Bonuskaart voor de zorg
COLUMN - Helden hoef je niet te betalen. Helden betaal je met applaus! Wat een oorverdovend geluid was dat in het voorjaar, de spandoeken aan de landhuizen met ‘zorgverleners bedankt’ waren niet te tellen. Er werden teksten op de stoep geschreven met krijt bij ziekenhuizen en andere instellingen. Van de koning en zijn gezin kregen we ‘een hart onder de riem’, samen met applaus. Ongekend eensgezind was de bevolking van Nederland; helden moet je eren.
Nog komt er wat maagzuur omhoog als ik hier aan denk.
Helden staan in het middelpunt, zoals blijkt in het initiatief van ActiZ en anderen waarbij je op een website mensen in de zorg kon bedanken met een persoonlijke video. We moeten vooral dankbaar zijn met wat we krijgen, we hebben tenslotte zelf voor de zorg gekozen, het is een roeping. Hier wordt je mee geboren, schijnbaar. De competenties om een specialistisch verpleegkundige te worden, of een helpende in het verpleeghuis die zijn of haar hand niet omdraait om een bewoner met dementie uit bed te halen, tellen niet mee.
Dat daar net als ieder ander beroep bepaalde aangeleerde vaardigheden, vaak een enorme lading aan praktijkervaring en een bak aan theoriekennis aan ten grondslag ligt, maakt niets uit. Helden plaats je op een voetstuk; net als BatMan, die mag je haten en liefhebben wanneer het je uitkomt. Je bent een speelpop van het publiek geworden.