Doe eens een rollator cadeau!
Welk wezen loopt ’s morgens op vier, ’s middags op twee, en ’s avonds op drie voeten?
Ook in de tijd dat de Sfynx bij Thebe dit raadseltje aan Oedipus voorlegde, was men zich bewust van de beperkingen en het ongemak die de verschillende levensfasen met zich meebrengen. Waarschijnlijk bestond er in die tijd echter geen Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten of Zorgverzekeringswet die voorzag in een vergoeding van wandelstokken en rollators.
Het College Zorgverzekeringen, dat de Zvw en de AWBZ uitvoert en de minister van VWS advies geeft over de inhoud van de basisverzekering, wil rollators (kosten via Zvw: ? 8.532.000) en andere mobiliteitshulpmiddelen zoals pootwandelstokken, looprekken (? 100.100) en krukken (? 391.900) vanaf 2011 niet meer vergoeden. Samen met de kostenreductie in de AWBZ levert dat een besparing van ?20,5 miljoen op (Pakketadvies 2010 – hulpmiddelen (.pdf)).
Dit advies is niet nieuw: al in 2007 gaf CVZ aan deze hulpmiddelen niet meer te willen vergoeden. Drie jaar en een forse financiële crisis later staan de rollators weer op de agenda. De overwegingen die CVZ hanteert voor het toelaten van hulpmiddelen zijn heel helder: algemeen gebruikelijk, financiële toegankelijkheid, duurzaamheid en de relatie met een andere te verzekeren prestatie waardoor besparingseffecten meespelen (Beoordelingskader hulpmiddelenzorg vanaf p.20 (.pdf)). Ten grondslag aan de eerste overweging ligt dat “als een aandoening veel voorkomt dan is het probleem kennelijk iets wat bij het leven hoort, al dan niet in een bepaalde levensfase.”