Bossen in de uitverkoop: risico of kans?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Brazilië, Groot-Brittannië en Nederland: zomaar drie landen waar de overheid onlangs heeft besloten bos te verkopen aan private partijen. De twee Europese overheden handelen uit accuut geldgebrek. In Brazilië -dat nauwelijks getroffen is door de economische crisis- ligt het anders: daar hoopt de overheid met de verkoop het bos juist beter te beschermen. De nieuwe eigenaren mogen er hout uit halen maar moeten het bos wel duurzaam beheren. Op deze manier wordt in Brazilië 1 miljoen hectare bos in de verkoop gedaan wat anders ten prooi zou vallen aan ‘onvermijdelijke’ illegale houtkap.

Alhoewel de situatie in Europa en Latijns-Amerika totaal verschillend is hoeft in beide gevallen de verkoop het bos niet te schaden. Natuur in privaat bezit is vaak beter beschermd dan in overheidshanden waar het ten prooi valt aan de tragedy of the commons. Ook de Britse National Trust is die mening toegedaan en ziet juist kansen als natuurorganisaties tenminste kunnen toezien op wie de nieuwe eigenaar wordt. De Britse overheid verkoopt met ruim 350 duizend hectare de helft van haar bos.

De ligging van het te verkopen bos is natuurlijk ook belangrijk. In Nederland zal Staatsbosbeheer vooralsnog gedwongen worden om al haar bos buiten de Ecologische Hoofdstructuur te verkopen. Maar gezien het feit dat er sowieso veel bezuinigd gaat worden op natuurbeheer -wat eufemistisch als een efficiency slag wordt gebracht- valt te vrezen voor het uiteindelijke resultaat. Ook niet in de laatste plaats omdat de nieuwe minister van Infrastructuur & Milieu: Melanie Schultz bij haar aantrede al aangaf dat infrastructuur boven milieu staat. En het overhaaste njet van staatssecretaris Henk Bleker tegen natuurgebied Oostvaarderswold dat de Oostvaardersplassen met de Veluwe zou verbinden is ook geen hoopgevend signaal (protesteren kan hier). De Nederlandse overheid wil nu met de verkoop van bos 40 miljoen euro ophalen. Eventueel verlies aan inkomsten uit recreatie en andere ecosysteemdiensten zijn niet meegenomen.

Om u na dit rondje cherry picking toch nog wat houvast te geven laat ik u met een interessante serie Vital Forest Graphics. Voor als je van infographs houdt en wilt weten hoe de bossen er mondiaal voor staan.

Reacties (4)

#1 vandriel

Sorry voor de lange reactie; maar dit artikel staat niet online en leek me wel een nuttige aanvulling…
(10-05-2003/ de Volkskrant)

Red de wereld, koop hem op (door Jeroen Trommelen)
Wie regenwouden of koraalriffen echt wil beschermen, kan ze misschien het beste gewoon opkopen. Maar hoe doe je zaken met corrupte regimes? Tijd voor omgekeerde omkoping, zeggen natuurbeschermers.
http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2844/Archief/article/detail/728596/2003/05/10/Red-de-wereld-koop-hem-op.dhtml

(EDIT redactie: ivm copyright hebben we het volledig ge-copy-paste artikel vervangen door een link)

  • Volgende discussie
#2 A. Helwig

Tjonge jongen kan het nog maffer in dit land? Ja dus helaas wel.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#3 qwerty

Het is niet zo maf hoor. Natuurmonumenten is begonnen met aankoop van terreinen. U of verenigingen of stichtingen. Is allemaal privaat bezit. Niets lekkerder dan in uw eigen natuurgebiedje kamperen, gedeeld of niet. De paden op de lanen in. Doe uw voordeel.

Met het terugtreden van de staat is het private bezit de echte bescherming van van alles en nog wat. Waarom niet het bos. Ik ga er voor.

Als elke Nederlander 1 m2 Amazonewoud koopt heb je wel 1600 ha NL in Brazilie, wat gebeurt er als sommigen die opp gaan vergroten.

Nee, ik zie er wel wat in.

NB: 1 miljoen ha is niet zo veel hoor. Ter vergelijk de gemeente Ede: 32000 ha

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#4 Yevgeny Podorkin

kan wel. Als dat dan maar keihard wordt vastgelegd in het koopcontract, je zal standaarden moeten aanleggen, fysiek gaan controleren en vertrouwen dat de eigenaren er dan geen rare capriolen mee uithalen (zo bleek beleggen in b.v. duurzame teakplantages achteraf ook een wassen neus) of stukje-bij-beetje stiekem aan gaan knabbelen. Want het ligt er als eigenaar maar te liggen, zo voor het grijpen…

Ik kan het weten. Ooit wéken voor Sinterklaas een enorm suikerbeest in de vorm van een varken gekocht. Buurmeisje doet uiteindelijk doossie open: een soort misvormde aardappel met een steeltje. Zal je net zien, zodra je iets een reële waarde geeft en in geld gaat uitdrukken gaat de werkelijkheid van de conomische vortex er echter maar al te vaak met die beste nobele bedoelingen aan de haal.

Ja, en daarna is het janken natuurlijk hè…

  • Vorige discussie