OPINIE - Kerken zijn nauwelijks in beeld bij de uitvoering van de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo). Dat is jammer, want kerken beschikken nog altijd over een wijdvertakt netwerk en doen al veel dat aansluit bij de Wmo. Overheden en maatschappelijke instellingen hoeven geen koudwatervrees te hebben.
Zijn kerken van belang in het kader van de Wmo? Velen zullen zich deze vraag niet eens stellen, laat staan dat zij de vraag bevestigend zullen beantwoorden. Dat is niet verbazingwekkend en vandaar dat in vele gemeentelijke beleidsnota’s kerken niet of slechts terloops voorkomen. Op het terrein van zorg en welzijn zijn kerken immers grotendeels uit het publieke domein verdwenen. Ook al zijn de meeste zorg- en welzijninstellingen wel vanuit kerken ontstaan of op initiatief van sociaal bewogen christenen.
Vanaf de jaren zestig zijn kerken echter op afstand komen te staan van deze instellingen als gevolg van toenemende overheidssubsidiëring, professionalisering en schaalvergroting die ook een veralgemenisering met zich bracht. Gevoegd bij de algemene trend van ontkerkelijking is het gevolg dat de bekendheid met wat kerken doen sterk verminderd. Vanuit waar het in de Wmo omgaat, participatie van mensen in de samenleving, doe ik de aanbeveling aan gemeentebesturen om kerken te betrekken bij de Wmo. Het gaat mij dus niet om herovering van terrein door kerken. Dat is niet wenselijk en ook niet mogelijk.
Kerken kunnen een zinvolle rol vervullen in de Wmo
Kerken kunnen echter wel een zinvolle rol vervullen in het kader van de Wmo. Of dat zo is, hangt sterk af van de kerken op lokaal niveau: willen zij dit (zij kunnen erg intern gericht zijn) en kunnen zij dit (waarbij vooral de beschikbare menskracht van belang is)? Ik draag daarvoor de volgende overwegingen aan.
Kerken beschikken over een wijd vertakt netwerk. In elke plaats zijn wel kerken te vinden. Binnen deze lokale kerken vinden ook allerlei sociale activiteiten plaats op grond van een traditie die zo oud is als de kerk zelf. Om het klassiek te zeggen: het omzien naar arme, weduwe, wees en vreemdeling is wezenlijk voor het christelijk geloof en we vinden daarvan tot vandaag de dag de sporen in de hele Europese geschiedenis. In Nederland uit zich dat thans in een veelheid van kleinschalige activiteiten, zoals: bezoeken aan ouderen, zieken, mensen met een handicap en rouwenden; opvang en ondersteuning van migranten, vluchtelingen en asielzoekers; materiële hulpverlening (ongeveer driekwart van lokale kerken is daar inmiddels weer bij betrokken); immateriële hulpverlening (hulp bij invullen van formulieren, meegaan naar instanties, schuldhulpverlening); bieden van mogelijkheden tot vakantie, bezoek aan gedetineerden en opvang van ex-gedetineerden; maatjesprojecten voor HIV/Aids-patiënten, mensen met een psychische aandoening en nog anderen; inloophuizen, zorgboerderijen, hospices, voedselbanken; de organisatie van ontmoetingen en het ondernemen van gezamenlijke activiteiten in wijken en buurten met mensen met verschillende sociale, culturele en religieuze achtergronden; vervoersdiensten en ondersteuning van mantelzorgers; en vooral vanuit diaconale centra in een aantal grote en middelgrote steden: opvang van dak- en thuislozen, drugs- en andere verslaafden. En zo is er nog meer te noemen. Nogmaals: per plaats verschillen de aard, omvang en gerichtheid (binnen en buiten de kerk). Maar duidelijk is dat deze activiteiten passen bij de prestatievelden van de Wmo.
De meeste kerkelijke sociale activiteiten die van belang zijn in het kader van de Wmo, vallen onder de prestatievelden 1 (bevorderen van sociale samenhang), 4 (ondersteunen van mantelzorg en vrijwilligerswerk), 5 (mogelijk maken dat mensen met een beperking mee kunnen doen aan het maatschappelijk verkeer), en als het gaat om het werk van diaconale centra, inloophuizen, het drugspastoraat tellen de prestatievelden 7, 8 en 9 (maatschappelijke opvang, openbare geestelijke gezondheidszorg en ambulante verslavingszorg). Voorts kan men de Wmo-relevantie van kerken nog vanuit een andere optiek bezien, zoals soms ook verwoord in gemeentelijke beleidsnota’s: kerken beschikken over vrijwilligers, gebouwen (in toenemende mate van belang nu veel gebouwen worden afgestoten), vervullen brugfuncties en bereiken soms groepen die andere organisaties niet of minder bereiken. Reden genoeg dunkt mij om kerken te betrekken bij de Wmo en om, als dat aan de orde is, maatschappelijke activiteiten vanuit kerken te subsidiëren.
Voor koudwatervrees heeft de gemeente geen reden
Maar strijdt dat niet met de scheiding van kerk en staat? Dat is een hardnekkig misverstand. Terecht hebben kerken geen bevoorrechte positie in onze samenleving en is de overheid in die zin neutraal dat zij geen kerk of levensbeschouwelijke organisatie bevoordeelt boven andere. Dat sluit echter niet uit dat overheden oog hebben voor kerkelijke activiteiten op grond van hun maatschappelijke betekenis en de bijdragen die zij leveren aan de realisering van gestelde beleidsdoelen. Daarom, overheden en maatschappelijke organisaties: heb oog voor wat kerken doen en leg, voor zover u dat nog niet gedaan hebt, contacten met kerken in uw gemeente.
Misschien loopt u een blauwtje en levert het contact niets op, maar er is ook de mogelijkheid dat er zinvolle contacten ontstaan. In ieder geval is er voor koudwatervrees geen reden.
Herman Noordegraaf is bijzonder hoogleraar en docent voor diaconaat aan de Protestantse Theologische Universiteit in Amsterdam en Groningen. Dit artikel verscheen eerder op Sociale Vraagstukken.
Reacties (52)
Als ik met mijn niet-religieuze activiteiten bij een kerkgebouw terecht kan, prima. Maar al snel komt de vraag op: wie betalen die kerkgebouwen en hun activiteiten eigenlijk? En wat willen die betalers terug voor hun geld? Want als niet-gelovige heb ik geen zin in reli-praatjes, dan leg ik liever samen een potje aan om mijn maatschappelijke activiteiten mee te betalen. En als dat aanslaat, dan organiseren we het structureel. En dan heet het opeens ‘overheid’.
Liever heb ik dat de zorg geregeld wordt door politiek en religieus onafhankelijke instanties. Laat die kerken dus maar links liggen.
De VVD wil de burgers dwingen om de zorgtaken te vervullen in de vorm van prive-initiatief,
en het CDA staat klaar om in het gat te springen.
Nog even en we keren terug naar vooroorlogse tijden en de diaconie aan de hand van Herman Noordegraaf, hoogleraar en docent voor diaconaat – http://nl.wikipedia.org/wiki/Diaconie
“Vroeger richtte de hulp zich op zieken, armen, wezen en weduwen binnen Nederland, ook in de Armenwet van 1854 staat hulp door kerken en particulieren centraal. De Algemene bijstandswet van 1965 maakt hier een einde aan. In plaats van afhankelijk te zijn van liefdadigheid had iedereen vanaf die tijd het recht op bijstand.”
Ook maar afschaffen dus.
Je hebt constructies zoals de seculiere tak van het Leger des Heils. Dat gaat best.
Een stichting als De Hoop is weer anders.
http://www.dehoop.org/
Vervang trouwens het woord kerk door het woord moskee en je hebt 100x zoveel hits met dit stuk.
@5: Zal best wel, maar dat is alleen maar een teken extra dat ze in Nederland helemaal de weg kwijt zijn.
Alsof dat enig verschil zou maken.
Het zou me trouwens niets verbazen als de gristelijke organisaties het qua grootte en effectiviteit het al gauw zouden afleggen tegen de islamitische. PVV-ers wees gewaarschuwd tegen het risico van een terugtredende overheid.
De scheiding tussen kerk en staat betekent dat de overheid geen religieuze stroming bevoordelen mag.
De overheid mag taken aan een religieuze groep uitbesteden, als maar elke groep de mogelijkheid heeft op dezelfde manier hiervoor betaald te worden.
Scholen worden in Nederland op die manier gesubsidiëerd, ongeacht of het bestuur christelijk, moslim of anders is.
En zoals de auteur zegt, waren ook veel verzorgingstehuizen oorspronkelijk van christelijke oorsprong.
Een andere vraag is, of de overheid verplicht is “openbare” maatschappelijke ondersteuning te bieden aan mensen die dit niet van een kerkelijke groep krijgen willen.
Openbaar onderwijs is een recht, maar geldt dit ook voor maatschappelijke ondersteuning?
Overigens worden ook nu al bepaalde taken door het Leger des Heils uitgevoerd op een betere manier dan commerciële partijen zouden doen.
(bij verhuizingen van mensen naar verzorgingstehuizen o.i.d.)
@6:
Waarom kreeg Andy Cap 2 minnetjes?
volgens mij zegt hij alleen dat NL de weg kwijt is, als “moskee” 100x zoveel hits oplevert als “kerk”.
Ik denk dat inderdaad reaguurder boos wordt als iemand zou pleiten om moskeeën te betrekken bij de WMO.
En dat PVV’ers niet beseffen wat het terugtreden van de overheid voor gevolgen heeft.
Ja leuk, katholieke weeshuizen met veel paters…
En internaten bij de moskee op zolder…
@8: Ik denk dat inderdaad reaguurder boos wordt als iemand zou pleiten om moskeeën te betrekken bij de WMO.
Ik word ook boos als iemand zou pleiten om kerken te betrekken bij de WMO. Zoals @2 al terecht zegt IMO: Liever heb ik dat de zorg geregeld wordt door […] religieus onafhankelijke instanties.
@8: Ik heb 1 of 2 stalkers: ik krijg altijd (minstens) 2 minnetjes.
“De scheiding tussen kerk en staat betekent dat de overheid geen religieuze stroming bevoordelen mag.”
Tot nu toe niet nee, maar dat is een model dat naar mijn idee veranderd zou mogen worden.
Kerken hebben veel geld en doen daarmee ook aan maatschappelijke activiteiten. Meestal voor eigen parochie, of om zieltjes te winnen, en daarmee zet de kerk zichzelf buitenspel voor algemene en openbare maatschappelijke activiteiten. Overigens staat niets de kerken in de weg om geld te doneren aan publieke maatschappelijke organisaties. Maar een officiële rol zie ik voor hen daar niet weggelegd.
Ik stel dan wel voor dat we ook The Church of Scientology, Russisch Orthodoxe Kerken, moskeeen en vooral ook sinagoges hierbij betrekken. Wat zeg ik. Ik vergeet bijna de naturistenvereniging, Stichting Martijn, de COC en Avatar (avatar.nl). Laten we de WMO-uitvoering eerlijk over deze clubs verdelen.
@Co Stuifbergen, #7 De scheiding tussen kerk en staat betekent dat de overheid geen religieuze stroming bevoordelen mag.
De scheiding tussen kerk en staat gaat over kerken en staten. Niet over religies en wetgeving. Gelieve dit grijsgedraaide onjuiste argument weer terug in de kast te leggen. Zolang men de uitvoering van wmo niet uitsluitend bij kerken wil beleggen heeft dit vraagstuk heeft niets met de scheiding van kerk en staat te maken.
Los van dat alles kun je een kerk natuurlijk niets in de weg leggen om uitvoerende wmo-achtige taken te verrichten. Pragmatisch gezien zou dat waarschijnlijk zelfs helemaal niet verkeerd hoeven uitpakken. Ik persoonlijk zou het echter liever anders zien. Echter, ik persoonlijk zou ook liever geen land zien waarin wetgeving of beleid wordt verzonnen om dit soort zaken enkel bij seculiere instellingen terecht te doen komen.
@4 De seculiere tak van het Leger des Heils bestaat alleen op papier om financiering te krijgen. In de praktijk bestaat die niet.
Ik heb zelf via mijn werk kunnen constateren dat er zieltjes worden gewonnen door werknemers van het LdH op een dagopvang locatie. En een Maatschappelijk werker die een crucifix aan de muur heeft hangen van haar kantoor vind ik ook niet seculier.
Leidinggevenden vinden dat dat moet kunnen omdat ze het LdH zijn.
Wat mij betreft kunnen we niet snel genoeg stoppen met geld geven aan dit soort organisaties.
De scheiding tussen kerk en staat moet veel groter worden.
@15.
Ik denk dat dat wel meevalt. De gemeente die de deal sluit moet harde voorwaarden stellen. In mijn stad hoor ik ook wel het een en ander op de daklozenopvang. Heb ik navraag naar gedaan, maar het is niet structureel, hoorde ik van ‘ervaringsdeskundigen’.
Overigens zijn die medewerkers vaak vrijwilligers, die lid zijn van het kerkgenootschap, dus daar betaal je niet voor.
Een crucifix is typisch katholiek, niet protestants zoals het LdH is.
Eng pleidooi, straks zitten we hier ook met een Amerikaans systeem waarbij je om te overleven bent aangewezen op zieltjes winnende kerken.
@16: Joop,
juist door die vrijwilligers worden kerken interessante partners.
Als het Leger des Heils iemands huis leeghaalt omdat de persoon naar een bejaardenhuis gaat, gooien ze niet de fotoboeken in de vuilcontainer.
Welke keus moet de gemeente maken als de niet-godsdienstige partijen duurder zijn?
Is dat bevoordeling van een godsdienstige organisatie t.o.v. een niet-godsdienstige organisatie?
@12:
Klokwerk,
hoe zou de scheiding tussen kerk en staat dan eruit moeten zien?
@14: zmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmc,
Ik denk dat de scheiding tussen kerk en staat, staat voor de scheiding tussen godsdiensten en overheid.
Dat zou in wetten vastgelegd kunnen zijn, maar het kan ook blijken uit de dingen waaraan de overheid zijn geld uitgeeft.
@16 meerdere keren per week niet structureel? Mhm.
Met crucifix bedoel ik kaal houten kruis. Geen idee welke richting dat is. Maakt mij ook niet uit. Hoort gewoon niet.
Met alleen op papier bedoel ik ook die harde voorwaarden. Controle is er nauwelijks.
Zieltjes winnen in een hulpverlenings-situatie hoort gewoon niet punt. Zeker in een situatie zoals een daklozenopvang waar mensen vaak geen keuze hebben.
@18 BS Alsof anderen wel de fotoboeken weg gooien. Is gewoon onzin.
Als een religieus persoon hulp vraagt aan een religieuze instelling prima. Maar een niet of ander religieus persoon dwingen gebruik te maken van bv het LdH is gewoon fout.
Sowieso zou de gemeente nooit geld beschikbaar moeten stellen aan een religieuze organisatie. Die financieren dat maar lekker vanuit hun religie.
@Co: Naar mijn idee zouden de collectief gefinancierde voorzieningen alleen door niet-ideologisch getinte organisaties uitgevoerd moeten worden.
Niemand wordt daarmee overigens verboden om een christelijke school te stichten of een christelijke hulporganisatie, alleen financiering heeft als voorwaarde dat de missie ideologievrij is. En zo ook klanten- en personeelsbeleid.
Wat iemand verder in zijn werkkamer heeft hangen vind ik zijn eigen zaak.
@22: ”Sowieso zou de gemeente nooit geld beschikbaar moeten stellen aan een religieuze organisatie. Die financieren dat maar lekker vanuit hun religie.”
In dat geval prima, maar dan moet de gemeente ook nooit een beroep doen op die organisaties zoals het LdH, dan mag de gemeente zelf zo’n organisatie opzetten, succes met het werven van vrijwilligers.
Als al die poen die nu naar het Leger des Heils gaat dan naar die organisatie gaat zal dat niet zo een probleem zijn. De meeste mensen die willen helpen stoppen er echt niet mee als het niet meer onder het kruis gebeurt hoor.
@24: Good riddance! De LdH is een homofobe organisatie. Die kun je beter kwijt dan rijk zijn.
@25: Dat had je gedacht ja, dat zullen gewoon betaalde krachten moeten worden.
P.S. Zoveel poen gaat er trouwens niet naar het LdH.
@26: Het Rode kruis is door de streng calvinistische Henry Dunant opgericht, zullen we dat dan ook maar opdoeken?
@28: Als ze structureel hulp weigeren aan bevolkingsgroepen op basis van hun seksuele geaardheid, ja.
Ik bedoel dat de mensen die daklozen helpen over het algemeen zich aanmelden bij een organisatie omdat ze daklozen helpen, niet omdat ze daklozen proberen te overtuigen om in God te geloven, Goddank. Dus die vrijwilligers die het werk nu doen gaan heus niet allemaal thuis zitten als blijkt dat ze bij het geven van zorg niet meer uit de Bijbel mogen voorlezen.
… en voor de duidelijkheid: niets mis met mensen die omwille van hun religie of andere overtuiging zorg geven. Zij mogen dat naar mijn idee doen via collectief gefinancierde organisaties die op dat religieus en politiek gebied neutraal zijn. Maar daarbij mogen ze wat mij betreft wel hun tulband of hoofddoek om houden of hun kruisje dragen. Dat is geen probleem.
Willen ze het per sé uitdragen via een organisatie met een religieuze of politieke missie dan is dat wat mij betreft ook goed, maar niet met collectief geld.
Met deze waanzin krijgt men zelf een ongelovige aan het vloeken:
Moeten we godgl……. g.v.d. terug naar het kerkelijk genadebrood!!!???
@32: Ja, maar wel eerst de Heer danken.
@23 “Wat iemand verder in zijn werkkamer heeft hangen vind ik zijn eigen zaak.”
Wel als ze daar cliënten ontvangt
@24 De hulpverlening waar ik het over heb zou alleen door professionals gedaan moeten worden. Die hebben ten minste ethische normen en regels waar ze zich aan moeten houden en waar ze op afgerekend kunnen worden.
Het artikel noemt oa hulp aan dak en thuislozen, verslaafden en ex gedetineerden.
Het LdH heeft een reclasserings-afdeling. Ex-gedetineerde krijgen het LdH toegewezen door de rechter ongeacht of ze christelijk zijn of niet omdat de rechter er vanuit gaat dat het LdH seculier is. Terwijl dit alleen op papier zo is.
In Zaandam is er een nachtopvang voor daklozen van het LdH waar iemand voor gaat in gebed (of hoe dat ook heet) voordat er gegeten mag worden. Volgens mij ben je dan niet meer seculier
De keuze voor de dakloze is dan of dat ondergaan of op straat slapen. IMO geen goed idee.
Meneer Noordegraaf doet alsof hij een nieuw idee lanceert als hij stelt dat de overheid “geen koudwatervrees” hoeft te hebben. Helaas voor hem kunnen we terugzien op eeuwenlange ervaring met hetgeen hij voorstelt. De misstanden waartoe dat allemaal heeft geleid zijn voldoende gedocumenteerd. Het is pas sinds ongeveer een halve eeuw dat we ons daar min of meer van bevrijd hebben. Een proces dat ook nog niet eens helemaal voltooid is.
Religieuze clubs moeten dus beslist niet structureel ingezet worden om beleid van de overheid uit te voeren. Ze zouden daarmee macht over mensen en invloed krijgen die ze niet toekomt. Ik kan me met wat goede wil nog nèt voorstellen dat een kerk af en toe een eenmalig subsidietje kan krijgen als ze eens een project willen doen waarvan het seculiere nut kan worden aangetoond. De tennisclub die iets wil organiseren voor gehandicapte kinderen (om maar iets te noemen) kan dat ook. In die sfeer moet het blijven.
@Lachesis: Die cliënten moeten maar tegen een stootje kunnen. Het gaat mij er niet om om het geloof volledig uit het zicht te brengen. Mensen hoeven echt niet te verbergen wie ze zijn, en hun geloof, overtuiging, geaardheid, geslacht of wat dan ook verbergen als ze anderen helpen. Als ze het maar vanuit een missie doen om mensen te helpen, zonder verdere bijsmaken. Het Engelse seculiere model. Of een agent nou een helm of een tulband om heeft, hij vertegenwoordigt de staat – zonder bijbedoelingen.
Wat Noordergraaf wil, gebeurt al lang. Zie ook hier.
@36: Maar die heeft het uniform van de staat aan en daardoor is zijn functie onmiskenbaar.
Tegen, geen reclame voor een religie op mijn kosten,
zie: @35
We hadden hier al eerder een youth-for-christ-rel ooit… rare selectieve verontwaardiging zolang er religieus geïnspireerd onderwijs bestaat
@39: Religieus onderwijs zou wat mij betreft ook niet moeten bekostigd worden met overheidsgeld. Afschaffen/hervormen dat Artikel 23.
Toch is er een verschil. Ouders kunnen er nu nog altijd voor kiezen om hun kroost naar het openbaar onderwijs te doen. Hoogstens moet men daarvoor in sommige gevallen iets verder fietsen/rijden. Maar als het idee van meneer Noordegraaf navolging krijgt dan hebben arme of anderszins behoeftige mensen misschien geen keuze meer om naar een andere dan een religieuze instelling te gaan voor WMO-achtige hulp.
Of we lossen het weer op zoals bij de scholen: dat de overheid zichzelf verplicht om naast al die geloofsbeleden puinzooi ook nog openbare zorg te organiseren. Dat zijn dan de instanties waar traditioneel gezien alle nieuwe Nederlanders heen gaan, totdat zij op het idee komen om god betere het islamitische zorg te gaan organiseren, en dan staat het hele land weer op zijn achterste poten.
@34: Lachesis,
professionals kosten meer geld dan vrijwilligers.
Doel van de WMO is bezuinigen door professionals te vervangen door vrijwilligers.
Wenselijk is het niet, maar dit zijn de gevolgen van de WMO.
Wat moet een gemeente doen als niet genoeg “neutrale” vrijwilligers zijn?
Een vaag gebied is als als een organisatie voor een deel met vrijwilligers werkt, maar ook een vergoeding vraagt (voor gebouwen, of voor een betaalde kracht).
@41: Klokwerk,
Deze vergelijking gaat mank, want het onderwijs is niet afhankelijk van vrijwilligers.
Doel van de WMO is juist vrijwilligers in te schakelen.
En misschien zijn daarvan meer bij de “confessionelen” dan bij de “openbaren” .
Met een zak geld zijn er geen vrijwilligers meer nodig, maar dan moet je de regering even overtuigen.
Dat is inderdaad een verschil, maar ik reageerde op de post ervoor.
Hoewel scholen ook inzet vragen van ouders.
En zoals ik al zei: de meeste hulpverleners doen dat omdat ze mensen willen helpen. De organisatie moet ze daarbij waarderen en faciliteren.
En als iemand toch alleen maar hulp wil verrichten met de Bijbel in de hand, dan lijkt mij dat niet de juiste figuur om voor je hulp afhankelijk van te zijn als samenleving.
Sowieso vind ik dat voor goed en structureel werk gewoon betaald moet worden. Vrijwilligerswerk is vrijwillig, omdat mensen het graag doen, niet omdat de overheid op die manier kan bezuinigen op uitvoerend personeel.
Maar daarin ben ik kennelijk nogal ouderwets.
