbouw. De dam in de Syr Darja rivier laat meer water door dan in het verleden. Bij het meer zelf werd een nieuwe dam aangelegd, waardoor het meer weer groter wordt. Daarmee keert ook de vis terug, geholpen door kweekprogramma’s, en daarmee ook de vissers.

Het project heeft één groot nadeel: de nieuwe dam in het Noordelijke Aralmeer snijdt de watertoevoer vanuit de Syr Darja naar het Zuidelijke Aralmeer compleet af. Een keuze tussen twee kwaden.

Sargasso is benieuwd naar uw suggesties om onze milieuproblemen aan te pakken. Kent u mooie initiatieven die meer aandacht verdienen, plaats ze dan in de reactieruimte.

Reacties (11)

#1 Perik

Hier komen nogal wat initiatieven vandaan. Minder op het gebied van wonen, wel op het gebied van voedselvoorziening. Linkje. Het verschil met bijvoorbeeld de instituten uit Wageningen is dat veel universiteiten in de VS maatschappelijke initiatieven opzetten – tot en met basiscursussen susntainable stadstuinbouw – en dat naadloos combineren met het wetenschappelijke werk.

  • Volgende discussie
#1.1 Johanna - Reactie op #1

Link werkt helaas niet

#1.2 Perik - Reactie op #1.1

Oei, sorry.
Universiteit van Arizona. Van woestijntuinbouw tot verticale stadstuinbouw.

http://extension.arizona.edu/maricopa

http://ag.arizona.edu/ceac/

#2 Perik

Nog een tip dichter bij huis: geothermie. Tomaatjes telen op aardwarmte gaat het dit jaar helemaal worden.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#2.1 Johanna - Reactie op #2

Interessant initiatief!

#3 jeanclaude

Hoe zou het nu komen dat in gepraat over milieu problemen de overbevolking van dit planeetje systematisch wordt doodgezwegen ?

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#3.1 Perik - Reactie op #3

Dat wordt niet doodgezwegen hoor. Maar het is wat lastig om tot overeenstemming te komen teneinde de planvorming daaromtrent in de richting van de uitvoerende fase te trekken.

Zo kun je qua miljeu hele grote stappen maken door de mensen uit landen die veel energie gebruiken, slordig met voedsel omgaan en veel CO2-uitstoten een halt toe te roepen. Als je de mensen uit de top 3 (China, VS, EU) opruimt, kan de aarde nog fiks wat jaren mee.

#3.2 jeanclaude - Reactie op #3.1

Mijn idee is dat als er een probleem is dat je eerst de feiten onder ogen moet zien.
Dan lijkt me dat dit planeetje zwaar overbevolkt is.
Ook wie van mening is dat dat niet zo is zal toch onder ogen moeten zien dat de huidige bevolkingsgroei eens tot stilstand zal moeten komen, anders hebben we alleen nog staanplaatsen.
Hoe dat bereikt moet worden zonder catastrofes, oorlogen, ziektes, hongersnoden, die weinig mensen willen, zie ik ook niet, maar feiten niet onder ogen zien leidt tot niets.

#3.3 Johanna - Reactie op #3.2

Ik zou wel benieuwd zijn wat jij dan zou voorstellen, de feiten onder ogen ziende. Neem je daar dan ook in mee dat in veel landen het geboortecijfer al drastisch gedaald is en nog steeds verder daalt?

  • Volgende reactie op #3.2
#3.4 Huub - Reactie op #3.2

Deze feiten onder ogen ziende, hoop ik dat je ook een oplossing aan kan dragen voor deze problematiek.

Ik stel me iets voor in de trant van: iedere tweede geborene op elke weekdag wordt gedood, alsmede iedere 10 oudsten van 100 inwoners. Met dat twee fronten beleid zouden we de overbevolking op korte termijn kunnen terugdringen.

Om een en ander te controleren, stel ik de caviapolitie voor. Die zou eventueel ook voor de executies verantwoordelijk kunnen zijn.

  • Vorige reactie op #3.2
#4 A. de Man

“Het project heeft één groot nadeel: de nieuwe dam in het Noordelijke Aralmeer snijdt de watertoevoer vanuit de Syr Darja naar het Zuidelijke Aralmeer compleet af. Een keuze tussen twee kwaden.”

Een keus die voor de Kazachstaanse overheid vast niet moeilijk te maken was. Waarom zou die het Oezbeekse zuiden van het voormalige meer steunen?

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie