P.J. Cokema

1.333 Artikelen
178 Waanlinks
2.629 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
P.J. Cokema is het pseudoniem van Peter de Jonge. Hoewel geen fervent voorstander van pseudoniemen, toch deze internet-identiteit aangenomen, omdat er erg veel Peter de Jonges op het world wide web te vinden zijn.

Tot juli 2018 werkzaam geweest in de dak- en thuislozenopvang. Blogt sinds 9 januari 2006 op zijn eigen website Peterspagina (voorheen Codes, keuzes en maakbaarheid). Onder het pseudoniem P.J. Cokema voegde hij zich in 2008 als gastlogger bij GeenCommentaar, waar hij in mei 2011 toetrad tot de vaste groep redacteurs.

Na de fusie met Sargasso verzorgde hij sinds oktober 2011 de wekelijkse rubriek Kunst op Zondag, nu nog 1 tot 2 keer per maand. Daarnaast zijn binnenlands bestuur en de gezondheidszorg de belangrijkste aandachtsgebieden voor zijn artikelen.

Tevens initiatiefnemer van de Blogparel (tot 2014), de blogprijs voor stukjes die lezers eerst doen lachen en vervolgens tot nadenken stemmen.

Nat Tate, een fake kunstenaar.

De Britse schrijver William Boyd bedacht de kunstenaar Nat Tate. Een reproductie van Nat Tate’s werk werd in 2011 geveild in het gerenommeerde veilinghuis Sotheby’s. Willima Boyd reisde de wereld over om zijn grap uit te leggen. Hier een filmpje tijdens zijn bezoek aan Berlijn, waarin het zogenaamde werk van Tate is te zien.

Foto: copyright ok. Gecheckt 27-09-2022

Kunst op Zondag | Nep

In China is een museum gesloten omdat bijna de hele collectie nep bleek te zijn. In Drenthe trekt een museum duizenden bezoekers juist omdat er nep te zien is.

Op internet worden originele én nepkunstwerken voor schappelijke prijzen aangeboden. Kom je een originele Rembrandt tegen voor nog geen duizend euro, dan is de kans groot dat je wordt opgelicht. Wordt het als namaak gepresenteerd weet je waar je aan toe bent.

De geschiedenis van de meestervervalsers leert dat oplichters net zo beroemd kunnen worden, als de kunstenaars wiens werken ze hebben nagemaakt. Het publiek vindt het meestal een goede grap als beroemde musea en kunstexperts voor fikse bedragen om de tuin zijn geleid.

Meestervervalsers

Han van Meegeren, die in 1937 museum Boymans van Beuningen te grazen nam met een valse Vermeer, heeft te kort geleefd om profijt van zijn kunststukje te hebben. Maar meestervervalsers na hem zijn na hun straf aan de slag gegaan als legale imitatoren. Ze maken kunst in de stijl van beroemde kunsticonen.

De in 1994 gearresteerde Geert Jan Jansen maakt naast eigen werk nog steeds op Karel Appel en Picasso gelijkende schilderijen. In 1995 werd John Myatt opgepakt, die nu goede zaken doet met werken in de stijl van Le Corbusier.

Foto: Monica Semergiu (cc)

Zomerweer kost werktijd

ONDERZOEK - Stelling: Het zomerweer leidt tot vertraging van het herstel van de crisis. Een hete zomer kan tot daling van de arbeidsproductiviteit leiden.

Drink voldoende water, zet de computer wat vaker uit, neem een voetenbad. Een paar van de preventieve maatregelen die de RIVM aanbeveelt om hittestress te voorkomen. Dat kost allemaal tijd, juist in een periode dat mensen toch al het tempo drukken.

Over verlies van kostbare werktijd is veel bekend. Grote boosdoeners zijn het roken op het werk, het gebruik van internet en social media voor privé doeleinden, ziekteverzuim en arbeidsonrust. Het is vooralsnog gokken naar de invloed van het weer op onze arbeidsproductiviteit.

Extreem winters weer zou een paar procentjes werktijdverlies toevoegen. Denk aan het te laat of helemaal niet op het werk komen door urenlange files en haperend treinverkeer. Het verlies is waarschijnlijk minimaal, omdat de verloren tijd op een ander moment wordt ingehaald.

Nu hebben we dan “extreem” zomers weer. Over hoe mensen reageren op de zomerse hitte is niet veel meer bekend dan dat er files staan op de wegen naar het strand, ouderen en daklozen een risicogroep zijn en het nationaal hitteplan van kracht is.

Preventieve maatregelen kosten tijd

Foto: Carlos Jaimes (cc)

Kunst op Zondag | Zwaartekracht

Niet de kunst, maar de combinatie van kinderen en zwaartekracht schijnt gevaarlijk te zijn, zo reageerde een van de lezers op de vorige Kunst op Zondag. Hij stelde voor: “Laten we ze beide verbieden”.

U ziet:kunst inspireert tot onmogelijke ideeën. Aan kinderen kun je wat doen, aan zwaartekracht valt niet te ontkomen.  Met behulp van techniek en trucjes komen we een eind, maar het is vooral verbeelding die ons de illusie geeft dat we zwaartekracht kunnen overwinnen.

In het Dalston House van Leandro Erlich lijkt het of je tegen de muren kan oplopen. Een optische illusie, tot 4 augustus nog te zien in Londen. Met een installatie die vorig jaar in Frankrijk te zien was, lijkt Erlich te zeggen dat zwaartekracht terrein verliest, als je de boel maar grondig sloopt.

Leandro Erlich – Monte-Meubles. L’Ultime déménagement, Nantes, Frankrijk, 2012.
cc Flickr mφop plaφer photostream Monte-meubles L’ultime déménagement Leandro Erlich

Anthony Gormley heeft een scala van beelden gemaakt die in de lucht of tegen muren hangen.

Antony GormleyShift.
cc Flickr danielweiresq photostream Moment Antony Gormley Leeds Art Gallery Leeds

Wat doet zwaartekracht met je gezicht als je over de kop gaat? Als de camera maar stil blijft staan, krijg je zoiets als deze animatie van 24 geschilderde portretten.

Astrid MoorsOneindige zwaartekracht, 2003.

Vorige Volgende