Geestelijk ontspannen op Pleasure Island
Niets is te dol in het Labadi Beach Hotel aan de oostkant van Accra. Fantastische suites, een toprestaurant, het strand aan je voeten, en een 24-uurs cocktailbar inclusief rastaman die vlijtig de drankjes serveert. Niet voor niets verblijft de selectie van het Marokkaanse nationale elftal in dit hotel tijdens de Afrika Cup.
Voor degene met een beperkt budget ligt honderd meter verderop een goedkoper alternatief – maar zeker niet minder imponerend. Pleasure Island, zoals het resort heet, heeft het allemaal. Luxe tot zeer luxe accommodatie, een gezellig restaurant pal aan een laguna, een state-of-the-art douche en toilet en voldoende mogelijkheden tot recreatie.
Caretaker Juda en eigenaar Abdul nemen me mee voor een rondleiding. ‘We call this place paradise!’
Zo rond half elf op donderdagochtend is het nog vrij rustig op het met rode vlaggen omsloten terrein. ‘Maar vergis je niet,’ zegt de vriendelijke Juda, de caretaker van het door hem genoemde Pleasure Island, ‘aan het eind van de middag komen de toeristen. Nu zie je hier ongeveer acht tenten staan. Maar straks moet ik aan de slag om de accommodaties voor de nieuwe gasten op te zetten. Ik kan met gemak twintig tenten opzetten.’
‘De mensen die hier komen, vinden deze plek fantastisch,’ zegt Juda. ‘Een gewone tent kost zo’n 10 cedi (ongeveer acht euro) per nacht. Dat is heel betaalbaar. Een duurdere tent, die we opzetten met lange bamboestokken, is 15 cedi. Maar voor die prijs heb je wel de meest luxe accommodatie. Het is allemaal een stuk goedkoper dan bij de buren en zeg nou zelf: dit ziet er toch net zo goed uit? Wij zorgen er altijd voor dat onze gasten het naar hun zin hebben.’
Ghana heeft zondagmiddag de openingswedstrijd van de Afrika Cup 2008 gewonnen, tot opluchting van de 40.000 uitgedoste fans in het stadion en de miljoenen supporters erbuiten. ‘God moet welhaast een Ghanees zijn,’ zo concludeert de krant Daily Graphic op haar voorpagina.
Hekserij, tovenarij en magie worden immers ook aangewend in alle aspecten van het dagelijkse leven; ook in de Afrikaanse zakenwereld, de politieke arena, en zelfs in de liefde. En dus heeft het ook zijn functie in de voetballerij.
Het grote Nigeria is het aan zichzelf verplicht om na 14 jaar weer een titel te pakken, Kameroen wil koste wat kost de nare smaak van het missen van het WK 2006 wegspoelen, en het nationale elftal van Zuid-Afrika moet na een paar erbarmelijke voetbaljaren de kiem leggen voor een succesvol WK 2010 in eigen land. De drie teams worden zonder uitzondering geleid door goedbetaalde, buitenlandse topcoaches en achter alle drie staat een legioen dolenthousiaste supporters die resultaten eisen. En wel nú.