@41:
“Of we lossen het weer op zoals bij de scholen: dat de overheid zichzelf verplicht om naast al die geloofsbeleden puinzooi…..”
Die scholenzooi is nu juist een voorbeeld zoals het niet moet:
De oplossing voor de scholenpuinzooi is dat de overheid alleen religieloos onderwijs faciliteert.
Religie van welk soort dan ook is m.i. een privézaak en moet door de diverse liefhebbers daarvan maar uit eigen middelen worden betaald.
Het aanreiken/kennismaken met de diverse hoofdreligies, als onderdeel v.d. algemene ontwikkeling en het beter kunnen oplossen van kruiswoordpuzzels, kan m.i. wel gebeuren in de geschiedenislessen op dezelfde manier als dat men kennis maakt met de Griekse mythologie.
@Henk: Voor zover dat nog niet helder was: eens.
@46:
Dat idee had ik al, maar ik ben nooit te beroerd om de dingen wat aan te zetten ;-)
@45 “Religie van welk soort dan ook is m.i. een privézaak en moet door de diverse liefhebbers daarvan maar uit eigen middelen worden betaald.”
Dat is nu ook zo. Het gewone onderwijs op christelijke scholen wordt op gelijk niveau als openbare scholen bekostigd door de overheid. Het godsdienstonderwijs komt uit de zak van de ouders.
Dit vind ik het mooie aan artikel 23. Het is niet de overheid die voor alle kinderen bepaalt wat ze exact op school krijgen. De overheid bepaalt/betaalt de basis en stelt burgers in staat een aanvullend curriculum te bepalen/betalen op basis van religie of pedagogische opvatting.
@48:
En al die extra gebouwen en directies+management dan?
-De zogenaamde “brede school” is grootdeels alleen nog op platteland doorgedrongen, omdat anders 2 of meer scholen ver onder de norm zouden komen en verdwijnen-
En wat te denken van die karavanen met “christelijke” gesubsidieerde schoolbusje dan?
Even doorrekenen a.u.b. ;-)
@48:
Huh? Volgens mij gaan de kinderen op christelijke scholen net zo veel uren naar school als op een openbare school. Dat betekent, dat dat dus in ieder geval niet uitsluitend uit de zak van de ouders komt. En bovendien betalen ouders van christelijke schoolgaande kinderen doorgaans ook niets extra om het godsdienstonderwijs mogelijk te maken. Ouderbijdragen worden eerder besteed aan schoolreisjes e.d. En waarom zou een school ook om een ouderbijdrage voor godsdienstonderwijs vragen? De onderwijzer wordt toch al betaald door het rijk, en het klaslokaal ook. Het godsdienstonderwijs komt dus zelden of nooit uit de zak van de ouders, maar uit de zak van de belastingbetalers.
@49 Ook in de steden zijn christelijke scholen doorgaans ondergebracht in grote overkoepelende stichtingen, dus in dat opzicht verschillen ze niet van openbare scholen. Wat die busjes betreft heb je gelijk.
@50 Je kunt het gerust een mirakel noemen ;-) De belastingbetaler krijgt precies dezelfde waar voor zijn geld als bij openbare scholen en dan schiet er bij de christelijken toch nog over om godsdienstonderwijs te geven.
Maar we zijn inmiddels behoorlijk off topic.
Gelukkig hebben scholen ook nog wat eigen ruimte voor de invulling van het pakket. Op vrije scholen kan men dus fröbelen waar ze op christelijke scholen bidden en zingen.
Belangrijker is dat het religieus onderwijs als een methode wordt gezien, die gelijk staat aan methoden als bijvoorbeeld het vrije onderwijs en montessori-onderwijs.
Het gaat dus niet zozeer om een paar uur godsdienstonderwijs in de week, maar ook om Bijbels rekenen en Islamitische biologie.
Die gelijkstelling lijkt mij nogal raar.
Wat mij daarnaast tegen de borst stuit is dat scholen met een religieuze grondslag leerlingen en personeel mogen weigeren als ze die grondslag niet onderschrijven.
Heerlijk altijd, dat off topic gaan :).