Urker jongeren rossen Marokkaans gezin af
In hun eigen huis nota bene. De moeder van het gezin werd stevig toegetakeld. Politie uit omliggende gemeenten moest de meute (van naar verluid 70 tot 100 man) uiteendrijven.
In hun eigen huis nota bene. De moeder van het gezin werd stevig toegetakeld. Politie uit omliggende gemeenten moest de meute (van naar verluid 70 tot 100 man) uiteendrijven.
De Nieuw-Zeelandse singer-songwriter Aldous Harding zo zomaar eens de vrouwelijke reïncarnatie van Leonard Cohen kunnen worden.
Russische alternatieve jaren ’80-pop vind ik dus helemaal de bom. Альянс (‘Aljanz’) heeft ook een Bandcamppagina.
Hippe alternatieve outfits uit vervlogen tijden ogen sowieso al vaak gedateerd, maar in Rusland was het zo te zien bovendien een goedkope kopie, waardoor het er extra vervreemdend uitziet.
En dan die hopeloze levensinstelling die er in doorklinkt… helemaal top!
Een stem als breekbaar glas, verstilling en een eenvoudige, eerlijke songtekst die je aan het denken zet.
Het motivatiepraatje van de week krijgt u van Jess Cornelius. Op een kek retro-jaren ’70 muziekje.
Johnny Marr (ooit gitarist/toetsenist van The Smiths) maakt tegenwoordig doorgaans middle of the road gitaarrock. In dit merkwaardige synthpopnummer weet hij een uptempo beat te verenigen met een mistroostig nihilisme.
Yup, dat had ik dus goed aangevoeld. Die troosteloze jaren ’70 socialistische betonbouw die het decor vormt voor de clip helpt ook enorm.
Fred Walravens, de nummer 1 op de lijst waarmee het Forum voor Democratie in Zeeland de Provinciale Statenverkiezing hoopt te bestormen, is niet enkel onzichtbaar – hij wil ook gewoon beslist niet praten voor de camera.
Een merkwaardige electorale strategie, gezien de moeite die allerlei collega’s van hem doen om zichzelf in de kijker te spelen.
Dat heilige geloof van Amerikanen in het vermogen om zichzelf op te pakken en bergen te verzetten blijft fascinerend.
Depri jaren negentig Britpop, daar vrolijkt een mens van op.
De jongens en meisje van The Damn Truth hebben goed naar Janice Joplin geluisterd. Zangeres Lee-La Baum schreeuwt ‘r stembanden wel kapot, maar ach, wat zou ’t?
In Frankrijk wereldberoemd, daarbuiten slechts een negentiende plek op het Eurovisiesongfestival van 2008. Toch zet Sébastien Tellier af en toe lekkere deuntjes neer.
Het leuke van Bowie-covers is dat je er alle kanten mee op kunt. Anna Calvi is er best wel goed in.