Martijn

Staatssecretaris Fred Teeven van Veiligheid & Justitie – ik blijf het een Orwelliaanse naam vinden – wil dat TBS’ers die tijdens verlof proberen te ontsnappen, een strafbaar feit plegen tijdens verlof of zich aan begeleiding onttrekken minimaal een jaar geen verlof meer krijgen.

Er zijn tot nu toe dit jaar 31 TBS’ers die in deze categorie vallen, tegen 24 vorig jaar. Geen nieuwsrubriek meldt op hoeveel verloven dat in totaal is en of het vooral om een dagje te laat terug zijn ging of tijdens verlof verkrachten en moorden. Strafpunten voor de Nederlandse journalistiek.

Maar dat is niet waar het me om gaat. Het gaat me om wat Teeven als motivatie voor zijn voorgestelde maatregel geeft. Hij zegt dat hij ‘het imago van TBS wil verbeteren’ en dat hij ‘denkt dat de maatregel voor TBS’ers een afschrikwekkend effect heeft.’ Tamelijk schokkende uitspraken.

TBS is een maatregel die wordt opgelegd aan mensen die (mede) als gevolg van een psychiatrische stoornis een misdaad plegen. Het is de bedoeling ze te behandelen om zo te zorgen dat ze het niet weer doen. Daarvoor moet de beste mogelijke behandeling worden toegepast, zowel in het belang van de TBS’er als in het belang van de samenleving. Het is niet de bedoeling dat een staatssecretaris zonder enige achtergrond in de psychiatrie dat gaat doorkruisen met maatregelen waarvan hij denkt dat ze een afschrikwekkend effect hebben en waarvan hij hoopt dat ze het imago verbeteren. Het hele idee dat imago überhaupt een rol zou moeten spelen bij een medische behandeling is volkomen absurd. Chemotherapie heeft ook een kutimago. Terecht. Maar het werkt wel.