markva

[qvdd]

“Maar Polanski is niet iemand ‘als ieder ander’. Immers, ‘ieder ander’ kan zich, ook na een grove misstap, min of meer onopvallend rehabiliteren. Maar Polanski’s beroep en talent verhinderen anonimiteit. Ze maken hem kwetsbaar voor omgekeerde klassejustitie ? extra zware aanpak om iedere schijn te vermijden. Hij krijgt, als gevolg van zijn roem, dan een niet door de rechter opgelegd, maar wel impliciet een levenslang beroepsverbod dat een ander niet zou treffen.”

Het hoofdredactioneel commentaar van NRC oordeelt mild over het geval Polanski. De regisseur die een 13-jarig meisje seksueel mishandeld zou hebben, werd toendertijd 42 dagen opgesloten en psychologisch geëvalueerd. De verwachting was dat daarna een voorwaardelijke straf zou volgen, maar toen de rechter liet doorschemeren dat het toch gevangenisstraf zou worden sloeg Polanski op de vlucht.

Jarenlang kwam Polanski niet in landen die hem mogelijk zouden uitleveren, maar in Zwitserland werd hij alsnog opgepakt. Omdat de Zwitserse justitie het uitleveringsverzoek echter onduidelijk vindt, is Polanski alsnog op vrije voeten gekomen. Een scenarist had het niet absurder kunnen verzinnen.